Απόφαση 2556/2016 του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών
Με την τελευταία είχε, μεταξύ άλλων, αναγνωρισθεί ότι η προσφεύγουσα δικαιούται σύνταξη λόγω θανάτου από 18-06-2007 και όχι από την πρώτη του επομένου του θανάτου του συζύγου της μήνα (1-04-2006).
Αφού έλαβε υπόψη ότι: α) η προσφεύγουσα λαμβάνει την ειδική σύνταξη με την ιδιότητά της ως χήρας Έλληνα πολίτη, συνταξιούχου του Ι.Κ.Α. – Ε.Τ.Α.Μ., έχοντας θεμελιώσει το δικαίωμά της αυτό στις γενικές διατάξεις του Ιδρύματος, οι οποίες δεν προβλέπουν καμία διαφοροποίηση λόγω εθνικότητας, ούτε προϋποθέτουν νόμιμη διαμονή ή έστω, διαμονή του αλλοδαπού επιζώντος συζύγου του Έλληνα πολίτη στη Χώρα,
β) το εν λόγω δικαίωμα των επιζώντων συζύγων υφίσταται και υπέρ των άμεσα ασφαλισμένων Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι γνωρίζουν, κατά τη διάρκεια του εργασιακού τους βίου, ότι τα μέλη της οικογένειάς τους δε θα βρεθούν σε οικονομική αδυναμία,
γ) δεν εφαρμόζεται, εν προκειμένω, με σκοπό να περιορισθεί το ένδικο δικαίωμα, η διάταξη του άρθρου 71 παρ. 1 του ν. 3386/2005 (και του άρθρου 39 παρ. 1 του προϊσχύσαντος ν. 2910/2001), η οποία αναγνωρίζει στους νομίμως διαμένοντες πολίτες τρίτων χωρών (και, εμμέσως, στα μέλη των οικογενειών τους) τα ίδια ασφαλιστικά δικαιώματα με τους ημεδαπούς ασφαλισμένους,
δ) ο Έλληνας σύζυγος της προσφεύγουσας απεβίωσε στις 3-03-2006, η δε αίτηση της προσφεύγουσας υποβλήθηκε στις 22-03-2006, ήτοι εντός εξαμήνου από του χρόνου του θανάτου, το Δικαστήριο έκρινε ότι η προσφεύγουσα δικαιούται την καταβολή της ένδικης σύνταξης από την πρώτη ημέρα του επομένου του θανάτου του συζύγου της μήνα, δηλαδή από 1-04-2006.
Πηγή: adjustice.gr
