Το ίδιο ισχύει και για το Δημόσιο, προς το οποίο ο οφειλέτης θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα συνεπής ως προς την υποχρέωση να υποβάλλει τις φορολογικές του δηλώσεις και να αποπληρώνει τις νέες οφειλές που προκύπτουν από τη δραστηριότητά του. Ειδικά σε ό,τι αφορά τα χρέη προς το Δημόσιο, το νομοσχέδιο σε ειδικό άρθρο του ορίζει –μένει να συμφωνήσουν και οι θεσμοί– ότι εξαιρείται από τη διαγραφή βασική οφειλή από ΦΠΑ, παρακρατούμενους φόρους και ποσά από καταπτώσεις εγγυήσεων που έχουν χορηγηθεί σε δάνεια με την εγγύηση του ελληνικού Δημοσίου. Δεν επιτρέπεται επίσης η αποπληρωμή των οφειλών του Δημοσίου σε περισσότερες από 120 δόσεις, με εξαίρεση τις οφειλές που υπερβαίνουν τα 2 εκατ. ευρώ, οι οποίες μπορούν να εξοφληθούν σε περισσότερες δόσεις κάτω από συγκεκριμένες και αυστηρές προϋποθέσεις. Για οφειλέτες με συνολικό ποσό βασικής οφειλής προς το Δημόσιο μέχρι 20.000 ευρώ, ισχύουν τα εξής:
• Για βασικές οφειλές έως 3.000 ευρώ, η αποπληρωμή θα γίνεται σε έως 36 μηνιαίες δόσεις, με ελάχιστη δόση τα 50 ευρώ, χωρίς δυνατότητα διαγραφής.
• Για βασικές οφειλές άνω των 3.001 ευρώ, η αποπληρωμή θα γίνεται σε έως 120 μηνιαίες δόσεις, με ελάχιστη δόση 50 ευρώ, χωρίς δυνατότητα διαγραφής.
Επίσης, η διαγραφή οφειλών προς το Δημόσιο θα γίνεται κατά σειρά παλαιότητας, δηλαδή από την παλαιότερη προς τη νεότερη οφειλή, ενώ δεν επιτρέπεται η χορήγηση περιόδου χάριτος.
Με δεδομένους πάντως όλους αυτούς τους περιορισμούς, το νομοσχέδιο προβλέπει ότι, εφόσον τηρούνται οι παραπάνω κανόνες, το Δημόσιο δεν συμμετέχει στις διαπραγματεύσεις, ούτε υποβάλλει πρόταση αναδιάρθρωσης οφειλών, και οι οφειλές προς αυτό προσμετρούνται στις θετικές ψήφους των συμμετεχόντων πιστωτών. Οι παραπάνω περιορισμοί εφαρμόζονται και για τις οφειλές υπέρ τρίτων, που βεβαιώνονται και εισπράττονται από τη φορολογική διοίκηση. Οι περιορισμοί σε σχέση με τους παρακρατούμενους φόρους ισχύουν και για τις εισφορές των εργαζομένων προς τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, η διαγραφή των οποίων δεν επιτρέπεται. Ειδική διάταξη δίνει πάντως τη δυνατότητα εφαρμογής αυτών των ρυθμίσεων και σε άλλες περιπτώσεις οφειλετών προς το Δημόσιο. Συγκεκριμένα, ορίζει ότι το ελληνικό Δημόσιο και οι φορείς κοινωνικής ασφάλισης, έπειτα από αίτηση οφειλετών, μπορούν να προτείνουν ανάλογες ρυθμίσεις οφειλών με αυτές που αποδέχονται ή αντιπροτείνουν στο πλαίσιο της εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών, ακόμα και για τους οφειλέτες που δεν υπάγονται στον εξωδικαστικό μηχανισμό.
