Bλέπουν παντού «τρομοκράτες εχθρούς της Τουρκίας». Κατηγορούν τους Ευρωπαίους ότι δίνουν καταφύγιο στους «τρομοκράτες», τα νούμερα των οποίων ωστόσο ανεβοκατεβαίνουν… κατά το δοκούν.
Στο Twitter
Με μια τέτοια ανάρτηση στο Twitter την 1η Φεβρουαρίου ο χρήστης @TRDiplomacy υποστηρίζει ότι την περίοδο 2007-2016 η Αγκυρα ζήτησε την έκδοση 448 «τρομοκρατών» από 21 ευρωπαϊκές χώρες. Από τα εν λόγω αιτήματα έκδοσης έχουν μέχρι σήμερα απορριφθεί τα 436 και ικανοποιηθεί τα 12 (ποσοστό 2,7% επί του συνόλου).
Μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 27 Ιανουαρίου, ο ίδιος χρήστης είχε δημοσιεύσει… άλλα νούμερα. Σύμφωνα με εκείνη την ανάρτηση, η Τουρκία ζήτησε την περίοδο 2007-2016 την έκδοση συνολικά 399 «εγκληματιών, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και τρομοκράτες» από 21 ευρωπαϊκές χώρες. Από αυτά τα αιτήματα στις 27 Ιανουαρίου είχαν ικανοποιηθεί τα 11, είχαν απορριφθεί τα 271 και εκκρεμούσαν τα 117.
Μέσα σε διάστημα ολίγων ημερών, μέχρι την 1η Φεβρουαρίου, τα στοιχεία έμελλε να αλλάξουν, προφανώς για να εξυπηρετήσουν καλύτερα τις ανάγκες της τουρκικής προπαγάνδας που συνεχίζει να επιτίθεται στοχοποιώντας χώρες.
 |
Αναφερόμενη ειδικότερα στην Ελλάδα, η τουρκική μηχανή προπαγάνδας υποστηρίζει ότι η Αγκυρα έχει ζητήσει την έκδοση συνολικά 50 «τρομοκρατών» από την Αθήνα τη δεκαετία 2007-2016, με την ελληνική πλευρά, ωστόσο, να μην ανταποκρίνεται σε κανένα από τα εν λόγω αιτήματα. Μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής», πηγές από την Αθήνα απορρίπτουν τα συγκεκριμένα στοιχεία ως «ανυπόστατη τουρκική προπαγάνδα». Πληροφορίες «κατεβάζουν» μάλιστα τον αριθμό των τουρκικών αιτημάτων που δέχτηκε η εισαγγελία εφετών το διάστημα 2007- 2016 σε λιγότερα από 30.
Στον απόηχο της απόφασης του Αρείου Πάγου για τους οκτώ, το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε ανακοίνωση κατηγορώντας την Αθήνα ότι υποθάλπει Κούρδους αυτονομιστές, Τούρκους ακροαριστερούς και πραξικοπηματίες φίλους του Γκιουλέν. Ο ιστότοπος «TR Diplomacy» κατήγγειλε ότι «η Ελλάδα δεν εκδίδει τους οκτώ, επειδή αυτοί της δίνουν ως αντάλλαγμα μυστικές στρατιωτικές πληροφορίες».
Η τουρκική ηγεσία υπερτονίζει την απειλή εσωτερικών και εξωτερικών εχθρών, σε μια προσπάθεια να συσπειρώσει το εσωτερικό της ακροατήριο ενάντια σε κάθε φωνή διαμαρτυρίας. Για να δικαιολογήσει το όργιο καταστολής στο εσωτερικό της χώρας, το καθεστώς Ερντογάν χρειάζεται «εχθρούς» και επιλέγει να βλέπει παντού «απειλές». Διόλου τυχαίο το γεγονός ότι ο ίδιος προωθεί τη μετάβαση σε ένα σύστημα εκτελεστικής υπερπροεδρίας ως… επιστροφή της χώρας στη σταθερότητα. Σε αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, εάν όλοι οι Ευρωπαίοι «υποθάλπουν τρομοκράτες», όπως ισχυρίζεται, τότε δεν δικαιούνται να κάνουν «μαθήματα δημοκρατίας»…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ
ΕΘΝΟΣ
