Αριθμός Απόφασης 6240/2011
ΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
Τμήμα 6ο
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Παναγιώτη Χατζηπαναγιώτη, Πρόεδρο Εφετών, Βασιλική Ηλιοπούλου και Ζαμπέτα Στράτα – Εισηγήτρια, Εφέτες, και από το Γραμματέα Ιωάννη Δαγρέ.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 20 Σεπτεμβρίου 2011 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
ΤΩΝ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΩΝ: 1) ……… του ……, 2) ……… του ……, 3) …… συζ. ………, το γένος ………, 4) ……… του ……, 5) ……… του ……, 6) ……… του ……, 7) ……… του ……, και 8) …….., συζ. …….., το γένος ………, απάντων κατοίκων Γαλατσίου Αττικής, οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ από την πληρεξούσια δικηγόρο Χρυσαυγή Γκουβέτσου.
ΤΩΝ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΩΝ: 1) ……… του ……, και 2) …… συζ. ………, το γένος ………, αμφοτέρων κατοίκων Γαλατσίου Αττικής οι οποίοι εκπροσωπήθηκαν με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ανδρέα Κουλούρη.
Οι ενάγοντες, και ήδη εκκαλούντες, με την από 30 Οκτωβρίου 2006 αγωγή τους, προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, που έχει κατατεθεί με αριθμό 180205/6252/2006, ζήτησαν να γίνουν δεκτά τα όσα αναφέρονται σ’ αυτήν.
Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 721/2008 οριστική του απόφαση, με την οποία απέρριψε την υπό κρίση αγωγή.
Την απόφαση αυτή προσέβαλαν οι εκκαλούντες (ενάγοντες) με την από 20 Δεκεμβρίου 2010 έφεσή τους, προς το Δικαστήριο τούτο, που έχει κατατεθεί με αριθμό 1588/2011.
Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν εμπρόθεσμα τις προτάσεις τους και παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση κατά το άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ.
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ KATA TO ΝΟΜΟ
Ι. Με την κρινόμενη από 20.12.2010 έφεση εκκαλείται η 721/2008 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, η οποία εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών μεταξύ ιδιοκτητών διαμερισμάτων από τη σχέση της οροφοκτησίας (άρθρα 647 παρ. 2 επ. ΚΠολΔ) αντιμωλία των διαδίκων, και απέρριψε την αγωγή των ήδη εκκαλούντων κατά των ήδη εφεσιβλήτων. Η εν λόγω έφεση έχει ασκηθεί νομότυπα, με την κατάθεση του δικογράφου αυτής στη γραμματεία του ανωτέρω δικαστηρίου (άρθρο 495 § 1 ΚΠολΔ) και εμπρόθεσμα, ήτοι εντός της τασσόμενης από το άρθρο 518 § 2 ΚΠολΔ τριετούς προθεσμίας από τη δημοσίευση της εκκαλουμένης απόφασης, εφόσον δεν προκύπτει, ούτε οι διάδικοι επικαλούνται, επίδοση αυτής. Είναι, συνεπώς, παραδεκτή και πρέπει να εξεταστεί το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Κατά το άρθρο 9 του Ν. 1562/1985 «Αν υπάρχει ήδη χωριστή κατ’ ορόφους ή διαμερίσματα ιδιοκτησία, δεν έχει όμως καταρτιστεί κανονισμός των σχέσεων των συνιδιοκτητών, η πλειοψηφία τουλάχιστον 60% των συγκυρίων δικαιούται να ζητήσει δικαστικώς, κατ’ ανάλογη εφαρμογή των διατάξεων των προηγουμένων άρθρων, να καταρτισθεί κανονισμός, εφόσον είναι αναγκαίος για τον καθορισμό των σχέσεων των συνιδιοκτητών». Από τη διάταξη αυτή προκύπτει ότι επί των διαφορών του ως άνω άρθρου εφαρμόζονται ανάλογα οι διατάξεις των άρθρων 1 έως 8 του ίδιου νόμου, όσες βεβαίως απ’ αυτές μπορούν να προσαρμοσθούν με την επιδίωξη της συντάξεως κανονισμού. Έτσι, μεταξύ των αναλογικά εφαρμοζομένων διατάξεων είναι και αυτή του άρθρου 4 §§ 1 εδ. γ’ και ε’ και 2 εδ. β’ του ως άνω νόμου, που ορίζουν ότι πριν από την κατάθεση της αγωγής οι συγκύριοι, που ζητούν την κατάρτιση του κανονισμού, καταθέτουν σε συμβολαιογράφο της έδρας του αρμοδίου δικαστηρίου 1) σχέδιο κανονισμού των σχεδίων των συνιδιοκτητών και 2) σχέδιο του πίνακα κατανομής ποσοστών εξ αδιαιρέτου του κοινού ακινήτου στις χωριστές ιδιοκτησίες με μνεία της αναλογίας κοινοχρήστων δαπανών που θα βαρύνει κάθε χωριστή ιδιοκτησία, τα έγγραφα δε αυτά πρέπει να είναι υπογεγραμμένα από όλους τους συγκυρίους, που ζητούν την σύνταξη κανονισμού ή από πληρεξούσιο τους διορισμένο με συμβολαιογραφικό έγγραφο και ειδικώς, το δεύτερο ως άνω έγγραφο πρέπει επί πλέον να είναι υπογεγραμμένο από πολιτικό μηχανικό ή αρχιτέκτονα, ενώ αντίγραφα των ανωτέρω εγγράφων, που έχουν κατατεθεί στο συμβολαιογράφο, πρέπει να προσκομίζονται από τους ενάγοντες στο δικαστήριο κατά τη συζήτηση (ΑΠ 558/1991 ΕΔΠ 1991,78, Ε.Α2778/1989 ΕΔΠ 1989,181). Εξ άλλου, η αγωγή, με την οποία ζητείται η κατάρτιση κανονισμού των σχέσεων των συνιδιοκτητών, πρέπει για την πληρότητά της, να αναφέρει σαφή έκθεση των γεγονότων που θεμελιώνουν το δικαίωμα των διαδίκων ως συγκυριών της οικοδομής καθώς και την αξία κάθε επιμέρους ιδιοκτησίας, αφού κατά το άρθρο 5 εδ. β’ του Ν. 3741/1929 έκαστος των συνιδιοκτητών υποχρεούται να συνεισφέρει στα κοινά βάρη με βάση την αξία του ορόφου ή διαμερίσματος του οποίου είναι κύριος, οπότε η αξία αυτή αποτελεί αποφασιστικό στοιχείο για να προσδιοριστεί το ποσοστό συμμετοχής κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας στις δαπάνες κοινοχρήστων (ΑΠ 1066/1975 ΝοΒ 24,393). Εν προκειμένω, με την ένδικη από 30-10-2006 αγωγή οι ενάγοντες (ήδη εκκαλούντες) εκθέτουν ότι αυτοί και οι εναγόμενοι (ήδη εφεσίβλητοι) είναι συνιδιοκτήτες μιας πολυκατοικίας, που βρίσκεται στο Γαλάτσι Αθηνών επί της οδού ……… αρ. … και συγκεκριμένα των οριζοντίων ιδιοκτησιών, που με λεπτομέρεια περιγράφονται σε αυτήν, ότι η εν λόγω οικοδομή έχει υπαχθεί στο καθεστώς της χωριστής κατά διαμερίσματα ιδιοκτησίας με την 6863/1972 πράξη σύστασης οριζοντίων ιδιοκτησιών του συμβολαιογράφου Αθηνών ………, που έχει νόμιμα μεταγραφεί, όπως αυτή τροποποιήθηκε με τις 13689/1977 και 15623/1981 πράξεις τροποποιήσεως του συμβολαιογράφου Αθηνών ………, που έχουν νόμιμα μεταγραφεί, ότι για την ως άνω οικοδομή δεν έχει καταρτισθεί κανονισμός των σχέσεων των συνιδιοκτητών και ότι για το λόγο αυτό είναι αδύνατη η μεταξύ τους λήψη αποφάσεων για τα θέματα που αφορούν τη λειτουργία της οικοδομής και ότι αυτοί, που είναι συγκύριοι της οικοδομής κατά ποσοστό 875/1000, έχουν καταθέσει στη συμβολαιογράφο Αθηνών ……… το από 25-10-2006 σχέδιο κανονισμού των σχέσεων των συνιδιοκτητών της οικοδομής. Με βάση το παραπάνω ιστορικό οι ενάγοντες ζητούν να καταρτισθεί κανονισμός των σχέσεων των συνιδιοκτητών της ανωτέρω οικοδομής, σύμφωνα με το σχέδιο που έχουν καταρτίσει και καταθέσει στην προαναφερόμενη συμβολαιογράφο. Με το ανωτέρω περιεχόμενο η ένδικη αγωγή (στο δικόγραφο της οποίας αναφέρεται το πλήρες κείμενο του σχεδίου• κανονισμού, που περιλαμβάνει (20) άρθρα, με τα οποία ρυθμίζονται με λεπτομέρεια οι σχέσεις των συνιδιοκτητών της πολυώροφης οικοδομής) αφορά κατάρτιση κανονισμού (όπως και οι ίδιοι οι ενάγοντες αναφέρουν σ’ αυτήν) και όχι συμπλήρωση ή τροποποίηση κανονισμού (δεδομένου μάλιστα ότι δεν αναφέρονται οι συμπληρούμενες ή τροποποιούμενες διατάξεις του τυχόν υφιστάμενου κανονισμού) και είναι απορριπτέα ως απαράδεκτη α) αφενός μεν διότι δεν τηρήθηκε η αναφερόμενη στη μείζονα σκέψη της παρούσας απόφασης προδικασία του άρθρου 4 § 1 εδ. ε’ του Ν. 1562/1985 και συγκεκριμένα δεν κατατέθηκε πριν από την άσκηση της αγωγής σε συμβολαιογράφο σχέδιο πίνακα, υπογεγραμμένο από τους ενάγοντες και από πολιτικό μηχανικό ή αρχιτέκτονα, με αναφορά της αναλογίας των κοινοχρήστων δαπανών που θα βαρύνει κάθε χωριστή ιδιοκτησία (ούτε και στο σχέδιο κανονισμού που έχει ενσωματωθεί στην αγωγή αναγράφονται τα ποσοστά συμμετοχής των συγκυριών στις κοινόχρηστες δαπάνες) και β) αφετέρου δε λόγω αοριστίας, διότι δεν αναφέρεται στην αγωγή η αξία κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας της οικοδομής, που είναι αποφασιστικό στοιχείο για τον προσδιορισμό του ποσοστού συμμετοχής κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας στις κοινόχρηστες δαπάνες. Άρα, η εκκαλουμένη απόφαση, που αποφάνθηκε ομοίως και απέρριψε την ένδικη αγωγή ως απαράδεκτη, δεν έσφαλε ως προς την εφαρμογή των προεκτεθεισών διατάξεων, ούτε ως προς την εκτίμηση του δικογράφου της αγωγής, όσα δε αντίθετα υποστηρίζουν οι εκκαλούντες με τους δύο πρώτους λόγους εφέσεως είναι αβάσιμα και απορριπτέα.
Στην περίπτωση που το διατακτικό της προσβαλλόμενης απόφασης στηρίζεται αυτοτελώς σε περισσότερες, επάλληλες, αιτιολογίες, με την έφεση δε πλήττονται μεν όλες, πλην όμως η προσβολή μίας απ’ αυτές δεν τελεσφορεί, οι λόγοι εφέσεως, που προσβάλλουν τις λοιπές είναι απορριπτέοι ως αλυσιτελείς (ΑΠ 164/1994 ΕλΔνη 37, 60, ΑΠ 1530/1988 Ε λ Δνη 31, 518). Εν προκειμένω, με την εκκαλουμένη απόφαση απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η ένδικη αγωγή για τους λόγους που ήδη έχουν προαναφερθεί στην προηγούμενη παράγραφο δύο της παρούσας, καθώς και λόγω αοριστίας, επειδή οι έβδομος και όγδοος των εναγόντων δεν επικαλούνται τα απαραίτητα για τη νομιμοποίησή τους στοιχεία και συγκεκριμένα δεν επικαλούνται τη μεταγραφή του τίτλου ιδιοκτησίας τους. Η τελευταία αυτή αιτιολογία της εκκαλουμένης απόφασης είναι μεν λανθασμένη, αφού για την άσκηση του αγωγικού δικαιώματος απαιτείται να είναι οι ενάγοντες συγκύριοι του ακινήτου και αρκεί η αναφορά μόνο του στοιχείου αυτού για την πληρότητα της αγωγής, χωρίς να είναι απαραίτητο να αναφερθεί και ο τρόπος κτήσεως της κυριότητος (τον οποίο οι ενάγοντες είχαν υποχρέωση να καθορίσουν με τις προτάσεις, συμπληρώνοντας κατά τούτο την αγωγή, μόνον εάν οι εναγόμενοι αμφισβητούσαν την κυριότητα τους , (βλ. ΑΠ 558/1991 οπ), πλην όμως δεδομένου ότι το διατακτικό της εκκαλουμένης απόφασης στηρίζεται αυτοτελώς σε περισσότερες επάλληλες αιτιολογίες, με την έφεση δε πλήττονται μεν όλες, αλλά η προβολή των άλλων αιτιολογιών δεν τελεσφορεί (αφού ήδη οι δύο πρώτοι λόγοι εφέσεως είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι), ο τρίτος λόγος εφέσεως, με τον οποίο προσβάλλεται η ως άνω αιτιολογία, είναι απορριπτέος ως αλυσιτελής. Μετά ταύτα, αφού δεν υπάρχει άλλος λόγος εφέσεως, πρέπει να απορριφθεί η έφεση, ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν και να επιβληθούν στους εκκαλούντες, λόγω της ήττας τους, τα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας (άρθρα 106, 176, 183, 591 § 1 ΚΠολΔ), όπως ορίζεται στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Δικάζοντας αντιμωλία των διαδίκων.
Δέχεται τυπικά την έφεση.
Απορρίπτει αυτήν κατ’ ουσίαν και
Καταδικάζει τους εκκαλούντες στα δικαστικά έξοδα των εφεσιβλήτων του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των τετρακοσίων πενήντα (450) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίστηκε στην Αθήνα στις 22 Νοεμβρίου 2011 και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημοσία συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 7 Δεκεμβρίου 2011, χωρίς να παρίστανται οι διάδικοι και οι πληρεξούσιοί τους δικηγόροι.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΛΛΗΝΑΣ ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ
