Υπερεκτιμημένη θεωρεί ο Ευάγγελος Βενιζέλος την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ καθώς, όπως κατέθεσε στη δίκη για το περίφημο στικάκι της λίστας Λαγκάρντ με πρωταγωνιστή τον πρώην επικεφαλής του ΣΔΟΕ και πρώην εισαγγελέα Ιωάννη Διώτη, την ίδια περίοδο υπήρχαν «πιο βαρβάτες» λίστες φοροδιαφυγής όπως αυτή του Λιχνενστάιν.
Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος ήταν ο πρώτος που κλήθηκε στο βήμα του μάρτυρα αφού ήταν πολιτικός προϊστάμενος του κ. Διώτη την επίμαχη περίοδο, μίλησε για πολιτικές και επικοινωνιακές σκοπιμότητες που στόχο είχαν να πλήξουν την τότε κυβέρνηση και για το λόγο αυτό, όπως είπε, μεγαλοποίησαν την υπόθεση της λίστας Λαγκάρντ και την κατέστησαν «διάσημη».
Καταθέτοντας ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ο κ. Βενιζέλος στήριξε τον κατηγορούμενο για το κακούργημα της απιστίας στην υπηρεσία εκφράζοντας την πεποίθηση πως ο «έγκριτος εισαγγελικός λειτουργός» , όπως αποκάλεσε τον Ιωάννη Διώτη, δεν κινήθηκε με δόλο. Μάλιστα, χαρακτήρισε «ανακρίβεια» του κατηγορούμενου όσα φέρεται να είχε αποκρύψει αρχικά σχετικά με τον αριθμό των αντιγράφων της λίστας Λαγκάρντ.
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος απέδωσε τις ενέργειες του Ιωάννη Διώτη στην πικρία που είχε, την επίμαχη περίοδο, γιατί δεν παρέμεινε στη θέση του αλλά και στο γεγονός ότι θεωρούσε πως το υλικό της λίστας είναι παράνομο υλικό. «Υπήρχαν νόμιμα αποκτηθείσες λίστες που δεν έβαζαν φρένο στη συμφωνία Ελλάδας- Ελβετίας για τη λήψη στοιχείων Ελλήνων καταθετών» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος.
Αναφερόμενος δε στον δικό του ρόλο στην υπόθεση ο Ευάγγελος Βενιζέλος κατέθεσε πως ο ίδιος όφειλε να έχει γενικές πληροφορίες γύρω από τις έρευνες αφού σε διαφορετική περίπτωση θα μπορούσαν να τον κατηγορήσουν ότι επιχειρεί να παρέμβει. Επιπλέον, τόνισε ότι βοήθησε αφού ήταν ο μόνος που διέθετε το στικάκι και όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση το έδωσε στις αρμόδιες αρχές με αποτέλεσμα να εντοπιστεί η διαφορά των ονομάτων, που αναφέρονταν στη λίστα, από 2059 σε 2062. Την ίδια ώρα, ο κ. Βενιζέλος κατηγόρησε τον Γ. Παπακωσταντίνου, ο οποίος επίσης ήταν παρών στο δικαστήριο για να καταθέσει ως μάρτυρας, ότι δεν είχε ενημερώσει το κ. Διώτη πως το επίμαχο υλικό της λίστας είχε ληφθεί επίσημα από τις γαλλικές αρχές ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την αξιοποίηση του.
«Μπορώ να εκτιμήσω ότι δεν είχε σκοπό να βλάψει το δημόσιο συμφέρον. Σημασία για μένα έχει το ότι ο κ. Διώτης απεχώρησε από τη θέση του, δεν ενημέρωσε το διάδοχό του, ενώ ισχυρίστηκε ότι δεν κράτησε κανένα αντίγραφο. Αυτό εκτιμώ οφείλεται σε δύο λόγους: Δεν ήθελε να έχει εμπλοκή, γιατί έκρινε πως η επεξεργασία των στοιχείων είναι παράνομη, αφού και το υλικό ήταν παρανόμως αποκτηθέν, και δεύτερον ήθελε να διαμαρτυρηθεί για τη λήξη της θητείας του και την μη ανανέωσή της» κατέθεσε ο Ευάγγελος Βενιζέλος για να ακούσει τον πρόεδρο να τον ρωτά: «Και μετά μου λέτε ότι δεν είχε δόλο».
Μάρτυρας: Λέω ότι δεν μπορώ να αντιληφθώ και να αποδεχθώ με βάση τη διαδρομή του ότι είχε δόλο να βοηθήσει τους καταγεγραμμένους στη λίστα.
Εισαγγελέας: Αφού το θεωρούσε παράνομο αποδεικτικό υλικό, τότε γιατί το κράτησε;
Μάρτυρας: Συμβαίνει αυτό. Αυτό γίνεται από κρατική σκοπιμότητα, όχι κρατική νομιμότητα όμως.
Εισαγγελέας: Σας εξήγησε γιατί το κράτησε, έστω εκ των υστέρων;
Μάρτυρας: Όχι. Παράνομο υλικό φτάνει κατά κόρον στο ΣΔΟΕ. Έχω την άποψη ότι δέχθηκα πολιτική επίθεση από την αντιπολίτευση, γιατί ειπώθηκαν ψευδείς ισχυρισμοί από τον κ. Διώτη. Πολιτικά και εγώ θέλω να μάθω γιατί με ενέπλεξε.. Ευθύνες αποδόθηκαν στον Γ. Παπακωνσταντίνου και αυτό έγινε από το Ειδικό Δικαστήριο. Θέλω να καταλάβω τις πολιτικές ευθύνες…
Εισαγγελέας: Δεν το καταλαβαίνω, τί σημαίνει πολιτικές ευθύνες;
Πρόεδρος: Ούτε κι εγώ το αντιλαμβάνομαι…
Μάρτυρας: Όταν η κυβέρνηση Σαμαρά δεν ανανέωσε τη θητεία του κ. Διώτη υπήρξαν πολιτικές διαμαρτυρίες…
Πρόεδρος: Εδώ δικάζουμε ποινικές ευθύνες. Ο κ. Διώτης ήταν πολιτικός. Για εμένα ένα και ένα κάνουν δύο, για εσάς μπορεί να κάνουν 2,5…
Μάρτυρας: Δεν μιλάτε σε έναν πολιτικό απλώς, αλλά σε έναν καθηγητή. Καταλαβαίνω τις έννοιες του ποινικού δικαίου. Δεν έχει νομική λογική το να θέλει να μετακυλήσει την ευθύνη σε υπουργό. Σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο κ. Διώτης δεν μπορούσε να προστατευθεί ποινικώς γιατί διαχωρίζεται η υπόθεση ως προς τα μη πολιτικά πρόσωπα λόγω του νόμου περί ευθύνης υπουργού.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το ελληνικό Δημόσιο παρίσταται ως πολιτική αγωγή στην δίκη διεκδικώντας αποζημίωση ύψους 150.000 ευρώ, όση δηλαδή φέρεται να είναι η ζημία σύμφωνα με την κατηγορία.
