Η “ομάδα” της Αθήνας που θα μεταβεί στην Ουάσιγκτον για τις συζητήσεις που θα γίνουν στο πλαίσιο της Εαρινής Συνόδου του ΔΝΤ δεν θα είναι μεγάλη. Ο σχεδιασμός στο ΥΠΟΙΚ μέχρι στιγμής προβλέπει οτι σ’ αυτή θα περιλαμβάνεται ο κ. Τσακαλώτος, ο κ. Χουλιαράκης και ο επικεφαλής του ΟΔΔΗΧ κ. Παπαδόπουλος.
Βέβαια στην Ουάσιγκτον εκτός απροόπτου θα παρευρίσκεται και ο κ. Στουρνάρας από την πλευρά της ΤτΕ, αλλά από πολλές απόψεις ο διοικητής της ΤτΕ δεν θεωρείται “μέρος” της ομάδας που θα στείλει η κυβέρνηση για την υπόθεση του χρέους.
Η λογική της σχετικά περιορισμένης παρουσίας, όπως αναφέρει αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος, έχει να κάνει με δύο λόγους.
Ο ένας είναι ότι η “τεχνική” προετοιμασία των όσων μέλει να αποκρυσταλλωθούν στις συναντήσεις στην Ουάσιγκτον για την περαιτέρω αναδιάρθρωση του χρέους έχουν ήδη μπει στο χαρτί και λίγο πολύ όλες οι πλευρές γνωρίζουν τα όρια των “παραχωρήσεων” στα οποία είναι διατεθειμένη να προχωρήσει η ευρωπαϊκή πλευρά και ειδικά το γερμανικό ΥΠΟΙΚ.
Ο κ. Σόιμπλε έχει ξεκαθαρίσει σε όλες τις πλευρές οτι η περαιτέρω επιμήκυνση του χρέους δεν μπορεί να περάσει το 2070, ήτοι μία δεκαετία μετά την ήδη ισχύουσα διάρκεια του πλέον μακροπρόθεσμου κομματιού του χρέους που είναι αυτό του EFSF.
Επιπλέον -και αυτό είναι ίσως το πλέον κρίσιμο και δύσκολο σημείο- η επιμήκυνση αυτή δεν μπορεί να συνοδεύεται από μία σταθεροποίηση του επιτοκιακού κόστους εξυπηρέτησης από τον ESM, όπως για παράδειγμα έχει αρχίσει να γίνεται με τα τμήματα του χρέους που περιλαμβάνονται στα “βραχυπρόθεσμα” μέτρα που άρχισαν να εφαρμόζονται μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης.
Σύμφωνα με τον Σόιμπλε η ανάληψη του κόστους αυτού από την Ευρωζώνη θα σημάνει ενα κόστος πολλών δισ. ευρώ που κανείς δεν έχει πρόθεση να αναλάβει.
Η εναλλακτική λύση που έχει προταθεί στο σημείο αυτό είναι να εξασφαλισθεί η σταθεροποίηση του επιτοκιακού κόστους με την χρήση παράγωγων χρηματοοικονομικών εργαλείων (swaps) για τα οποία όμως οι εγγυήσεις έκδοσής τους θα μπορούσαν να εξασφαλισθούν με την χρήση των υπολοίπων κεφαλαίων από εκείνα που είχαν δεσμευθεί για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Στις προτάσεις αυτές φέρεται να έχει παίξει σημαντικό ρόλο και ο ΟΔΔΗΧ ο οποίος συμμετέχει με “χαμηλό προφίλ” στις σχετικές διαδικασίες.
Από την πλευρά του ESM οι “ιδέες” αυτές έχουν τύχει καλής υποδοχής αλλά όλα φαίνεται οτι μένει να ξεκαθαριστούν στις τελικές συζητήσεις που θα γίνουν στην Ουάσιγκτον. Επιπλέον εργαλεία στην διαπραγμάτευση αυτή είναι και τα περιβόητα “κέρδη” από τα ANFAs και SMPs δηλαδή τα ελληνικά ομόλογα που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι κεντρικές τράπεζες.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι όπως παραδέχεται και η ελληνική πλευρά, οι αποφάσεις θα συζητηθούν σε πρώτη φάση χωρίς την παρουσία της Αθήνας…
Λαγκάρντ και Σόιμπλε θα συζητήσουν, θα καταλήξουν και μετά θα καλέσουν την ελληνική αντιπροσωπία για να μπουν οι τελευταίες πινελιές.
Και αυτό είναι που φοβίζει περισσότερο τα μέλη της ελληνικής ομάδας που θα μεταβεί στην Ουάσιγκτον.
Το τι δηλαδή θα επιχειρήσει ακόμα και την τελευταία στιγμή να βάλει στην πλάστιγγα της συμφωνίας για το χρέος ο Γερμανός Υπ. Οικονομικών που να τον διευκολύνει στο εσωτερικό πολιτικό προεκλογικό παιχνίδι στην Γερμανία…
