Επί τρεις ημέρες η νεαρή έγκυος γυναίκα μπαινόβγαινε στο νοσοκομείο, διαμαρτυρόμενη για τον πυρετό, τον βήχα και τον πόνο στο στήθος που είχε, αλλά οι γιατροί της έλεγαν να αποχωρήσει με ήπια φαρμακευτική αγωγή, έχοντας άποψη αμετακίνητη ότι επρόκειτο για απλή ίωση, μέχρις ότου αποδείχθηκε ότι υπήρχε βαριά λοίμωξη του αναπνευστικού.
Ομως ήταν πλέον αργά, γιατί η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε ραγδαία και μέσα σε μισή ώρα από τη διασωλήνωσή της εξέπνευσε ευρισκόμενη μόλις στην 6η εβδομάδα κύησης…
Αποκρούοντας τους αντίθετους ισχυρισμούς του νησιωτικού νοσοκομείου και των αρμόδιων γιατρών, που ισχυρίστηκαν ότι όλα είχαν γίνει καλώς, η Θέμις απέδωσε δικαιοσύνη ολοκληρώνοντας κατά σύμπτωση την ίδια ακριβώς εβδομάδα και το αστικό, αλλά και το ποινικό σκέλος της υπόθεσης και καταλογίζοντας ευθύνη στο νοσοκομείο για την αμέλεια που επέδειξαν τα αρμόδια όργανά του. Ετσι, το μεν Συμβούλιο της Επικρατείας επικύρωσε την υποχρέωση του νοσοκομείου να καταβάλει στους στενούς συγγενείς της άτυχης γυναίκας ποσό αποζημίωσης που ξεπερνά τα 300.000 ευρώ, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου επικύρωσε την καταδίκη σε φυλάκιση 14 μηνών (με 3ετή αναστολή) της αρμόδιας πνευμονολόγου που εφημέρευε το κρίσιμο βράδυ. Οι δικαστικές αποφάσεις εξιστορούν με αναλυτικό τρόπο τον «Γολγοθά» της 29χρονης εγκύου, επιβεβαιώνοντας με γλαφυρό τρόπο τις παθογένειες και τις ελλείψεις του συστήματος υγείας, ιδίως στην περιφέρεια, λόγω της απουσίας των κατάλληλων διαγνωστικών μηχανημάτων και της στελέχωσης των νοσοκομείων ιδίως με ειδικευόμενους ιατρούς.
Εγκληματική αμέλεια
Ωστόσο, στη συγκεκριμένη υπόθεση βάρυνε καθοριστικά και η εγκληματική αμέλεια που επέδειξε η αρμόδια πνευμονολόγος, όχι μόνο γιατί δεν διέγνωσε ορθά το πρόβλημα, αλλά και επειδή απέφυγε να εξετάσει την ασθενή και να ενημερωθεί όπως έπρεπε για την κατάστασή της, υποβάλλοντάς τη στις κατάλληλες αναγκαίες εργαστηριακές εξετάσεις ή υποδεικνύοντας την απαιτούμενη εισαγωγή της στο νοσοκομείο, αντί να της επιτρέψει να μεταβεί στο σπίτι με ήπια φαρμακευτική αγωγή.
Στο σκεπτικό-καταπέλτη των δικαστικών αποφάσεων το κύριο βάρος για τον άδικο χαμό της νεαρής εγκύου καταλογίζεται στην αρμόδια εφημερεύουσα και ειδικευμένη πνευμονολόγο, η οποία τις μεσημεριανές ώρες μετά την 3η επίσκεψή της, προφασιζόμενη -όπως τονίζεται στην απόφαση- ότι δεν υπήρχαν ακτινογραφία και εργαστηριακές εξετάσεις, παρέλειψε να εξετάσει την ασθενή, μολονότι όφειλε, αφού η κατάστασή της είχε επιδεινωθεί (πυρετός 40, σφύξεις 122 το λεπτό κ.λπ.), ασκώντας έτσι πλημμελώς τα καθήκοντά της. Παράλληλα, μέσω τηλεφωνικής επικοινωνίας, συνέστησε στη γυναίκα να αποχωρήσει από το νοσοκομείο παίρνοντας φαρμακευτική αντιβιοτική αγωγή.
Αργότερα, το ίδιο απόγευμα, μολονότι τα αποτελέσματα εργαστηριακών εξετάσεων καταδείκνυαν την κρισιμότητα της κατάστασης της υγείας της (χαμηλός αριθμός λευκών αιμοσφαιρίων σε σύγκριση με το πρωί, ενδεικτικό σηπτικής κατάστασης, αύξηση του δείκτη φλεγμονής κ.λπ.) δεν αξιοποιήθηκαν διαγνωστικά από την εφημερεύουσα παθολόγο με κατάλληλο τρόπο, αφού όφειλε να σκεφθεί το ενδεχόμενο να υπάρχει σοβαρό πνευμονολογικό πρόβλημα της ασθενούς και να μην αφήσει να παρέλθει πολύτιμος χρόνος για την υγεία της. Το βράδυ, η ίδια πνευμονολόγος (που τελικά καταδικάστηκε, ενώ οι άλλοι γιατροί απηλλάγησαν) εκτέλεσε και πάλι πλημμελώς τα καθήκοντά της.
Χωρίς να ενημερωθεί για τα τελευταία ευρήματα από την παθολόγο ή να τα αναζητήσει με δική της πρωτοβουλία, όπως όφειλε, αποφεύγοντας να υποβάλει την ασθενή σε νέες εξειδικευμένες απεικονιστικές εξετάσεις (ακτινογραφία θώρακος, όπως επέβαλλε η κρισιμότητα της κατάστασης της υγείας της, παρά την κύηση), αρκούμενη σε απλή ιατρική εξέτασή της, έκανε πρόχειρη και λανθασμένη διάγνωση δίνοντας εντολή να αποχωρήσει από το νοσοκομείο.
Αντίθετα, αν την εξέταζε προσεκτικά, όπως όφειλε, θα αντιλαμβανόταν το σοβαρό πνευμονολογικό πρόβλημα που επέβαλλε την άμεση εισαγωγή της στο νοσοκομείο υπό συνεχή παρακολούθηση, κάτι που αποφασίστηκε καθυστερημένα το επόμενο πρωί, όταν η ασθενής επανήλθε σε ακόμα χειρότερη κατάσταση, οπότε και υποβλήθηκε σε ακτινογραφία θώρακα.
Τα μηχανήματα
Απαντώντας στον ισχυρισμό του νοσοκομείου ότι δεν έχει ευθύνη, καθώς δεν διαθέτει ειδικά διαγνωστικά μηχανήματα, το δικαστήριο τόνισε ότι η δυσκολία ως προς την ακριβή διάγνωση του λανθάνοντος πνευμονικού νοσήματος της πνευμονικής εμβολής δεν απάλλασσε τους γιατρούς από την υποχρέωσή τους να κάνουν ό,τι ήταν δυνατόν για την περίθαλψή της με τον πιο κατάλληλο τρόπο και την αξιοποίηση όλων των διαθέσιμων διαγνωστικών μέσων, πράγμα που όμως δεν συνέβη, ενώ παράλληλα, δεδομένης της κρισιμότητας της κατάστασης, όφειλαν να την είχαν παραπέμψει άμεσα και έγκαιρα σε νοσοκομείο της Αθήνας για περαιτέρω εξειδικευμένες εξετάσεις.
ΔΕΝ ΥΠΑΚΟΥΣΕ ΑΜΕΣΩΣ
Η τελική αποζημίωση θα ήταν μεγαλύτερη, αλλά το δικαστήριο αποδέχθηκε ότι υπήρξε και ένα μικρό ποσοστό συνυπαιτιότητας (κατά 10%) και της ίδιας της ασθενούς, γιατί δεν άκουσε αμέσως τη σωστή τηλεφωνική υπόδειξη-οδηγία του μαιευτήρα της να πάει να ελέγξει πάραυτα την πνευμονολογική της κατάσταση.
