Αποζημιώσεις ύψους 9.000 ευρώ, πλέον έξοδα νοσηλείας 264 ευρώ, και βεβαίως τα δικηγορικά έξοδα τόσο πρωτόδικα όσο και κατ’ έφεση, καλείται να πληρώσει εστιάτορας στην περιοχή της Γερμασόγειας. Η υπόθεση αφορά επεισόδιο ξυλοδαρμού που διαδραματίστηκε το 2003. Σύμφωνα με την παράθεση των γεγονότων, ο εστιάτορας είχε επιτεθεί και τραυματίσει τον 44χρονο τότε παραπονούμενο, ο οποίος εργαζόταν ως μάγειρας σε εστιατόριο το οποίο βρίσκεται απέναντι από το δικό του. Συνεπεία του ξυλοδαρμού ο μάγειρας υπέστη θλαστικό τραύμα στα χείλη, ενώ αποκόπηκε και μέρος ενός δοντιού του. Μάλιστα, νοσηλεύτηκε για τρεις μέρες στο Γενικό Νοσοκομείο Λεμεσού.
Το πρωτόδικο δικαστήριο θεώρησε τη μαρτυρία του μάγειρα παντελώς αναξιόπιστη, κυρίως λόγω των υπερβολών του ως προς τις σωματικές βλάβες που κατ’ ισχυρισμό υπέστη συνεπεία της επίθεσης, η οποία δεν συμφωνούσε με την ιατρική μαρτυρία που προσκόμισε. Δέχθηκε όμως ότι υπέστη σωματικές βλάβες, και συγκεκριμένα στο κεφάλι, για τις οποίες νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο Λεμεσού.
Το Εφετείο, το οποίο σε σπάνιες περιπτώσεις επεμβαίνει σε θέματα αξιολόγησης της μαρτυρίας, έκρινε πως η όλη προσέγγιση του πρωτόδικου δικαστηρίου ήταν λανθασμένη. Όπως σημειώνεται στην απόφαση, «θα πρέπει να λεχθεί ότι η αξιολόγηση της μαρτυρίας του εφεσείοντα (σ.σ. του παραπονούμενου μάγειρα) από το πρωτόδικο δικαστήριο δεν ήταν σφαιρικά ορθή. Δεν ήταν θέμα περίσωσης κάποιων στοιχείων από τη μαρτυρία του εφεσείοντα για να καταλήξει σε κάποια συμπεράσματα, όπως λανθασμένα έκρινε. Η αξιολόγηση που προέβη αντιστρατεύεται με τη μαρτυρία που αποδέχθηκε, ότι δηλαδή διαδραματίστηκε κάποιο επεισόδιο τη συγκεκριμένη μέρα μεταξύ του εφεσείοντα και του ιδιοκτήτη εστιατορίου και ότι ο μάγειρας έφερε τους τραυματισμούς που περιέγραψαν οι ιατροί στη μαρτυρία τους, και συνακόλουθα με τη λογική των πραγμάτων και με την άλλη αποδεκτή από το ίδιο το δικαστήριο μαρτυρία».
Με αυτά τα δεδομένα, το Εφετείο υπέδειξε ότι «κατά τη γνώμη μας, δεν ήταν λογικό για το πρωτόδικο δικαστήριο να δέχεται από τη μια ότι διαδραματίστηκε ένα επεισόδιο μεταξύ του εφεσείοντα και του εφεσίβλητου από το οποίο ο εφεσείων τραυματίστηκε στο κεφάλι και από την άλλη, ενώ υπάρχουν δυο εκδοχές ενώπιόν του, όπου το ένα μέρος επιρρίπτει στο άλλο την ευθύνη για επίθεση, να απορρίπτει την εκδοχή ότι μόνος του τραυματίστηκε ο εφεσείων, αλλά να μη δέχεται εκείνη που πρόβαλε ο εφεσείων, η οποία μάλιστα συμφωνεί με τους τραυματισμούς του, γιατί υπερέβαλλε ως προς τη σοβαρότητα των τραυματισμών».
Ανατρέποντας την πρωτόδικη απόφαση, το Εφετείο έκρινε ότι «το ποσό των €9.000 είναι δίκαιο και εύλογο για τον πόνο και την ταλαιπωρία που υπέστη από την επίθεση».
