Άρειος Πάγος, αρ. απόφασης 164/2017: Κατάθεση παραβόλου για την άσκηση έφεσης: Από προφανή παραδρομή, δεν είχαν επισυναφθεί από τον πληρεξούσιο δικηγόρο οι φωτοτυπίες των παραβόλων της ασκηθείσας έφεσης στο προσκομισθέν αντίγραφο της έφεσης για τον προσδιορισμό δικασίμου ενώπιον της Γραμματέα του Εφετείου με αποτέλεσμα την απόρριψη της έφεσης ως απαράδεκτης με την αιτιολογία της μη προκύπτουσας κατάθεσης του προβλεπομένου παραβόλου. Αναιρεί την απόφαση και παραπέμπει.
«Εκείνος που ασκεί το ένδικο μέσο της έφεσης, της αναίρεσης και της αναψηλάφησης, υποχρεούται να καταθέσει παράβολο ποσού διακοσίων (200), τριακοσίων (300) και τετρακοσίων (400) ευρώ αντίστοιχα, το οποίο επισυνάπτεται στην έκθεση που συντάσσει ο γραμματέας … Σε περίπτωση που δεν κατατεθεί το παράβολο, το ένδικο μέσο απορρίπτεται από το δικαστήριο ως απαράδεκτο. Σε περίπτωση ολικής ή μερικής νίκης του καταθέσαντος, το δικαστήριο με την απόφαση του διατάσσει να επιστραφεί το παράβολο σε αυτόν, αλλιώς διατάσσει να εισαχθεί στο δημόσιο ταμείο…
Περαιτέρω, κατά το άρθρο 498 αρ. 1 ΚΠολΔ “1. Κάθε διάδικος μπορεί μετά την άσκηση του ένδικου μέσου, φέρνοντας αντίγραφο του ένδικου μέσου και της απόφασης που προσβάλλεται στη γραμματεία του δικαστηρίου προς το οποίο το ένδικο μέσο απευθύνεται, να ζητήσει να προσδιοριστεί δικάσιμος και να φέρει για συζήτηση την υπόθεση με κλήση, κάτω από το αντίγραφο του δικαστηρίου που έχει κατατεθεί ή και αυτοτελώς, η οποία επιδίδεται στον αντίδικο”.
Εν προκειμένω, ο αναιρεσείων με το μόνο λόγο της ένδικης αναίρεσης αποδίδει στην προσβαλλόμενη απόφαση την από τον αριθμό 14 του άρθρου 559 ΚΠολΔ πλημμέλεια προβάλλοντας, ότι, εσφαλμένα έκρινε, ότι δεν είχε κατατεθεί από αυτόν το αναγκαίο για τη συζήτηση της έφεσής του κατά της 2/2012 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Χαλκίδας παράβολο 200 € και απέρριψε την έφεση ως απαράδεκτη.
Προς διερεύνηση της ουσιαστικής βασιμότητας του ως άνω λόγου και προκειμένου να διαγνωσθεί η αλήθεια της αποδιδόμενης με την αίτηση αναίρεσης συγκεκριμένης αιτίασης επισκοπούνται επιτρεπτώς, κατ’ άρθρο 561 παρ. 2 του ΚΠολΔ, από τα διαδικαστικά έγγραφα εκείνα της προσβαλλόμενης απόφασης και του δικογράφου της έφεσης.
Στο πρώτο από τα έγγραφα αυτά, που είναι η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση καταγράφεται η διαπίστωση, ότι στην έφεση, αν και αυτή έχει κατατεθεί στις 12-4-12, (δηλαδή δέκα ημέρες μετά την έναρξη ισχύος της παρ. 4 του άρθρου 495 ΚΠολΔ, που επέβαλε την κατάθεση παραβόλου για την παραδεκτή άσκηση του ένδικου μέσου της εφέσεως) δεν έχει επισυναφθεί γραμμάτιο του ΤΠκΔ περί καταβολής του εν λόγω παραβόλου και επομένως έπρεπε η τελευταία να απορριφθεί ως απαράδεκτη.
Σημειωτέον, ότι το εφετήριο που έλεγξε ο δευτεροβάθμιος Δικαστής ήταν αντίγραφο του κατατεθέντος ομοίου στο εκδόν την εκκαλούμενη απόφαση Πρωτοδικείο Χαλκίδας, το οποίο, μετά την άσκηση του ένδικου μέσου, έφερε ο επισπεύδων στη γραμματεία του δευτεροβάθμιου δικαστηρίου προς το οποίο το ένδικο μέσο απευθυνόταν, για να ζητήσει να προσδιοριστεί δικάσιμος και να φέρει την υπόθεση για συζήτηση.
Το δεύτερο από τα επισκοπούμενα έγγραφα, που είναι το προσκομιζόμενο σε ακριβές θεωρημένο αντίγραφο δικόγραφο της έφεσης, φέρει παραπόδα μεν της τελευταίας σελίδας, που ενσωματώνει την έκθεση κατάθεσης του δικογράφου του ένδικου μέσου της έφεσης, την υπογραφή της γραμματέα του Πρωτοδικείου Χαλκίδας και σ’ όλες τις λοιπές σελίδες στρογγυλή σφραγίδα του Πρωτοδικείου Χαλκίδας με τη μονογραφή της ίδιας γραμματέα επ’ αυτής, και ενδιάμεσα, μεταξύ των σελίδων του δικογράφου και της έκθεσης κατάθεσης αυτού συνημμένα έξι φύλλα χαρτιού, μεγέθους Α4, επί των οποίων έχουν φωτοτυπηθεί τα συνοδεύοντα το εφετήριο με αριθμούς 5434221, 2134931, … παράβολα του Δημοσίου, συνολικού ύψους 201 Ε, τα οποία (φύλλα χάρτου), από προφανή παραδρομή, δεν είχαν επισυναφθεί στο από τον πληρεξούσιο δικηγόρο …της πρωτοδίκως νικήσασας αναιρεσιβλήτου (εφεσιβλήτου-ενάγουσας) προσκομισθέν (για τον προσδιορισμό δικασίμου) ενώπιον της Γραμματέα του Εφετείου Ευβοίας … αντίγραφο του ασκηθέντος από τον ηττηθέντα αναιρεσείοντα (εκκαλούντα-εναγόμενο) ένδικο μέσο της εφέσεως με αποτέλεσμα την απόρριψη του τελευταίου ως απαραδέκτου με την αιτιολογία της μη προκύπτουσας καταθέσεως του προβλεπομένου παραβόλου, το οποίο όμως, κατά τα προεκτεθέντα, είχε επισυναφθεί στο ενώπιον του Μον/λους Πρωτ. Χαλκίδας, που εξέδωσε την προσβαλλομένη με την έφεση απόφαση (2/12), ασκηθέν σχετικό ένδικο μέσο.
Κατ’ ακολουθίαν αυτών πρέπει να γίνει δεκτός ως και ουσιαστικά βάσιμος ο παραπάνω, από το άρθρ. 559 αρ. 14 ΚΠολΔ, λόγος, να αναιρεθεί η προσβαλλομένη απόφαση, να παραπεμφθεί προς εκδίκαση η υπόθεση στο ίδιο δικαστήριο, συγκροτούμενο από άλλο δικαστή εκτός εκείνου που δίκασε (άρθ. 580 παρ. 3 ΚΠολΔ) και να διαταχθεί η επιστροφή του παραβόλου στον αναιρεσείοντα (άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ), μη επιβαλλομένων των δικαστικών εξόδων σε βάρος της αναιτίου για τη διεξαγωγή της παρούσας δίκης ηττηθείσας αναιρεσιβλήτου (άρθρα 177, 183 ΚΠολΔ).
Αναιρεί την υπ’ αριθμ.73/2013 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Ευβοίας”. (areiospagos.gr)
