Τη διαδρομή του «μαύρου χρήματος» από τα ταμεία της μητρικής Siemens μέχρι την Ελλάδα, περιέγραψε καταθέτοντας ως μάρτυρας στη δίκη για τα μαύρα ταμεία του γερμανικού κολοσσού, ο δημοσιογράφος κ. Τάσος Τέλλογλου.
Ο δημοσιογράφος ο οποίος έχει ασχοληθεί επί σειρά ετών με το σκάνδαλο της Siemens και έχει μεταξύ άλλων παρακολουθήσει τη δίκη που διεξήχθη στο Μόναχο για τα μαύρα ταμεία, αναφέρθηκε εκτενώς στα όσα ειπώθηκαν εκεί από τους εμπλεκόμενους στην υπόθεση και κυρίως στις καταθέσεις Σίκατσεκ.
«Αποδέκτες του 2% από τα μαύρα ταμεία σύμφωνα με τον Σίκατσεκ ήταν τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα. Χρήματα δόθηκαν σε όλα τα κόμματα αλλά κυρίως στα δύο μεγάλα. Στην πρώτη σύμβαση για τα ψηφιακά, το 1989 – 90, ο Ενιαίος Συνασπισμός είχε πάρει τότε λεφτά», είπε ο κ. Τέλλογλου, σημειώνοντας παράλληλα ότι η κατάσταση άλλαξε το 1996 καθώς για «λόγους τάξης» τα «δώρα» υπολογίζονταν ως 10% επί του τζίρου.
Μάλιστα, όπως είπε ο μάρτυρας, αυτή η διαδικασία υπολογισμού γινόταν μόνο στην Ελλάδα. Αναφορικά με το 10%, τόνισε ότι το 2% το διαχειριζόταν ο Χριστοφοράκος και το 8% αρχικά οι κατηγορούμενοι Καραβέλας και Γεωργίου και εν συνεχεία ο επίσης κατηγορούμενος Πρόδρομος Μαυρίδης.
«Σύμφωνα με τα όσα ακούστηκαν στη δίκη του Μονάχου, το 8% δόθηκε σε υπαλλήλους του ΟΤΕ. Εγώ έχω αμφιβολίες για αυτό, γιατί από τα έγγραφα προκύπτουν και απευθείας πληρωμές, όπως για παράδειγμα αυτή του Σκαρπέλη».
Ο μάρτυρας αναφέρθηκε σε σημείωμα που έγραψε ο Καραβέλας τον Ιανουάριο του 1998, και στο οποίο αναφέρει ότι βάσει συμφωνίας που έγινε τον Ιούνιο του 1997 θα πρέπει να πληρωθούν 86 εκατομμύρια μάρκα σε συγκεκριμένους λογαριασμούς.
«Είναι το 8, 5% για τη σύμβαση του 2002. Ξέρω ότι από αυτά τα λεφτά δόθηκαν τελικά λιγότερα», είπε ο μάρτυρας προσθέτοντας μάλιστα ότι «έγινε καβγάς γιατί από τα 86 εκατομμύρια δόθηκαν περίπου 11. Υποτίθεται ότι τα χρήματα αυτά θα πήγαιναν σε παράνομες πληρωμές κομμάτων και υπαλλήλων του ΟΤΕ. Το υπόλοιπο ποσό πήγε στους διαχειριστές».
Επιχειρώντας να φωτίσει τη διαδικασία μέσω της οποίας τα χρήματα έφθαναν στην Ελλάδα, ο κ. Τέλλογλου εξήγησε στους δικαστές τον ρόλο των τραπεζιτών της Dresdner Bank Φάνη Λύγινου και Ζαν Κλοντ Όσβαλντ που ήταν διαχειριστές δύο λογαριασμών της Siemens (μέσω των οποίων «ξεπλενόταν» το μαύρο χρήμα), καθώς και τον ρόλο του Καραβέλα. «Ερχόταν ένας υπάλληλος από τη Siemens Ελλάδος στη Γερμανία και υπέβαλε αίτημα για τις προμήθειες στην Ελλάδα. Το 1998 το έκανε ο Καραβέλας που ήταν οικονομικός διευθυντής και στη συνέχεια τον διαδέχθηκε ο Αθανασιάδης».
Τέλος ο κ. Τελλογλου αναφέρθηκε και στο πρόσωπο του Μιχάλη Χριστοφοράκου. «Ο Χριστοφοράκος είχε ενημερώσει τους προϊσταμένους του στη Γερμανία ότι έδινε χρήματα στα πολιτικά κόμματα. Είχε πολύ καλές σχέσεις με το Δ.Σ.της μητρικής Siemens στη Γερμανία. Μάλιστα μια περίοδο συζητιόταν να αναβαθμίσουν τον Χριστοφοράκο, προσφέροντάς του μια καλύτερη θέση ακόμη και εκτός Ελλάδος».
Ως προς τον προϊστάμενο του Χριστοφοράκου στην Ελλάδα, τον Dr Young, ο κ. Τέλλογλου υποστήριξε ότι ήταν τυπικός ο ρόλος του και ότι ήταν «διακοσμητικό στοιχείο». «Ο Υοung τοποθετήθηκε στην Ελλάδα επειδή είχε ένα σπίτι στη Πάρο. Τυπικά ήταν πρόεδρος».
