Ερωτηματικά προκαλείται μετά από κάθε απόφαση Δικαστηρίου που αφορά δια βίου ποινές φυλάκισης καθώς επίσης και επιβολή ισόβιων ποινών φυλάκισης.
Εκ πρώτης όψεως δεν υπάρχει διαφορά στις ποινές, αφού η ακριβής εξήγηση εννοεί φυλάκιση στον καταδικασθέντα για το υπόλοιπο της βιολογικής του ζωής.
Εντούτοις, η απόφαση του ισοβίτη Καυκαρή ο οποίος προσέφυγε στο ΕΔΑΔ κατά απόφασης κυπριακών Δικαστηρίων όταν του επιβλήθηκε δια βίου ποινή φυλάκισης σε κάθε κατηγορία στην οποία καταδικάσθηκε, στάθηκε η αφορμή για να τροποποιηθεί η σχετική πρόνοια του νόμου και στα δώδεκα χρόνια οι κατάδικοι να έχουν δικαίωμα υποβολής αιτήματος αποφυλάκισης.
Συγκεκριμένα, στις 10.3.89 το Κακουργιοδικείο επέβαλε στον Καυκαρή την ποινή φυλάκισης δια βίου σε κάθε κατηγορία.
Το Δικαστήριο κλήθηκε από την Κατηγορούσα Αρχή να εξετάσει την ερμηνεία του όρου «φυλάκιση δια βίου» και να διευκρινίσει κατά πόσο η ποινή αυτή συνεπαγόταν τη φυλάκιση του καταδικασθέντα για όλη του τη ζωή ή για περίοδο 20 χρόνων, όπως προβλεπόταν από τους Γενικούς Κανονισμούς των Φυλακών.
Το Κακουργιοδικείο αποφάνθηκε ότι ο όρος «φυλάκιση δια βίου» που περιείχετο στον Ποινικό Κώδικα σημαίνει φυλάκιση για ολόκληρο το υπόλοιπο της ζωής του καταδικασθέντα.
Κατά τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, φυλάκιση δια βίου σημαίνει “φυλάκιση για το υπόλοιπο της ζωής του καταδικασθέντος υπό την αίρεση του δικαιώματος που παρέχεται στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να αναστείλει την ποινή του για όσο χρονικό διάστημα ορίζεται στην απόλυση του καταδικασθέντος επ΄ αδεία”.
