Διεκδικεί αποζημίωση για θαλάσσιο ατύχημα

Xρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 179.764,67 € διεκδικεί από ετερρόρυθμη εταιρεία της Ρόδου, έναν κάτοικο των Καλυθιών και έναν κάτοικο των Αθηνών, μια κάτοικος της Ρόδου, με αγωγή που υπέβαλε χθες ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου, για την αποκατάσταση της θετικής και ηθικής βλάβης, που υπέστη σε θαλάσσιο ατύχημα.
Την 11η Ιουλίου 2015, ημέρα Σάββατο, μετά την εργασία της σε ξενοδοχειακή μονάδα, η ενάγουσα, μετέβη με φιλική παρέα στην παραλία του Φαληρακίου. Με τους φίλους της απευθύνθηκε στην εναγόμενη εταιρεία, για να κάνουν θαλάσσια σπορ.
Στην αρχή, λοιπόν, δοκίμασαν ένα θαλάσσιο σπορ, το οποίο ονομάζεται «θαλάσσιος καναπές», διότι πράγματι οι ενδιαφερόμενοι κάθονται σε παράταξη, ωσάν να κάθονται σε καναπέ. Στο σπορ αυτό, λοιπόν, το σκάφος έλκει τον «θαλάσσιο καναπέ». Η εκτέλεση αυτού του σπορ ήταν ήπια και δεν παρουσιάσθηκε κανένα πρόβλημα.
Ακολούθως επιχείρησαν ένα άλλο σπορ, κατά το οποίο το σκάφος έλκει κουλούρες, οι οποίες ονομάζονται «θαλάσσια δαχτυλίδια», σε εκάστη εκ των οποίων ο ενδιαφερόμενος που εκτελεί το σπορ είναι ξαπλωμένος ανάσκελα, ήτοι με την πίσω πλευρά του σώματός του να εφάπτεται σε αυτήν.
Κατά την εκτέλεση των «θαλασσίων δαχτυλιδιών» ο χειριστής του σκάφους, ο οποίος αρχικά οδηγούσε το σκάφος πιο ήπια, ξαφνικά σταμάτησε, πήρε φόρα και έπειτα έστριψε με μεγάλη ταχύτητα – κάνοντας έναν επικίνδυνο ελιγμό – και με δύναμη προς τα δεξιά.
Με τη στροφή του σκάφους προς τα δεξιά, η ενάγουσα που βρισκόταν στην αντίθετη πλευρά (σε σχέση με τη φορά του σκάφους), δηλαδή στα αριστερά, ανασηκώθηκε μαζί με την κουλούρα στον αέρα και έπεσε με δύναμη στα αριστερά.
Εκσφενδονίσθηκε στο νερό εξακολουθώντας να κρατάει την κουλούρα κατά τα πρώτα δευτερόλεπτα της πτώσης, αμέσως μετά όμως (και ενόσω βρισκόταν – κυριολεκτικά- στον αέρα) έπεσε στο νερό με την αριστερή της πλευρά και ειδικότερα με τον βραχίονα του αριστερού της χεριού να «χτυπάει» με δύναμη προς το νερό.
Όπως πολύ αργότερα διαπιστώθηκε, αυτός ο ελιγμός είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει το βραχιόνιο οστό του αριστερού της χεριού, δηλαδή το μοναδικό οστό του βραχίονά της.
Όταν συνέβη αυτό, ο χειριστής του σκάφους, ο οποίος δεν είχε συνειδητοποιήσει τι συνέβη, δεν σταμάτησε αμέσως, εντούτοις, η φίλη της, η οποία επέβαινε στο σκάφος, ζήτησε από τον χειριστή του σκάφους να σταματήσει.
Οι φίλοι της την ανέσυραν από τη θάλασσα και την έβγαλαν στην αμμουδιά. Το χέρι της – κατά κυριολεξία – κρεμόταν.
Η ενάγουσα τονίζει ότι κανείς δεν της παρέσχε τις πρώτες βοήθειες και οι φίλοι της, έντρομοι, και δεδομένου ότι συνέχιζε να ζαλίζεται, τηλεφώνησαν στο νοσοκομείο, προκειμένου να διαμετακομισθεί εκεί με ασθενοφόρο. Εντούτοις, στο νοσοκομείο απάντησαν ότι, εφόσον δεν συνέτρεχε κάποια ένδειξη πολύ σοβαρού τραυματισμού, όπως π.χ. ακατάσχετη αιμορραγία, δεν μπορούσαν να στείλουν ασθενοφόρο αμέσως, αλλά θα ερχόταν μετά από μία ώρα, κατά συνέπεια οι φίλοι της έπρεπε να την μεταφέρουν στο νοσοκομείο για την παροχή των πρώτων βοηθειών.
Εν τέλει, οι φίλοι της αποφάσισαν να την μεταφέρουν στην Γενική Κλινική Δωδεκανήσου EUROMEDICA και δη στα «επείγοντα περιστατικά».
Μετά το ατύχημα κατέστη ανέφικτη η συνέχιση της εργασίας της και μέχρι και σήμερα δύναται να σηκώσει το αριστερό της χέρι μέχρι ένα συγκεκριμένο σημείο.