Οι απαιτήσεις της ελληνικής νομοθεσίας σχετικά με τη νομική μορφή και τη μετοχική δομή των παρόχων κατάρτισης αντιτίθενται στην ελευθερία εγκατάστασης
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τον λόγο ότι η ελληνική νομοθεσία για τους παρόχους υπηρεσιών κατάρτισης υποψήφιων διαμεσολαβητών και για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων διαμεσολαβητή που αποκτήθηκαν σε άλλα κράτη μέλη της ΕΕ προσκρούει στο ενωσιακό δίκαιο.
Η διαμεσολάβηση συνιστά διαδικασία με την οποία δύο ή περισσότερα μέρη επιχειρούν να επιλύσουν τη διαφορά τους με τη συνδρομή διαμεσολαβητή.
Στην Ελλάδα, μόνο εταιρείες μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που έχουν συσταθεί από τουλάχιστον έναν ελληνικό δικηγορικό σύλλογο και ένα από τα ελληνικά επιμελητήρια δικαιούνται να παρέχουν κατάρτιση σε υποψήφιους διαμεσολαβητές.
Η Επιτροπή κρίνει ότι οι εν λόγω απαιτήσεις σχετικά με τη νομική μορφή και τη μετοχική δομή αντιτίθενται στην ελευθερία εγκατάστασης (άρθρο 49 ΣΛΕΕ(link is external)) καθώς και στην οδηγία για τις υπηρεσίες (άρθρο 15 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ(link is external)).
Η Επιτροπή κρίνει επίσης ότι στην Ελλάδα η αναγνώριση των προσόντων που έχουν αποκτήσει οι διαμεσολαβητές σε άλλα κράτη μέλη υπόκεινται σε όρους που είναι δυσανάλογοι και που εισάγουν διακρίσεις.
Οι εν λόγω όροι είναι ασύμβατοι με την ελευθερία εγκατάστασης (άρθρο 49 ΣΛΕΕ(link is external)), την ελεύθερη κυκλοφορία των εργαζομένων (άρθρο 45 ΣΛΕΕ(link is external)) και την οδηγία για την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων (οδηγία 2005/36/ΕΚ(link is external)).
Καθώς η Ελλάδα δεν έχει θεσπίσει τα απαραίτητα μέτρα για την ευθυγράμμιση της νομοθεσίας της με τους ενωσιακούς κανόνες σε συνέχεια της αιτιολογημένης γνώμης(link is external) της Επιτροπής του Φεβρουαρίου του 2016, η Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
