ΔEφΑθ. 107/2017 τμήμα Ζ (ακυρ.): Με τις ρυθμίσεις που εισάγονται με τις διατάξεις της παρ. ΙΖ υποπαρ. ΙΖ1 άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 επέρχεται, άμεση, μια ημέρα μετά τη δημοσίευση του νόμου και απροσδιόριστη σε αριθμό θέσεων μείωση ιατρικού και οδοντιατρικού προσωπικού στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, έστω και προσωρινά, για ένα μήνα, ή 15 ημέρες, και δημιουργείται άμεση έντονη αβεβαιότητα ως προς το αν θα υποβάλουν και πόσοι ιατροί και οδοντίατροι δήλωση αποδοχής θέσης πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης και επομένως αβεβαιότητα ως προς το αν θα συνεχισθεί η παροχή υπηρεσιών υγείας στο ήδη παρεχόμενο επίπεδο, αφού μειώνεται αιφνιδίως το ιατρικό προσωπικό, χωρίς να προβλέπεται μεταβατικό χρονικό διάστημα ή κάποια άλλη μέθοδος, ώστε να εξασφαλίζεται ότι το ιατρικό προσωπικό, που δεν θα υποβάλει δήλωση αποδοχής θα αντικατασταθεί ταυτοχρόνως με την απόλυση του και εγκαίρως, κατά τρόπο ώστε να μη διαταραχθεί και να συνεχισθεί η παροχή υπηρεσιών υγείας τουλάχιστον στο ήδη παρεχόμενο επίπεδο.
Ολες δε αυτές οι ρυθμίσεις νομοθετούνται χωρίς να προκύπτει ότι προ της νομοθετήσεως ο νομοθέτης έλαβε υπόψη και συνεκτίμησε συγκεκριμένο σχέδιο αναδιοργάνωσης των οργανικών θέσεων του ιατρικού προσωπικού των νοσοκομείων, κατά τρόπο που να διασφαλίζει την πλήρη, διαρκή και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών υγείας υψηλού επιπέδου, ή έστω να διασφαλίζει ότι δεν θα διαταραχθεί και θα συνεχισθεί η παροχή υπηρεσιών υγείας τουλάχιστον στο ήδη παρεχόμενο επίπεδο.
Ενόψει τούτων, οι διατάξεις της παρ. ΙΖ υποπαρ. ΙΖ1 άρθρου πρώτου του ν. 4254/2014 που αποτελούν έρεισμα της προσβαλλόμενης πράξης και αφορούν στην αυτοδίκαιη κατάργηση θέσεων και την απόλυση ιατρών που τις κατείχαν με συνέπεια την αιφνίδια απομείωση αντίστοιχα των οργανικών θέσεων που προβλέφθηκαν στους οικείους οργανισμούς των νοσοκομείων, αντίκεινται στο συνταγματικό πλαίσιο που θεσπίζεται με τα άρθρα 21 παρ. 3 και 5 παρ. 5 και από το οποίο απορρέει η υποχρέωση του κράτους να διασφαλίζει υψηλού επιπέδου, πλήρη, διαρκή και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών υγείας σε όλους τους πολίτες. Και είναι ως εκ τούτου ανίσχυρες και μη εφαρμοστέες (πρβλ. αναλόγως ΣτΕ 3354/2013, 2287/2015) (βλ.σχ.και Δ.Εφ.Αθ.197/2016 ακυρωτικός σχηματισμός). (adjustice.gr)
