Σύμφωνα με έρευνα που έγινε από ερευνητές της Σχολής Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, η διαρκής έκθεση σε ρυπογόνα σωματίδια στην ατμόσφαιρα, ακόμη και αν αυτά δεν ξεπερνούν τα φυσιολογικά όρια, αυξάνει τις πιθανότητες πρόωρου θανάτου. Η μελέτη, η οποία διενεργήθηκε σε πάνω από 60 εκατομμύρια άτομα άνω των 65 ετών, αποδεικνύει ότι πολλές χιλιάδες ζωές θα μπορούσαν να σώζονται κάθε χρόνο αν μειώνονταν οι σωματιδιακοί ρύποι και ιδίως η συγκέντρωση ορισμένων μικρότερων σωματιδίων, όπως το αποκαλούμενο P2,5. Πιο συγκεκριμένα, η μείωση κατά ένα μικρογραμμάριο ανά κυβικό μέτρο της συγκέντρωσης του P2,5 είναι ικανή να σώζει 12.000 ζωές ετησίως.
Στο πλαίσιο αυτό, η μείωση της ποσότητας του όζοντος κοντά στην επιφάνεια της Γης θα μπορούσε επίσης να έχει ευεργετικά αποτελέσματα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, ακόμη και μια ανεπαίσθητη μείωση στη συγκέντρωση του όζοντος κοντά στην επιφάνεια της Γης είναι ικανή να σώσει περίπου 1.900 ζωές σε ετήσια βάση.
Τα αποτελέσματα της έρευνας, στην οποία συμμετείχε και ο Ελληνας Πέτρος Κουτράκης, καθηγητής του Τμήματος Περιβαλλοντικής Υγείας του Χάρβαρντ και απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πατρών, έδειξαν ότι ο κίνδυνος πρόωρου θανάτου διαφέρει ανάλογα με το φύλο και το εισόδημα του ατόμου. Πιο συγκεκριμένα, είναι μεγαλύτερος για άνδρες από ό,τι για γυναίκες, ενώ επηρεάζει αρνητικά ανθρώπους χαμηλότερων εισοδημάτων.
Εν κατακλείδι, η έρευνα αυτή επιτυγχάνει να παρουσιάσει ιδιαίτερα γλαφυρά τούς κινδύνους που εγκυμονεί η ατμοσφαιρική ρύπανση στην υγεία του ανθρώπου και ιδιαίτερα στην υγεία των ηλικιωμένων.
