<<Όποιος ελεύθερα συλλογάται συλλογάται καλά. – Ρήγας Φεραίος>>

Η Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ , συνεχίζει την κοσμική της δράση, με νέο φιλοσοφικό περίπατο, την Κυριακή,  25 Ιουνίου 2017, με επίσκεψη στο Βοτανικό Κήπο «ΙΟΥΛΙΑΣ & ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ» επί της Ιεράς Οδού 401, Χαϊδάρι (στο τέλος της Ιεράς Οδού, λίγο πριν την συμβολή με την Λεωφόρο Καβάλας)! 

Για πληροφορίες και χάρτη του καταπληκτικού αυτού βοτανικού κήπου, μπορείτε να πατήσετε εδώ.

Θα προηγηθεί η ευλογία και το προσκύνημα, για όσους επιθυμούν, στην Ιερά Μονή Δαφνίου κι ακολούθως στις 11.00 θα συναντηθούμε στην είσοδο του Βοτανικού Κήπου, για να περπατήσουμε όλοι μαζί, σύμφωνα με τα ειωθότα της Οργανικότητάς μας .

Πριν από τον φιλοσοφικό περίπατο θα προηγηθεί ξενάγησή μας στον χώρο, η οποία θα είναι προαιρετική και θα στοιχίζει 2 Ευρώ ανά άτομο.

Μετά την περιήγησή μας στο χώρο, θα διαβαστεί ένα περίφημο κείμενο του Ερμή Τρισμέγιστου: «ΠΟΙΜΑΝΔΡΗΣ».

Όλο το κείμενο μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Θα επακολουθήσουν οι τοποθετήσεις, όσων επιθυμούν, και διαλογική συζήτηση.

Ο Βοτανικός Κήπος βρίσκεται στο Χαϊδάρι, σε απόσταση 8 χλμ. από το κέντρο της Αθήνας και καταλαμβάνει μια έκταση 1860 στρεμμάτων, στις Βόρειες πλαγιές του Όρους Αιγάλεω. Στο τέλος της Ιεράς Οδού, στο ύψος που αυτή συμβάλλει με Εθνική Οδό Αθηνών – Κορίνθου – Πατρών (πρώην Καβάλας) θα συναντήσει ο επισκέπτης την κεντρική είσοδο του

Βοτανικού Κήπου (Ιερά Οδός 403). Ο Κήπος εκτείνεται από το Δρομοκαΐτειο Θεραπευτήριο, μέχρι τη Μονή Δαφνίου και τα τουριστικά περίπτερα του Δήμου Χαϊδαρίου (πρώην ΕΟΤ). Διακόπτεται από τον δρόμο Σχιστού – Κορυδαλλού ο οποίος τον χωρίζει σε ένα μικρότερο, το ανατολικό τμήμα, και σε ένα πολύ μεγαλύτερο, το δυτικό. Η καλλιεργημένη και επισκέψιμη περιοχή του Κήπου βρίσκεται στο δυτικό τμήμα.

Ο Κήπος, εκτός από τον υψηλό βαθμό ποικιλότητας της αυτοφυούς και καλλιεργούμενης χλωρίδας, αποτελεί και ένα ιδανικό φυσικό καταφύγιο της πανίδας (η έκταση είναι μέρος του μόνιμου καταφυγίου άγριας ζωής του όρους Αιγάλεω – Ποικίλου σύμφωνα με το Φ.Ε.Κ. 918/Β/, 18/07/2001), επειδή το οικοσύστημα, προστατευμένο από τις δυσμενείς ανθρώπινες επεμβάσεις, παρέχει τη δυνατότητα λειτουργίας ενός πλήρους και αδιατάρακτου τροφικού πλέγματος.

Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι ο Κήπος, εκτός του ότι αποτελεί πνεύμονα πρασίνου και χώρο αναψυχής και πνευματικής ηρεμίας για τους κατοίκους μιας αστικής περιοχής, όπως είναι η δυτική Αττική, λειτουργεί και ως πεδίο έρευνας και επιμόρφωσης του κοινού. Τα φυτά που καλλιεργούνται επισημαίνονται με ενημερωτικές πινακίδες οι οποίες παρέχουν πληροφορίες για την ταυτότητα και τη γεωγραφική τους εξάπλωση. Το προσωπικό του Ιδρύματος διαθέτει ικανή επιστημονική εμπειρία σε θέματα διατήρησης και κυρίως αναπαραγωγής ενδημικών, σπανίων και απειλουμένων ειδών της ελληνικής χλωρίδας. Αξίζει να αναφερθεί ότι στη Φυτοθήκη (Herbarium) του Κήπου διατηρούνται περίπου 19000 αποξηραμένα δείγματα φυτών, το μεγαλύτερο τμήμα των οποίων προέρχεται από περιοχές που τώρα θεωρούνται προστατευόμενες, επειδή έχουν ενταχθεί στο δίκτυο του προγράμματος ‘’NATURA 2000’’.

Τα ξημερώματα της 8^ης Σεπτέμβρη 1944, ο ναζισμός έδειξε, για μια ακόμη φορά, το αληθινό του πρόσωπο: 59 ήρωες εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στο Χαϊδάρι, στο δάσος όπου βρίσκεται σήμερα ο Βοτανικός Κήπος Ι. & Α. Διομήδους. Οι ναζί κατακτητές, λίγο πριν την αποχώρησή τους από την Ελλάδα, συγκέντρωσαν από τις φυλακές όσους αντιστασιακούς θεωρούσαν σκληρότερους και προχώρησαν στην κτηνωδία: τους εκτέλεσαν στο Χαϊδάρι. Οι ήρωες αυτοί έπεσαν τραγουδώντας τον Εθνικό Ύμνο και ζητωκραυγάζοντας. Ανάμεσα στους εκτελεσθέντες βρίσκονταν μεγάλες προσωπικότητες της Αντίστασης, όπως η «Μπουμπουλίνα της Αντίστασης», Λέλα Καραγιάννη και ο Μανώλης Λίτινας. Και όμως, επειδή οι περισσότεροι από τους αγωνιστές αυτούς δεν είχαν επίσημη παραταξιακή ή κομματική ταυτότητα αλλά έπεσαν μόνο για την πατρίδα τους, η θυσία τους δεν έγινε γνωστή. Κάθε 8^η Σεπτέμβρη μαζεύονται λιγοστοί συγγενείς των θυμάτων (όσοι συμβαίνει να είναι εν ζωή) για να τιμήσουν τους Έλληνες ήρωες – συγγενείς τους. Είναι υποχρέωσή μας να βρισκόμαστε κοντά τους.

Στην εικόνα φαίνεται ο δημοσιογράφος Μανώλης Λίτινας, ηγετικό στέλεχος του ΕΔΕΣ Αθήνας, και το σημείωμα που άφησε όταν τον οδηγούσαν στο απόσπασμα οι Ναζί: «Σήμερα το πρωί τουφεκιζόμεθα. Πέφτομε για την πατρίδα με γέλιο στα χείλη για τη λευτεριά».

Ο “Βοτανικός Κήπος Ιουλίας και Αλεξάνδρου Ν. Διομήδους” είναι ένα Κοινωφελές Ίδρυμα και οφείλει όχι μόνο την επωνυμία του αλλά και την ύπαρξή του σε έναν φωτισμένο οραματιστή, τον Αλέξανδρο Ν. Διομήδη.

Ο θεμελιωτής του Ιδρύματος υπήρξε μία από τις πιο σημαντικές φυσιογνωμίες της νεότερης ιστορίας της χώρας μας. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1875 και σπούδασε Δημόσιο Δίκαιο και Πολιτική Οικονομία στην γενέτειρά του καθώς και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Αναγορεύθηκε διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Βερολίνου το 1898 και υφηγητής του Διοικητικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1905, διετέλεσε δε και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

Ασχολήθηκε με πολλούς τομείς της δημόσιας ζωής και διέπρεψε σε όλους. Στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του υπήρξε συνεργάτης των μεγαλυτέρων αθηναϊκών εφημερίδων και ανταποκριτής μερικών ευρωπαϊκών. Το έτος 1909 διορίζεται Νομάρχης Αττικής-Βοιωτίας, το 1910 εκλέγεται βουλευτής Σπετσών με το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου, το 1912 εκλέγεται βουλευτής με την ίδια παράταξη και ορίζεται υπουργός Οικονομικών, ενώ το έτος 1918 αναλαμβάνει υπουργός Εξωτερικών. Τον επόμενο χρόνο ορίζεται για πρώτη φορά Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας με την οποία ασχολείται, με κάποιες διακοπές, μέχρι το έτος 1949 οπότε ορκίζεται αντιπρόεδρος της συμμαχικής κυβέρνησης Σοφούλη, τον οποίο διαδέχεται στην πρωθυπουργία μετά τον θάνατό του μέχρι τον Ιανουάριο του 1950. Πεθαίνει τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου σε ηλικία 75 ετών.

Ο Αλέξανδρος Διομήδης πρότεινε πολλούς νέους νόμους και τροπολογίες, συνέταξε πολυάριθμες οικονομικές εργασίες και μελέτες και πρωτοστάτησε στον εξηλεκτρισμό, την ύδρευση και την αυτόματη τηλεφωνία της Αθήνας καθώς και σε άλλα δημόσια έργα πνοής για την επαρχία.

Ασχολήθηκε με πολλούς τομείς της δημόσιας ζωής και διέπρεψε σε όλους. Στα πρώτα χρόνια της σταδιοδρομίας του υπήρξε συνεργάτης των μεγαλυτέρων αθηναϊκών εφημερίδων και ανταποκριτής μερικών ευρωπαϊκών. Το έτος 1909 διορίζεται Νομάρχης Αττικής-Βοιωτίας, το 1910 εκλέγεται βουλευτής Σπετσών με το κόμμα των Φιλελευθέρων του Ελευθερίου Βενιζέλου, το 1912 εκλέγεται βουλευτής με την ίδια παράταξη και ορίζεται υπουργός Οικονομικών, ενώ το έτος 1918 αναλαμβάνει υπουργός Εξωτερικών. Τον επόμενο χρόνο ορίζεται για πρώτη φορά Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας με την οποία ασχολείται, με κάποιες διακοπές, μέχρι το έτος 1949 οπότε ορκίζεται αντιπρόεδρος της συμμαχικής κυβέρνησης Σοφούλη, τον οποίο διαδέχεται στην πρωθυπουργία μετά τον θάνατό του μέχρι τον Ιανουάριο του 1950. Πεθαίνει τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου σε ηλικία 75 ετών.

Ο Αλέξανδρος Διομήδης πρότεινε πολλούς νέους νόμους και τροπολογίες, συνέταξε πολυάριθμες οικονομικές εργασίες και μελέτες και πρωτοστάτησε στον εξηλεκτρισμό, την ύδρευση και την αυτόματη τηλεφωνία της Αθήνας καθώς και σε άλλα δημόσια έργα πνοής για την επαρχία.

********************************************************

Υπενθυμίζουμε ότι κι αυτή η συνάντησή μας γίνεται με φιλική και φιλοσοφική διάθεση κι ότι είστε όλοι καλεσμένοι.

Η ενεργοποίηση καθενός από εμάς κι ο συντονισμός όλων μας , στη βάση κοινών αρχών κι αξιών καιπρος την επίτευξη συλλογικών στόχων, αποτελεί το κρίσιμο διακύβευμα των ημερών … Γι’ αυτό μην αμελείτε. Η συμμετοχή σας είναι αναγκαία για να σηκώσουμε μαζί τον Κόσμο μας Ψηλά!!!

Η συμμετοχή στους φιλοσοφικούς μας περιπάτους και τις εκδηλώσεις μας εν γένει είναι κάτι πολύ περισσότερο από μία ευχάριστη βόλτα ή συνάντηση. Είναι μέσο ψυχ-αγωγίας, με τη γνήσια  έννοια του όρου. Όλοι φεύγουμε πλουσιότεροι κι αποφασισμένοι να δράσουμε από κοινού, για το καλό της κοινότητάς μας.

ΠΛΑΙΣΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΠΕΡΙΠΑΤΩΝ
• Η συμμετοχή είναι ελεύθερη.
• Περπατάμε παρέα σε μέρη της πόλης ή και εκτός αυτής, που προανακοινώνονται κι έχουν μια ιδιαίτερη αξία, την οποία αναζητούμε. Η συλλογικότητα κι η από κοινού δράση επαυξάνει την αξία αυτή.
• Η διάρκεια του περιπάτου είναι 2 ώρες το μέγιστο.
• Η συζήτηση έχει έναν συγκεκριμένο άξονα : Είναι το θέμα, που έχει ανακοινωθεί.
• Υπάρχει ένας συμποσιάρχης, που διευθύνει την συζήτηση και ένας κεντρικός εισηγητής του θέματος. Η κεντρική εισήγηση έχει διάρκεια έως 20 λεπτά.
• Μετά λαμβάνουν τον λόγο οι παριστάμενοι. Αυτό είναι προαιρετικό, αλλά συνήθως αποδεικνύεται πολύ ουσιαστικό και καλό είναι να μιλήσουν όλοι.
• Ο χρόνος αυτών των πρωτομιλιών των παρευρισκομένων είναι συνήθως 3-4 λεπτά, άρα είναι σημαντικό ο λόγος να είναι μεστός, περιεκτικός και εντός θέματος.
• Ακολουθούν οι δευτερομιλίες (και του εισηγητού), που διαρκούν λιγότερο (1-2 λεπτά).
• Την σειρά των ομιλητών την καθορίζει ο συμποσιάρχης από την αρχή (κατά κανόνα γίνεται με σειρά αριστερόστροφα, όπως όταν χορεύουμε).
• Ο συμποσιάρχης μπορεί να επιλέξει να γίνει ευέλικτος με τους γενικούς κανόνες -σε κάποιο βαθμό – πάντοτε με γνώμονα να διευκολύνει και να προαγάγει την συζήτηση με αμερόληπτο τρόπο.
• Δεν μοχθούμε να καταλήξουμε σε κάποιο κοινό συμπέρασμα, ούτε να επιβάλλουμε την γνώμη μας στους άλλους.
• Εξυπακούεται ότι όταν κάποιος λαμβάνει τον λόγο, δεν διακόπτει κανείς (πάρα μόνον ο συμποσιάρχης και εφ’ όσον είναι απολύτως απαραίτητο).
• Μέσω της συμμετοχής βιώνουμε την ελευθερία στην πράξη, τον αλληλοσεβασμό, το μοίρασμα του πνεύματος και της ψυχής, διευρύνοντας τα στενά όρια συνείδησης της ατομικότητας, μέσα από τη βίωση της συλλογικότητας της ομάδας, διαφορετικής κάθε φορά, συνδιαμορφώνοντας ένα υγιές κοινωνικό πρότυπο λειτουργίας, που μπορούμε να μεταφέρουμε μετά στη δική μας καθημερινότητα (στην οικογένεια, στους φίλους, στην εργασία κι αλλού).
• Όλη η ουσία του εγχειρήματος περικλείεται στην εσωτερική μας προετοιμασία για να ακούσουμε και όχι μόνον να μιλήσουμε!Εκεί εδράζεται η πενυματική εξέλιξη κι η σοφία … στον αρμονικό συνδυασμό αποδοχής και προσφοράς, στον ιερό νόμο της αμοιβαιότητας!
• Μέσω των φιλοσοφικών μας περιπάτων αναζητούμε τον κοινό ψυχοπνευματικό μας τόπο, το συγκερασμό των διαφορετικών μονοπατιών και προσεγγίσεων , σε έναν κοινό δρόμο προς την αντικειμενική αλήθεια και την κοινή αναζήτηση της συλλογικής ευημερίας, τον οποίο ονομάσαμε «ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑ» . Τη συνείδηση της ενότητας των ανθρώπων, όχι μόνον ως κεκρυμμένο κοσμικό νόμο, αλλά κι ως αναγκαιότητα για να καταστούμε όντως άνθρωποι.

********************************************************

H Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ /COSMOPOLIS-Organicity Movement είναι ο καταλύτης του παγκόσμιου ρεύματος ΕΝΟΤΗΤΑΣ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΚΙ ΑΡΕΤΗΣ, που διατρέχεται από την ΙΔΕΑ της ΟΡΓΑΝΙΚΟΤΗΤΑΣ . Υγιείς Προσωπικότητες, ως κύτταρα κοινωνικών και πολιτικών Συλλογικοτήτων, αποτελούν τη μόνη Οδό για την ευημερία ανθρώπων και λαών. Η συνειδητοποίηση της διασύνδεσης όλων των ανθρώπων μεταξύ τους και της αναγκαίας αλληλεπίδρασής τους, είναι το μυστικό για να περάσουμε από τα συγκρουσιακά μοντέλα διακυβέρνησης κι οργάνωσης, σε νέα πρότυπα ενότητας και συνεργασίας.

Η ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ, ως πνευματική κίνηση, έχει ως σκοπό να διαχύσει στην κοινωνία το όραμα της Οργανικότητας, μιας ιδέας αναμορφωτικής και γνήσια επ-αναστατικής, που έρχεται να γιατρέψει τις αρνητικές και συγκρουσιακές αντιλήψεις, από τις οποίες πάσχει ο σύγχρονος άνθρωπος, αναφορικά με τη σχέση του κάθε πολίτη με τους υπόλοιπους, αλλά και τον τρόπο δόμησης υγιών συλλογικοτήτων, είτε αυτές λέγονται οικογένεια, είτε επιχείρηση, είτε πόλη, είτε πολιτεία, είτε ανθρωπότητα. Μέσω της μεταμορφωτικής δράσεως της οργανικής αντίληψης δημιουργούνται πολίτες, που κοσμούν τις πόλεις τους, πόλεις που κοσμούν πολιτείες και πολιτείες που κοσμούν τον Κόσμο!
Η ιδέα της Οργανικότητα όπως την μελετούμε, βιώνουμε και καλλιεργούμε είναι ταυτόχρονα μία σύγχρονη προσφορά μας στον Κόσμο, που έχει όμως βαθιές ρίζες στην φιλοσοφία και τη θρησκεία. Γι’ αυτήν έχουν αναφερθεί στην αρχαιότητα οι Στωικοί φιλόσοφοι, ο Πλάτωνας, Σωκράτης κι Αριστοτέλης, ενώ οι θρησκευτικές της ρίζες εκκινούν από την αντίληψη της υποστατικής ενότητας της Αγίας Τριάδος, όπου οι τρεις Θείες υποστάσεις, είναι ταυτόχρονα διακριτές, όσο κι αξεδιάλυτα ενωμένες σε ΕΝΑ, ιδέα η οποία εκφράζεται εν συνεχεία και σε όλες τις διαστάσεις των ανθρωπίνων κοινωνιών. Οι κοινωνίες κι οι συλλογικότητες αντιμετωπίζονται ως ευρύτεροι οργανισμοί, όπου κάθε άνθρωπος βρίσκει τη μοναδική του θέση εντός της συλλογικότητας, χωρίς να χάνει τη δική του ατομικότητα, άρα κι υπευθυνότητα τόσο για τον ίδιο όσο και για τη συμβολή του στην ποιοτική κατάσταση της συλλογικότητας, στην οποία ανήκει. Με τον τρόπο αυτό μπορεί καθένας να αντιληφθεί το ρόλο των ανθρώπων – κυττάρων στη δημιουργία ευρύτερων συλλογικοτήτων – οργάνων, εντός της κοινωνίας κι ακόμη ευρύτερων οργανισμών – πολιτειών, έως τη δόμηση της ίδιας της ανθρωπότητας, στο σύνολό της, όπου ο ρόλος καθενός είναι μοναδικός και αναγκαίος για τη συνολική ευημερία κι όπου η όποια σύγκρουση, αντιμετωπίζεται ως ασθένεια. Η φυσική κατάσταση ανθρώπων και συλλογικοτήτων απαιτεί ενότητα, συνεργασία, δικαιοσύνη και απόλυτο σεβασμό στο ρόλο καθενός, όπως ακριβώς συμβαίνει με τα κύτταρα κι όργανα ενός ανθρώπινου οργανισμού.
Η Οργανικότητα είναι η μόνη ιδέα, που έλκοντας την έμπνευσή της από την ίδια τη Θεία Δημιουργία, μπορεί να προσδώσει ένα πραγματικά υγιές νόημα σε υποκειμενικές ανθρώπινες θεωρήσεις , όπως ιδεολογίες, πολιτικές κι οικονομικές θεωρίες, αφαιρώντας από αυτές τις αρνητικές και συγκρουσιακές τους διαστάσεις, καθαίροντας αυτές, διυλίζοντας και διατηρώντας μόνον τα ενωτικά και δημιουργικά τους στοιχεία, αναδεικνύοντας την πραγματική ελπίδα δημιουργίας ένθεων κοινωνιών συνειδητών ανθρώπων. Υπ’ αυτή τη θεώρηση είναι αυτή που θέτει στη σωστή της βάση την αρετής της Φιλοπατρίας, ως αναγκαία συνθήκη, υπό τις ανωτέρω παραδοχές, για όλους τους ανθρώπους, για την όποια ευρύτερη συνεργασία επιδιώκεται σε διεθνές επίπεδο, είτε αυτή λέγεται Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε ΝΑΤΟ είτε ΟΗΕ είτε BRICS. Αν οι σχέσεις που διαμορφώνονται δεν προωθούν το συλλογικό καλό, με δικαιοσύνη, σεβασμό κι αρμονία, δηλαδή ΟΡΓΑΝΙΚΑ, προωθούν την ασθένεια κι είναι καταδικασμένες να διαιωνίζουν τη δυσαρμονία κι ας πλανώνται οι άνθρωποι για το αντίθετο.