Ο Κρίστιαν Λίντνερ φέρεται ως πιθανός αντικαταστάτης του Γερμανού υπουργού Οικονομικών το φθινόπωρο – Κι όμως, είναι πιο σκληρός κι από τον Σόιμπλε!
Με έναν ακόμη πιο σκληρό συνομιλητή από τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ενδέχεται να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών για την ολοκλήρωση της τρίτης αξιολόγησης μετά τις γερμανικές εκλογές.
Ο λόγος για τον Κρίστιαν Λίντνερ, τον επικεφαλής του κόμματος των Φιλελευθέρων (FDP), ο οποίος υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να είναι ο υπουργός Οικονομικών της νέας γερμανικής κυβέρνησης μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Με βάση τις τελευταίες δημοσκοπήσεις το κόμμα του εμφανίζεται ενισχυμένο.
Σύμφωνα με τον διευθυντή του «Δικτύου» Γιάννη Μαστρογεωργίου «ο συνασπισμός του CDU/CSU/FDP δεν είναι ακριβώς ένα νέο κατασκεύασμα – ο Χέλμουτ Κολ κυβέρνησε με αυτό για 16 χρόνια – αλλά το σημερινό FDP είναι πολύ διαφορετικό από τότε. Ο Λίντνερ σε πρόσφατη συνέντευξη του επανέλαβε το αίτημά του για ελληνική έξοδο από την ευρωζώνη, αλλά όχι από την ΕΕ. Ισχυρίζεται ότι η πρόσφατη διαπραγμάτευση στο Eurogroup προοριζόταν μόνο για να κερδηθεί χρόνος έως τις γερμανικές εκλογές. Αυτό είπε είναι απάτη των ψηφοφόρων. “Εάν το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο, όπως λέει το ΔΝΤ, τότε η Ελλάδα πρέπει να αναδιαρθρωθεί, κάτι που είναι δυνατό μόνο αν εγκαταλείψει την ευρωζώνη – τουλάχιστον προσωρινά”, υπογράμμισε».
Σε συνέντευξη που παραχώρησε τον Μάιο στην Frankfurter Allgemeine Zeitung ο κ. Λίντνερ ανέφερε ότι «μια προσωρινή αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ θα μπορούσε να ενισχύσει την ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης».
Το κόμμα του τάσσεται κατά ενός νέου προγράμματος βοήθειας στην Ελλάδα αν αρνηθεί την προώθηση μεταρρυθμίσεων λέγοντας ότι «αν η Ελλάδα αρνηθεί τις μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να υπάρξει άλλη βοήθεια» προσθέτει. «Η ιδέα της Ενωμένης Ευρώπης θα ενισχυθεί όταν ένα χρονίως αφερέγγυο μέλος της αφήσει την Ευρωζώνη, τουλάχιστον προσωρινά» υποστηρίζει ο ηγέτης του FDP.
Επίσης ο κ. Λίντνερ, σύμφωνα με το «Δίκτυο για τη Μεταρρύθμιση», υποστηρίζει ότι« δεν υπάρχει τρόπος να προχωρήσει η Ε.Ε. σε μείωση του χρέους στην ευρωζώνη, διότι αυτό θα προκαλούσε ηθικό κίνδυνο moral hazard, (μια έννοια που οι Γερμανοί φοβούνται περισσότερο από οτιδήποτε άλλο). Εξέφρασε επίσης την αντίθεσή του σε έναν κοινό προϋπολογισμό της ευρωζώνης, λέγοντας ότι η ΕΕ έχει ήδη προϋπολογισμό. Ο μόνος τρόπος με τον οποίο ένας προϋπολογισμός της ευρωζώνης θα ξεχωρίσει από τον προϋπολογισμό της ΕΕ, είναι μέσω της οριστικής ανακατανομής. Και είναι σαφώς ιδιαίτερα σκεπτικός με την πρόταση Μακρόν για ένα κοινοβούλιο της ευρωζώνης και έναν υπουργό οικονομικών της ευρωζώνης. Αντίθετα, θέλει μια Ευρώπη δύο ταχυτήτων. Ο Σόιμπλε λοιπόν φεύγει, αλλά ποιος έρχεται;»…
