Ένας από τους υποψήφιους επενδυτές που στο παρελθόν δεν είχαν κρύψει το ενδιαφέρον τους για τη βιομηχανία νικελίου Λάρκο, ο όμιλος Μυτιληναίος οδηγείται σταδιακά προς απόσυρση. Όπως διευκρίνιζαν πηγές του ομίλου στο περιθώριο της ΓΣ της περασμένης Πέμπτης, πλέον η Λάρκο δε βρίσκεται στις προτεραιότητες της ΜΥΤΙΛ. Για ποιο λόγο ουσιαστικά αποσύρεται ένας από τους βασικότερους διεκδικητές της Λάρκο, που επιπρόσθετα έχει θετικό track record με τη διάσωση της Αλουμίνιον της Ελλάδος, η οποία μετά την Pechiney και την Alcan έχει μπει σε τέλμα και ουσιαστικά με την ενσωμάτωσή της στον όμιλο απέφυγε τουλάχιστον δύο φορές τα τελευταία χρόνια τη χρεωκοπία;
Τρεις είναι οι βασικοί λόγοι
Πρώτον η κατάσταση στην αγορά νικελίου. Οι τιμές του μετάλλου στη διεθνή αγορά παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα και είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ συνήθως υπάρχει κυκλικότητα σε ευθεία συνάφεια με τις τιμές του αλουμινίου, η τελευταία ανοδική κίνηση των μετάλλων δεν έφτασε στην αγορά του νικελίου. Αυτή τη στιγμή η τιμή του νικελίου έχει πέσει στις 8.700 δολάρια ο τόνος, επίπεδα που δεν καλύπτουν ούτε το μισό λειτουργικό κόστος της Λάρκο.
Δεύτερον η κατάσταση εντός της Λάρκο. Η βιομηχανία λειτουργεί με πεπαλαιωμένο εξοπλισμό και το εργοστάσιό της είναι παλιάς τεχνολογίας. Για τη βαριά βιομηχανία οι επενδύσεις για τη σωστή συντήρηση και λειτουργία αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ. Για παράδειγμα μόνο στην Αλουμίνιον οι επενδύσεις συντήρησης του εξοπλισμού ετησίως ανέρχονται σε 25 εκ. ευρώ. Στη Λάρκο δεν έχουν γίνει ούτε οι απολύτως απαραίτητες επενδύσεις τα τελευταία χρόνια. Πολλώ δε μάλλον οι αναγκαίες επενδύσεις για τη μείωση του κόστους παραγωγής που θα καταστήσουν βιώσιμη τη λειτουργία της.
Τρίτον η κυβέρνηση έχει δηλώσει ότι θέλει να διατηρήσει υπό δημόσιο έλεγχο την εταιρεία που ήταν η μόνη υπό τον άμεσο έλεγχο του δημοσίου που δεν εφάρμοσε τις μνημονιακές μειώσεις μισθών του δημοσίου. Την ίδια στιγμή βεβαίως συσσωρεύονται τα χρέη προς τη ΔΕΗ, ενώ ακόμη και στην τελευταία ΓΣ δεν υπήρξε απόφαση για την έγκριση των νέων τιμολογίων καθώς η Λάρκο ουσιαστικά έχει σταματήσει να πληρώνει το ρεύμα, με την ανοχή βεβαίως της ΔΕΗ.
Σε αυτό το περιβάλλον βεβαίως παραμένει ερωτηματικό και το τι μέλλει γενέσθαι με την καταδίκη της Λάρκο από την ΕΕ για την υπόθεση των παράνομων κρατικών ενισχύσεων. Η συγκεκριμένη υπόθεση είναι πολύ πιθανό να θέσει και τους οριστικούς τίτλους τέλους για τη βιομηχανία που υπό τον έλεγχο του δημοσίου οδηγήθηκε στην απαξίωση και το πλήρες αδιέξοδο.
