Κοινή ευρωπαϊκή πολιτική όσον αφορά τη διαδικασία απόκτησης ασύλου μέσω της μεταρρύθμισης του Δουβλίνου, αλλά και αποτελεσματική εφαρμογή των προγραμμάτων ένταξης απαιτούνται για να περιοριστούν οι μετακινήσεις αιτούντων άσυλο και προσφύγων μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. Αναφορικά με το πρόγραμμα μετεγκατάστασης πάντως, παρά το αίτημα της Ελλάδας να δοθεί παράταση, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σύμφωνα με πληροφορίες, εκτιμά ότι έως τον Σεπτέμβριο, οπότε και λήγει, είναι δυνατόν να έχουν μεταφερθεί στα άλλα κράτη-μέλη όλοι οι δικαιούχοι.
«Το πακέτο μεταρρύθμισης του κανονισμού του Δουβλίνου πρέπει να περιλαμβάνει κοινούς κανόνες για όλα τα κράτη-μέλη όσον αφορά τη διαδικασία απόδοσης ασύλου», τόνισε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Αντόνιο Ταγιάνι χθες μιλώντας σε δημοσιογράφους.
Ο κ. Ταγιάνι ανέφερε ότι σε πόλη της Ιταλίας έχουν συγκεντρωθεί αιτούντες άσυλο των οποίων η αίτηση απορρίφθηκε ήδη στην Αυστρία ή τη Γερμανία και θέλουν να καταθέσουν αίτηση στην Ιταλία.
«Για κάποιες χώρες το Αφγανιστάν είναι ασφαλής τρίτη χώρα, οπότε δεν εγκρίνουν το αίτημα ασύλου, για κάποιες άλλες όχι. Πρέπει όμως να υπάρχει ενιαία αντιμετώπιση σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Δεν μπορούμε να έχουμε ανθρώπους που τριγυρνούν σε όλη την Ευρώπη κάνοντας shopping ασύλου ανάλογα με το τι ισχύει», κατέληξε.
Παράλληλα, οι πρόσφυγες που μέσω του προγράμματος μετεγκατάστασης γίνονται δεκτοί σε φτωχότερες ευρωπαϊκές χώρες μετακινούνται ατομικά προς τη Γερμανία ή τη Σουηδία.
Η Λετονία μέσω του προγράμματος μετεγκατάστασης υποδέχθηκε 380 άτομα. Ωστόσο, το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών, 313 άτομα, ήδη έχει μετακινηθεί προς τη Σουηδία ή τη Γερμανία, σύμφωνα με όσα ανέφερε στους δημοσιογράφους η Αgnese Lace, ερευνήτρια για τη μεταναστευτική πολιτική στη Ρίγα, στο πλαίσιο ενημέρωσης για το μεταναστευτικό-προσφυγικό. «Στη χώρα μας τα μηνιαία επιδόματα για τους πρόσφυγες είναι πολύ χαμηλά, 120 ευρώ τον μήνα, με την αιτιολογία ότι δεν μπορείς να δίνεις περισσότερα στους πρόσφυγες από ό,τι στους πολίτες της χώρας», περιέγραψε η κ. Lace. Παράλληλα, ανέφερε ότι στη Λετονία πραγματοποιούνται μαθήματα γλώσσας μόνο δύο φορές την εβδομάδα: «Τα μαθήματα αυτά δεν επαρκούν για να μάθει κάποιος τη γλώσσα, που όμως είναι απαραίτητη αν θέλει να βρει δουλειά», προσέθεσε. «Οταν αποφασίσουν να φύγουν, εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να τους σταματήσουμε», κατέληξε ζητώντας να δοθεί μεγαλύτερη χρηματοδότηση όσον αφορά την ένταξη.
Ακόμη πιο δύσκολες είναι οι συνθήκες για τους πρόσφυγες που φτάνουν στην Ουγγαρία, όπου εκτός των άλλων και το κλίμα είναι εξαιρετικά εχθρικό τόσο από τους πολίτες όσο και από το κράτος, όπως ανέφερε ο Ούγγρος Andras Kovats, ο οποίος εργάζεται σε ΜΚΟ (μη κυβερνητική οργάνωση). «Ο κόσμος που έρχεται θέλει να φύγει από την Ουγγαρία, καθώς οι συνθήκες δεν είναι καλές.Εργάζονται για δύο ευρώ την ώρα και οι περισσότεροι μένουν σε καταφύγιο για αστέγους», περιέγραψε.
Δυσκολίες υπάρχουν στη φιλοξενία των αιτούντων άσυλο και στη Γερμανία. Η κ. Viola Winterstein εργάζεται σε οργάνωση η οποία συνεργάζεται με τον Ερυθρό Σταυρό και δραστηριοποιήθηκε στο προσφυγικό στο Βερολίνο. Οπως περιέγραψε, δημιουργήθηκαν προσωρινές εγκαταστάσεις στέγασης, «οι οποίες όμως στη συνέχεια έγιναν μόνιμες, εφόσον οι αιτούντες άσυλο δεν έχουν χρήματα για να αναζητήσουν αλλού στέγη». Οι διαδικασίες ασύλου μπορεί να κρατήσουν και δύο χρόνια στη Γερμανία, ανέφερε, «στο διάστημα των οποίων οι αιτούντες έχουν πολύ λίγα δικαιώματα, οπότε δεν μπορούν να ζήσουν κανονικά».
