Κυριάκου Κόκκινου
Δικηγόρου-Προέδρου Κίνησης Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Αντιπροέδρου Συνδέσμου Ελλήνων Βατραχανθρώπων
Την Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ, ιδρύσαμε με ανήσυχους φίλους για να κάνουμε τη δική μας παρέμβαση στον κόσμο, μελετώντας και διαδίδοντας, προς έμπρακτη εφαρμογή, την ενωτική ιδέα της Οργανικότητας, που σημαίνει το να ζεις συνειδητά τόσο ως άτομο, όσο και ως αναγκαίο μέλος των συλλογικοτήτων, που καθένας μας ανήκει (οικογένεια, φίλοι, επιχείρηση, πόλη, έθνος, ανθρωπότητα). Όπως τα κύτταρα του οργανισμού έχουν μεν αυτοτέλεια, αλλά ζουν μόνον εντός του οργανισμού, ως υλική, αλλά και ψυχοπνευματική οντότητα, αποτελώντας μέρη οργάνων και λειτουργιών αναγκαίων για τα ίδια, αλλά και τον οργανισμό ως όλον.
Την Κυριακή, 28 Μαΐου 2017, συνεχίσαμε την κοσμική μας δράση, με έναν ακόμη φιλοσοφικό περίπατο, που ήταν να γίνει στο Βοτανικό Κήπο «ΙΟΥΛΙΑΣ & ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΙΟΜΗΔΟΥΣ» στο Χαϊδάρι, αλλά λόγω έντονης βροχόπτωσης κατέληξε στο φιλόξενο “El Divino” στο δάσος Χαϊδαρίου, για όσους διαβάζουν τα σημάδια πίσω από το όνομα….
Η φιλοσοφική μας περιήγηση στους δαιδάλους της νόησης και των βιωμάτων των μελών της ομάδας μας, που κάθε φορά έχει διαφορετική σύνθεση και δυναμική, δεδομένου ότι η πρόσκληση είναι πάντα ανοικτή σε κάθε ενδιαφερόμενο, ξεκίνησε με την ανάγνωση του κειμένου, που μας έστειλε ο φίλος μας Φάνης Σούλης, που εκπροσωπεί το ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ στο μακρινό Πεκίνο, από μία κλασσική κινεζική ιστορία στρατηγικής, με την οποία τιμήσαμε δεόντως, με μία ζωντανή κι ενδιαφέρουσα συζήτηση, σε βάθος, το έτος Ελληνοκινεζικής φιλίας.
Τιτλοφορείται <<Δανειζόμενος εχθρικά βέλη ή πώς να χρησιμοποιείς την δύναμη του εχθρού προς όφελός σου>> και είναι η ακόλουθη:
<<3ος αιώνας μ.Χ. …
Η ηπειρωτική Κίνα μαστίζεται από συνεχείς εμφυλίους μεταξύ διαφορετικών κρατιδίων. Τρία είναι τα πιο ισχυρά : Σου και Γου στον νότο και Γουέι στον Βορρά. Η περίοδος μένει γνωστή στην ιστορία ως η περίοδος των τριών βασιλείων.
Οι Σου και Γου συνασπίζονται ώστε να αντιμετωπίσουν τον πανίσχυρο στρατό των Γουέι, ηγέτης των οποίων είναι ο αιμοσταγής στρατηγός Τσάο .Στο αντίπαλο στρατόπεδο, ο Τζου Γκε Λιανγκ , επιφανής στρατιωτικός της εποχής, σχεδιάζει μαζί με τον βασιλέα Λιου Μπέι τον τρόπο με τον οποίο θα αντιμετωπίσουν την επίθεση του στρατηγού Τσάο.
Ο Λιου αρχικά τον ρώτησε : «Τι οπλισμό θα χρησιμοποιήσουμε»; «Τόξα και βέλη» απάντησε ο Τζου Γκε Λιανγκ. «Συμφωνώ αλλά έχουμε έλλειψη από βέλη. Σου αναθέτω την κατασκευή 100.000 βελών. Είναι επείγον. Μπορείς να τα κατασκευάσεις μέσα σε 10 ημέρες»; Τότε ο Τζου Γκε Λιανγκ απάντησε: «Θα χρειαστώ μόνον 3 ημέρες Εξοχότατε» ! Ο Λιου έκπληκτος του είπε: «Στρατηγέ δεν μπορούμε να αστειευόμαστε τέτοιες κρίσιμες ώρες!» Με την σειρά του ο Τζου Γκε Λιανγκ απάντησε: «Εάν δεν τηρήσω την υπόσχεσή μου, τότε τιμωρείστε με παραδειγματικά!»
Η πρώτη ημέρα πέρασε, η δεύτερη ημέρα πέρασε αλλά ούτε ένα βέλος έτοιμο! Οι υπόλοιποι στρατηγοί άρχισαν να αναρωτιούνται τι συμβαίνει με τον Τζου Γκε Λιανγκ. Σε περίπτωση που δεν παρέδιδε τα βέλη στην ώρα τους, θα τον εκτελούσαν!
Τότε, την τρίτη ημέρα, ο Τζου Γκε Λιανγκ προσκάλεσε τον Λιου να πάνε μαζί να παραλάβουν τα βέλη όπως του υποσχέθηκε! Ο Λιου για άλλη μία φορά απόρησε με τον ιδιόρρυθμο Τζου αλλά δεν είχε άλλη επιλογή από το να τον ακολουθήσει. Κατευθύνθηκαν λοιπόν προς τον ναύσταθμο όπου ο Λιου έκπληκτος είδε ότι ο Τζου είχε δώσει διαταγή να δέσουν με σχοινιά 20 πολεμικά πλοία, ώστε να είναι σε ευθεία γραμμή πλεύσεως και στην συνέχεια να καλύψουν κάθε πλοίο με μαύρο ύφασμα. Το αξιοπερίεργο όμως είναι ότι επάνω σε κάθε πλοίο υπήρχαν αρκετές αχυρένιες φιγούρες (σκιάχτρα) !
Στην συνέχεια επιβιβάστηκαν σε ένα από αυτά και κατευθύνθηκαν προς το σημείο που είχαν στρατοπεδεύσει οι άνδρες του στρατηγού Τσάο. Και οι δύο ήξεραν ότι εάν ο στρατός των Βορείων τους επιτίθετο, θα ήταν σίγουρα νεκροί μιας και είχαν μόνον 20 μικρά πλοία και το πολύ 300 άνδρες μαζί τους!
Εκείνο το βράδυ επικρατούσε πυκνή ομίχλη στον κόλπο κοντά στο στρατόπεδο του στρατηγού Τσάο. Καθώς πλησίαζαν κοντά στην όχθη, ο Τζου Γκε Λιανγκ έδωσε εντολή να ηχήσουν τα τύμπανα του πολέμου.
Όταν ο στρατηγός Τσάο άκουσε τον ήχο των τυμπάνων, βγήκε έξω από την σκηνή του να δει τι συμβαίνει. Οι άνδρες του τον ενημέρωσαν σχετικώς με την επίθεση και αφού σκέφθηκε για μερικά λεπτά τους είπε: «Δεν θα επιτεθούμε απόψε, η ομίχλη είναι πολύ πυκνή για να ρισκάρουμε».
Αντ’ αυτού, διέταξε 10.000 τοξότες να ρίξουν βέλη προς το ποτάμι ώστε να αποτρέψουν τον εχθρό να πλησιάσει πιο κοντά.
Πολύ σύντομα οι αχυρένιες φιγούρες επάνω στα πλοία άρχιζαν να γεμίζουν βέλη. Ο Τζου διατάζει τους καπετάνιους να κάνουν αναστροφή ώστε τα πλοία να δεχθούν βέλη και από την άλλη πλευρά. «Ευχαριστούμε στρατηγέ Τσάο για την γενναιοδωρία σου» αρχίζουν να φωνάζουν οι στρατιώτες επάνω στα πλοία.
Μόλις ο Τσάο κατάλαβε τι ακριβώς είχε συμβεί, διέταξε αμέσως τον στρατό του να επιβιβαστεί στα πλοία και να κυνηγήσει τον στόλο του Τζου. Μάταια όμως, ο «στόλος με τα σκιάχτρα» είχε ήδη ξεφύγει πάνω από 6 μίλια μακριά.
Όταν τα 20 πλοία επέστρεψαν στην βάση τους, οι στρατιώτες καταμέτρησαν πάνω από 100.000 βέλη! Ο βασιλέας Λιου κατενθουσιασμένος έδωσε θερμά συγχαρητήρια στον Τζου για το μεγαλοφυές σχέδιό του και τον ρώτησε πώς γνώριζε ότι ο Τσάο δεν θα επιτεθεί. Τότε ο Τζου απάντησε: «Ο χαρισματικός στρατηγός, εκτός από πολεμικές τακτικές, πρέπει να γνωρίζει αστρονομία, γεωγραφία και τις αρχές του γιν και γιανγκ. Ήξερα τρεις ημέρες νωρίτερα ότι σήμερα θα είχε ομίχλη γι’ αυτό και έδωσα αυτήν την υπόσχεση», απάντησε ο ευρηματικός Τζου χαμογελώντας>>.
Η ωφέλιμη αυτή ιστορία, έδωσε το έναυσμα για μια πολύ γόνιμη ανταλλαγή σκέψεων, μέρος των οποίων θα παραθέσω.
Ο Ηγέτης – Στρατηγός αναδεικνύεται , όπως λέει η θυμόσοφος λαός μας «στην φουρτούνα»! Σωστό γιατί στις ακραίες αυτές συνθήκες ανάγκης, αναδεικνύεται πάντα ένας ηγέτης, για να αναλάβει το τιμόνι του πλοίου , που κλυδωνίζεται. Μοιάζει ωστόσο λογικό ότι ο λαός δεν έχει ανάγκη «ηγέτη» σε συνθήκες ηρεμίας και ευημερίας, όμως η λογική της υπόθεσης αυτής καταρρίπτεται, αν κανείς συλλογιστεί ότι ακόμη και σε συνθήκες ευημερίας και ειρήνης, ο λαός οφείλει να εκπαιδεύεται, οφείλει να ασκείται σε όλα τα επίπεδα που συμβάλουν στην επίτευξη των στόχων της πραγματικής ευημερίας, δηλαδή του ζειν εναρέτως. Το να μάθει ο λαός να ζει εναρέτως, αποτελεί όμως το αποτέλεσμα ενός συστήματος παιδείας, που προϋποθέτει ηγέτες, κάθε επιπέδου, που να βιώνουν τα όσα διδάσκουν, ώστε να δύνανται να αποτελούν ένα ζωντανό πρότυπο των αξιών, που προτείνουν, ικανό να παρακινήσει, με τη δύναμη της μίμησης και ευγενούς «συνήθειας», όλους στην πραγμάτωση του αγαθού και στην εναρμόνιση των υλικών , των ψυχικών και πνευματικών απολαύσεων! Άρα για να μπορέσει κάθε λαός να αναδείξει τον καλύτερο δυνατό ηγέτη, στην ώρα της «φουρτούνας», θα πρέπει να έχει προηγηθεί μία μακρά περίοδος άσκησής του, σε επίπεδο παιδείας και αγωγής, ώστε και να τον αναγνωρίζει και να μην γίνεται υποχείριο πάσης φύσεως απατηλών προβολών και συμφερόντων και να τον υποστηρίζει έναντι των βεβαίων εχθρών του. Διότι Ηγέτης, χωρίς Λαό συνειδητών Πολιτών – Οπλιτών, που μάχονται μαζί του, με κοινότητα σκοπού και στόχου, στερείται ουσίας και νοήματος.
Ο Ηγέτης – Στρατηγός αναδεικνύεται μέσα από την κοινωνία και αποτελεί το απαύγασμα της σοφίας και της αρετής της, ενδεικτικό του επιπέδου που έχει αυτή επιτύχει μέσα στη συγκεκριμένη ιστορική περίοδο. Όσο πιο εξελιγμένο το επίπεδο του λαού, τόσο ανωτέρου επιπέδου και οι ηγέτες, που έχει αυτός ανάγκη, για να τον βοηθήσει στην εξέλιξή του και την επίτευξη του ιστορικού του ρόλου.
Ο Ηγέτης – Στρατηγός αναπτύσσει και καλλιεργεί την προσωπικότητά του από κάθε δυνατή άποψη και αυτό το κάνει με επίγνωση ότι ο ρόλος του δεν είναι του στυγερού δυνάστη, αλλά του καλού ποιμένος, του καθοδηγητή, του εμπράκτως ασκούντος τις αρετές, του προτύπου ζωής!
Ο Ηγέτης – Στρατηγός αναλαμβάνει έργα διακινδυνεύοντας, αλλά πάντα με σύνεση και με βάση το γενικότερο συμφέρον. Η διακινδύνευση του ηγέτη, δεν είναι ένα παίγνιο, αφημένο στους νόμους της τυχαιότητας και της χαοτικής εξέλιξης των πραγμάτων, αλλά εντάσσεται μέσα σε ένα πεδίο, όπου αναπτύσσει ενεργητικά, δυναμικά και με σύνεση τη δική του δυναμική, για να επιδράσει θετικά στην εξέλιξη των πραγμάτων, ως αναγκαίου στοιχείου της αλληλεπίδρασης των κρίσιμων παραγόντων.
Ο Ηγέτης – Στρατηγός οφείλει εκ της φύσεώς του να εντρυφεί και μελετά σε βάθος τον εαυτό του, τους άλλους και τη φύση, αποκτώντας ένα συνεχώς διευρυνόμενο επίπεδο αυτογνωσίας, αυτοπεποίθησης και αυτοπραγμάτωσης. Τούτο του επιτρέπει να στέκεται με θάρρος, αλλά και γνώση ενώπιον της κάθε εξουσίας και να αρθρώνει λόγο σοφίας, αλλά και να προστατεύει και να καθοδηγεί προς το καλό και συμφέρον, επιτελώντας με τη μεγαλύτερη δυνατή τελειότητα το ιδιαίτερο έργο ζωής, που του ανέθεσε ο Δημιουργός των Συμπάντων.
Ο Ηγέτης – Στρατηγός καθώς εξελίσσεται επιτελεί έναν μοναδικό ρόλο, επίτευξης της αρμονίας και ενθαλπίας, μέσα σε ένα κοσμικό πεδίο, που το χαρακτηρίζει η αυξανόμενη εντροπία σύγκρουσης αντιθετικών δυνάμεων. Αποτελεί παράγοντα ενότητας, σύνθεσης και ενίσχυσης των ανθρώπων, σεβασμού και υποστήριξής τους, στο διαρκή αγώνα όλων για την νοηματοδότηση της ζωής τους και την επίτευξη των επιμέρους , αλλά και των καθολικών στόχων, προς την συνείδηση και την ευημερία. Έτσι αναδεικνύεται σε πρότυπο με καθολική εμβέλεια , ακόμη και για όσους χαρακτηρίζονται ως «εχθροί»!
Ο Ηγέτης – Στρατηγός καθώς εξελίσσεται συνειδητοποιεί ότι δεν υπάρχουν «εχθροί» εκτός αυτού, γιατί κανένας εξωτερικός παράγων δεν μπορεί να επηρεάσει το συνειδητό άνθρωπο, αν ο τελευταίος δεν ανοίξει τις πόρτες στην άρνηση και δεν το επιτρέψει. Έτσι αντιμετωπίζει όλους τους ανθρώπους με συμπάθεια και κατανόηση και αυτό επιτρέπει να παραμένουν όρθιες οι αναγκαίες γέφυρες επικοινωνίας, που διευρύνουν της ατομική και παγκόσμια συνειδητότητα. Στην πορεία αυτή συνειδητοποιεί ότι μόνος «εχθρός» του είναι ο ασυνείδητος και απαίδευτος εαυτός του και εκεί κατευθύνει τον ΑΓΩΝΑ του μέσα στο χρόνο!
Όσο ο Κόσμος μας θα εξελίσσεται και θα ανεβαίνει την κλίμακα της αρετής, τόσο καθένας από εμάς θα συνειδητοποιεί ότι αποτελεί έναν Ηγέτη – Στρατηγό, του δικού του μικροκόσμου. Κι αν καθένας από εμάς θέλει να συνεχίσει να αποτελεί παράγοντα θετικής ανέλιξης του ιδίου και της ανθρωπότητας ως συλλογικότητας, οφείλει με απόλυτη επίγνωση και αγάπη, να αρχίσει από σήμερα ήδη, να εργάζεται προς την κατεύθυνση αυτή, κάνοντας μικρά και σταθερά κάθε ημέρα βήματα. Έτσι μόνον ανελίσσεται στην Κλίμακα, που είναι απότομη κι οι πτώσεις της κοστίζουν ακριβά!
Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ
Περιπατητική Φιλοσοφική Σχολή <<Στα μονοπάτια των Ανθρώπων>>
Ελάτε κοντά μας για να σηκώσουμε τον Κόσμο μας ψηλά και να τον ξανακάνουμε Κόσμημα της Δημιουργίας!
