Του Ραφαήλ Αξιώτη
Εδώ και πολλά χρόνια, αρκετοί είναι αυτοί που προειδοποιούν για την ανησυχητική τάση μείωσης των γεννήσεων και την συνεπακόλουθη μείωση του ελληνικού πληθυσμού μέσα στην χώρα. Οι «ειδικοί» το αποδίδουν στην οικονομική κρίση, τον δραματικό περιορισμό των αμοιβών και την έλλειψη της κοινωνικής συνοχής που υπήρχε πριν κάποια χρόνια. Ωστόσο, οι ίδιοι οι «ειδικοί» και οι πολιτικοί, δεν φαίνεται να ανησυχούν και να προσπαθούν να βρουν τρόπους βελτίωσης και αναστροφής του φαινομένου, παρά προβαίνουν στην πιο «εύκολη» λύση.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα προσφύγων, στους πρόσφυγες που ήταν ενταγμένοι στην Ελλάδα αφιερώθηκε η εκδήλωση του Ελληνικού Συμβουλίου για τους Πρόσφυγες. «Η παρουσία των μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα, συνέβαλε στην βελτίωση των δημογραφικών, των οικονομικών δεικτών και του δυνητικού παραγόμενου προϊόντος», ανέφερε ο καθηγητής του Γεωπονικού Πανεπιστημίου, Σταύρος Ζωγραφάκης.
Με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία της απογραφής του 2011, 912.000 ξένοι υπήκοοι ζουν στην Ελλάδα. Το μεγαλύτερο ποσοστό είναι από την Αλβανία, ακολουθεί η Βουλγαρία, η Ρουμανία, το Πακιστάν και η Γεωργία. Οι πιο πολλοί βρίσκονται στην παραγωγική ηλικία των 15 με 64 ετών. Η μέση ηλικία τους είναι κατά δέκα χρόνια κατώτερη από αυτή των Ελλήνων. Ενδεικτικά, ο μέσος όρος ηλικίας των Αλβανών είναι 29,5 έτη, ενώ των Ελλήνων 42,8. Οι αλλοδαποί φαίνεται να εργάζονται σε μεγαλύτερο ποσοστό από τους Έλληνες, αλλά με χαμηλότερα μεροκάματα. Αυτό φαίνεται από την εξάρτηση του οικονομικού μη ενεργού πληθυσμού σε σχέση με τον ενεργό: Για κάθε εκατό ανθρώπους, 54,6 Έλληνες δεν εργάζονται, ενώ για τους μετανάστες οι αντίστοιχος δείκτης πέφτει στο μισό. (Σημειώνεται, πως στα στατιστικά στοιχεία, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες εντάσσονται κάτω από τον ίδιο όρο: εκείνον του «μεταναστευτικού πληθυσμού»).
Παρότι οι μετανάστες δουλεύουν σε μεγαλύτερο ποσοστό, οι δείκτες είναι αντιστρόφως ανάλογοι όσον αφορά τη φτώχεια (18,5% Έλληνες, 47,5 μετανάστες) και τον κοινωνικό αποκλεισμό (33% για Έλληνες, 67% για μετανάστες).
Γενικότερα, οι μετανάστες κάλυψαν κενά, σημείωσε ο κ. Ζωγραφάκης, καθότι πολλοί Έλληνες μετακόμισαν από την ύπαιθρο στα αστικά κέντρα και ασχολήθηκαν με άλλους τομείς δραστηριότητας. Τρεις στους δέκα από το σύνολο των εργαζομένων σε κατασκευές είναι μετανάστες, όπως και ένας στους δυο στη γεωργία. Η εργασιακή δυναμική που έφεραν οι μετανάστες, οδήγησε σε 100-125.000 νέες θέσεις εργασίας, εκ των οποίων οι 85.000 για Έλληνες εργαζόμενους.
Εξάλλου, έχει παρατηρηθεί ένας καταμερισμός αναλογικά με την εθνικότητα και το φύλο, εξήγησε ο κ. Ζωγραφάκης. Για παράδειγμα, οι Αλβανοί εργάζονται στις κατασκευές και τη γεωργία, οι Πακιστανοί και Μπαγκλαντεσιανοί κάνουν τις πιο σκληρές και ανθυγιεινές δουλειές, και έχουν μεγάλη παρουσία στις βιομηχανίες και τις βιοτεχνίες, ενώ οι γυναίκες από τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες και από τις Φιλιππίνες απασχολούνται στις οικιακές εργασίες.
Σε ό,τι αφορά επίσης τους δείκτες γονιμότητας, οι μετανάστες συνεισέφεραν κατά 97% στη βελτίωση του δημογραφικού δείκτη, ενώ μόλις το 3% οφείλεται στη φυσική αύξηση του πληθυσμού, περιέγραψε ο κ. Ζωγραφάκης. Σημείωσε επίσης, πως το θέμα της υπογεννητικότητας και της γήρανσης του πληθυσμού είναι παρόν σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση: Χαρακτηριστικά ανέφερε, ότι στη «Λευκή Βίβλο» της Ε.Ε., υπολογίζεται πως χρειάζονται 20 εκατομμύρια μετανάστες στα κράτη της Ε.Ε., λόγω της μείωσης του πληθυσμού.
