ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΤΟΦΩΛΟΣ
Ο Κολ ήταν πραγματικά ένας πολύ σπουδαίος ηγέτης. Για την Ευρώπη και το μέλλον της. Ηταν ο πολιτικός του μεγάλου διαμετρήματος που άλλαξε και διαμόρφωσε τη μοίρα της χώρας του, αναδιαρθρώνοντας και την προοπτική μιας ολόκληρης ηπείρου. Βρήκε βέβαια έναν πολύ άξιο, διορατικό και εξίσου σπουδαίο ηγέτη δίπλα του, τον Μιτεράν, με τον οποίο εξέφρασαν το ευρωπαϊκό όραμα του μεταπολέμου και έκαναν μαζί τα πρώτα θεμελιώδη βήματα οικοδόμησης της ενωμένης Ευρώπης. Ηταν δύο ηγέτες οι οποίοι λειτούργησαν με βάση το υπερεθνικό συμφέρον της Γηραιάς Ηπείρου, διαβλέποντας τις εξελίξεις της παγκοσμιοποίησης. Δεν λειτούργησαν με στενά εθνικά και μικρόψυχα κομματικά κριτήρια. Γνώμονας βασικός ήταν να συνεχίσει να αναπτύσσεται οικονομικά και να διατηρεί η Ευρώπη τον πολιτισμό και τη δημοκρατία της, εν μέσω κολοσσιαίων ανατροπών στη διεθνή οικονομική και γεωπολιτική σκακιέρα. Και απάντηση άλλη για την επιβίωση και την πρόοδο, εκτός από τη διαδικασία της ενοποίησης, σε ένα άγρια ανταγωνιστικό περιβάλλον, δεν υπήρχε και δεν υπάρχει για την Ευρώπη.
Ο Κολ, πρωτίστως, αλλά και ο Μιτεράν είχαν συλλάβει και ακολούθησαν ιστορικά μία «υποχρεωτική» αλήθεια, η ενοποίηση θα οδηγούσε ολόκληρη την ήπειρο, όλους τους Ευρωπαίους, σε ένα πολύ καλύτερο αποτέλεσμα. Αλλά, ταυτόχρονα, θα απέδιδε τα μέγιστα και για τις ίδιες τις χώρες τις οποίες κυβερνούσαν. Ιδίως τη Γερμανία, η οποία μόλις ξεκινούσε την υπερ-δεκαετή προσπάθεια της επανένωσης! Ο χάρτης της Ευρώπης επαναχαρασσόταν, υπό κάθε έννοια, ο τροχός για το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα και όλα τα υπόλοιπα άρχισε να γυρίζει… Τα υπενθυμίζουμε τα στρατηγικά αυτά γεγονότα και τους πρωταγωνιστές τους, σχεδόν 30 χρόνια μετά, όχι μόνο γιατί έφυγε από τη ζωή ο μεγάλος Χέλμουτ Κολ, αλλά και γιατί η Ευρώπη βρίσκεται σε μία αντίστοιχη σήμερα μεγάλη πρόκληση. Η Αγκελα Μέρκελ και ο Εμανουέλ Μακρόν θα πρέπει να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων. Να ακολουθήσουν το ιστορικό μάθημα του Κολ και του Μιτεράν, δίνοντας νέα πνοή και σχέδιο για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.
Εθνική προτεραιότητα και για τους δύο μεγάλους εταίρους, τη Γερμανία και τη Γαλλία, δεν είναι η πολιτική εσωστρέφεια και η εθνική περιχαράκωση, είναι πλέον (για τη μέγιστη απόδοση ωφελειών) η ενωμένη Ευρώπη. Η Μέρκελ και ο Μακρόν θα πρέπει να διδαχθούν και να εμπνευστούν από τους Κολ και Μιτεράν. Να καταλάβουν, όπως πράγματι φαίνεται να συνειδητοποιούν, πόσο μυωπική και επιβλαβής είναι η εθνικιστική αντίληψη του απομονωτισμού, ηγετών κολλημένων στην εσωστρέφεια και μάλλον μικρού βεληνεκούς για την Ιστορία, όπως είναι ο Τραμπ και η Μέι. Γκρεμίζουν συμμαχίες που έγιναν με πολύ δάκρυ και αίμα ανάμεσα σε τόσες και τόσες και δεκαετίες, καταστρέφουν αντί να οικοδομούν, διχάζουν τον δυτικό κόσμο αντί να ενώνουν τις δυνάμεις του… Ο καγκελάριος Κολ, μετά την πτώση του Τείχους, αισθάνθηκε τον αέρα που ερχόταν από το παράθυρο της Ιστορίας και αναποδογύρισε τη ροή των πολιτικών πραγμάτων στην Ευρώπη. Τον ξεχωρίζω, ενθυμούμενος και το κοινό γράμμα με τον πρόεδρο Μιττεράν για την πολιτική ένωση. Που δεν μπορεί να μη «συνοδεύσει» τη νομισματική ένωση! Το επιβεβαίωσε δραματικά η κρίση. Ο Μιτεράν έκανε πίσω…
