Νέα απόπειρα κάνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για να αποκτήσει τον έλεγχο της εκκαθάρισης συναλλαγών σε ευρώ, επιδιώκοντας να αναλάβει περισσότερες αρμοδιότητες με την αλλαγή της νομοθεσίας στην Ε.Ε. Εάν επιτύχει τον σκοπό της, η ΕΚΤ θα μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις σε μία από τις πιο κερδοφόρες δραστηριότητες των ευρωπαϊκών αγορών κεφαλαίου που επικεντρώνεται στο Σίτι του Λονδίνου. Ομως, δεν είναι βέβαιο εάν το Σίτι θα συνεχίζει διαδραματίζει κυρίαρχο ρόλο, λόγω της απόφασης των Βρετανών να αποχωρήσουν από την Ε.Ε.
Ο ημερήσιος τζίρος του Σίτι από την εκκαθάριση συναλλαγών στα παράγωγα σε ευρώ ανέρχεται στο αστρονομικό ποσό των 512 δισ. αντί των 15 δισ. ευρώ στην Ολλανδία και των 14,8 δισ. ευρώ στη Γερμανία. Η συνολική αξία των συμβολαίων που διεκπεραιώνονται στο Σίτι ανέρχεται σε 1,3 τρισ. ευρώ. Οπως αναφέρεται σε επίσημο έγγραφο, η ΕΚΤ επιθυμεί να έχει την «καθαρή νομική αρμοδιότητα στον χώρο της κεντρικής εκκαθάρισης συναλλαγών» σε χρηματοοικονομικά συμβόλαια που συνάπτονται σε ευρώ.
Το 2011, η ΕΚΤ είχε προσπαθήσει ξανά να αποκτήσει μεγαλύτερο ρόλο στην εκκαθάριση συναλλαγών στα παράγωγα, στοχεύοντας να επιβάλει στις εταιρείες που ειδικεύονται σε αυτόν τον τομέα να δραστηριοποιούνται σε κράτη-μέλη της Ευρωζώνης εάν τα συμβόλαια που αναλαμβάνουν είναι σε ευρώ. Σύμφωνα με στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών, το 75% της εκκαθάρισης συναλλαγών στα συμβόλαια ανταλλαγής επιτοκίων (interest-rate swaps) σε ευρώ πραγματοποιείται στο Σίτι του Λονδίνου. Η Βρετανία προσέφυγε στο Γενικό Δικαστήριο του ΔΕΕ και κέρδισε την υπόθεση με το επιχείρημα ότι είναι μέλος της ενιαίας ευρωπαϊκής αγοράς. Το Γενικό Δικαστήριο αποφάσισε πως η ΕΚΤ δεν έχει την αρμοδιότητα να λαμβάνει αποφάσεις σε αυτόν τον τομέα. Με το Brexit, όμως, τα δεδομένα ενδεχομένως να αλλάξουν.
H EKT επιμένει πως θα πρέπει να έχει τον εποπτικό ρόλο σε αυτές τις δραστηριότητες, διότι μπορεί να επηρεάσουν τη χάραξη νομισματικής πολιτικής στην Ευρωζώνη. Από την άλλη, η Βρετανία υποστηρίζει πως μια διάσπαση της αγοράς αυτής θα οδηγήσει στην αύξηση του κόστους των συναλλαγών για όλες τις πλευρές. Ειδικότερα, ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας Μαρκ Κάρνεϊ υποστήριξε πως, εάν μοιραστεί «πίτα» ανάλογα με το νόμισμα ή την αρμοδιότητα μιας χώρας, θα χαθούν όλα τα οφέλη της κεντρικής εκκαθάρισης. Η διαδικασία της κεντρικής εκκαθάρισης απέκτησε μεγάλη σημασία μετά τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007-09. Στη σύνοδο των G20 που είχε πραγματοποιηθεί στο Πίτσμπουργκ το 2009 αποφασίστηκε πως η εκκαθάριση όλων των τυποποιημένων εξωχρηματιστηριακών (over-the-counter) παραγώγων θα πραγματοποιείται –για λόγους ασφαλείας του χρηματοπιστωτικού συστήματος– με κεντρικούς αντισυμβαλλόμενους. Ετσι, οι οίκοι LCH και ICE Clear Europe, που εδρεύουν στο Λονδίνο, έχουν αναλάβει την κεντρική εκκαθάριση συναλλαγών σε παράγωγα, συνολικού ύψους 1,3 τρισ. ευρώ.