Το Σαββατοκύριακο Κομισιόν και ιταλική κυβέρνηση σιωπηρά και χωρίς να αναφερθεί ούτε μία φορά ο όρος Bail-In, προχώρησαν σε μία διαδικασία παράκαμψης της σχετικής οδηγίας στο όνομα της οικονομικής και τραπεζικής σταθερότητας στην Ιταλία.
Οι δύο χρεοκοπημένες τράπεζες (Popolare di Vicenza και Vaneto Banca) της ευρύτερης περιοχής του Βένετο (Β.Α Ιταλία) αποφασίσθηκε να απορροφηθούν από τον χρηματοπιστωτικό Όμιλο Intesa San Paolo με “έξοδα” του δημοσίου περί τα 17 δισ. ευρώ. Η διευθέτηση του προβλήματος γίνεται με τις τράπεζες ανοικτές και σε πλήρη λειτουργία.
Από αυτά τα 17 δισ. ευρώ, τα 5 περίπου δίσ. ευρώ αποτελούν άμεση χρηματοδότηση δημοσίου στην Intesa San Paolo και άλλα 12 δισ. ευρώ δίδονται ως εγγυήσεις για τους κινδύνους που ενδεχομένως να αντιμετωπίσει ο Όμιλος Intesa από τις γκρίζες περιοχές του ισολογισμού και των χαρτοφυλακίων των δύο τραπεζών.
Το δια ταύτα της παρέμβασης αυτής είναι οτι οι περίπου 50 δισ. ευρώ καταθέσεις των δύο τραπεζών παραμένουν ασφαλείς και έξω από κάθε απορρόφηση κόστους για το εγχείρημα, όπως και οι κάτοχοι senior ομολόγων.
Η παράκαμψη του bail – In φαίνεται ιδιαίτερα στους μικροεπενδυτές των δύο τραπεζών των οποίων οι “επενδύσεις” συνολικού ύψους περί τα 200 εκ. ευρώ θα διασφαλισθούν κατά 80% από το δημόσιο και κατά 20% από τον Όμιλο Intesa San Paolo.
Οι ζυμώσεις για την κατάληξη αυτή ολοκληρώθηκαν χθες το βράδυ και πήραν το πράσινο φως από την Kομισιόν, η οποία “βάφτισε” το εγχείρημα διάσωσης ως “Burden Sharing” και όχι Bail – In όπως κανονικά θα έπρεπε να συμβεί μετά την αποτυχία να βρουν οι δύο τράπεζες επενδυτή που θα κάλυπτε την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου…
Παράγοντες της Κομισιόν που ρωτήθηκαν σχετικά για την απόφαση αυτή, υποστήριξαν οτι η διάσωση των τραπεζών αυτών με την εκτεταμένη παρέμβαση του ιταλικού δημοσίου ήταν απαραίτητη προκειμένου να μη διαταραχθεί η οικονομική ζωή σε μία από τις πλέον σημαντικές περιοχές για την οικονομία της Ιταλίας.
Όπως παρατηρούν όμως παράγοντες του ιταλικού τραπεζικού συστήματος που σχολίασαν το γεγονός στα ιταλικά ΜΜΕ, η κίνηση αυτή αποδεικνύει για άλλη μία φορά οτι είναι αδύνατη η εφαρμογή της οδηγίας αυτής (Bail-In) υπό συνθήκες τραπεζικής αβεβαιότητας και κυρίως χωρίς να έχει αντιμετωπισθεί το συνολικό και γενικευμένο πρόβλημα των κόκκινων δανείων στην Ευρωζώνη. Η ανησυχία από την περίπτωση των δύο τραπεζών όπως και από την περίπτωση της Monde dei Paschi di Siena ήταν και παραμένει η αστάθεια του ιταλικού τραπεζικού συστήματος το οποίο μπορεί να συμπαρασύρει το τραπεζικό σύστημα της Ευρωζώνης. Μόνο στην Ιταλία τα κόκκινα δάνεια ξεπερνούν τα 310 δισ. ευρώ και το σύνολο των τυπικά καταχωρημένων NPLs στην ευρωζώνη αγγίζουν το ενα τρισ. ευρώ. Η “δυναμική” των ποσών αυτών προφανώς σε μία περίπτωση “ατυχήματος” θα μπορούσε να γίνει ανεξέλεγκτη ξεπερνώντας τα 2 τρισ. ευρώ.
Είναι φανερό οτι σε συνθήκες τέτοιες, όπως σχολιάζουν Ιταλοί τραπεζίτες στον ιταλικό τύπο, η εφαρμογή του Bail – In δεν είναι μία …καλή ιδέα. Βέβαια το πρόβλημα είναι οτι σε θέση ανάλογη εκείνης των δύο τραπεζών του Βένετο έχουν και άλλες περιφερειακές τράπεζες.
Για τον λόγο αυτό άλλωστε στην ΕΚΤ και στον SSM έχει σημάνει “σιωπηρός” συναγερμός προκειμένου να εντοπισθούν και να προληφθούν περιπτώσεις που θα μπορούσαν να είναι δύσκολα διαχειρίσιμες στην τρέχουσα φάση ενοποίησης του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος.
