Ολοένα και περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη μπαίνουν στη μάχη προσέλκυσης πλούσιων ιδιωτών. Μάλτα, Κύπρος, Ιρλανδία, Λουξεμβούργο, Μονακό, Πορτογαλία, Ολλανδία, αλλά και μεγαλύτερα κράτη, όπως η Γαλλία, η Ισπανία και η Ιταλία, προσφέρουν γενναιόδωρα φορολογικά κίνητρα για να φέρουν στις χώρες τους φυσικά πρόσωπα με υψηλά εισοδήματα, σύμφωνα με ρεπορτάζ της “Καθημερινής της Κυριακής”.
Η “πρόσκληση” μετεγκατάστασης αφορά και τους Έλληνες επιχειρηματίες, δεδομένης της πολιτικής υπερφορολόγησης που ακολουθεί η κυβέρνηση, αλλά και της αβεβαιότητας που υπάρχει σχετικά με τη μελλοντική φορολογική αντιμετώπιση των υψηλών εισοδημάτων.
Η λογική των φορολογικών πολιτικών που υιοθετούνται για να προσελκύσουν τους εύπορους ιδιώτες εστιάζεται στην κατ’ αποκοπήν ετήσια φορολογική τους επιβάρυνση με ένα σταθερό ποσό (Lump Sum) και την απαλλαγή τους από κάθε άλλη υποχρέωση, πλην αυτών που προκύπτουν από τις δραστηριότητές τους στο κράτος έδρας.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ιταλίας, μιας χώρας του σκληρού πυρήνα της ΕΕ, που δημιούργησε ένα ευνοϊκό θεσμικό πλαίσιο. Ειδικότερα, η Ιταλία επιτρέπει σε πλούσιους ιδιώτες, με μεγάλα διεθνή εισοδήματα, να γίνουν φορολογικοί της κάτοικοι (non-doms), πληρώνοντας ετησίως 100.000 ευρώ συν 25.000 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειάς τους. Παράλληλα απαλλάσσονται από κάθε άλλη υποχρέωση φόρου για τα εισοδήματα που έχουν στο εξωτερικό ή εισάγουν στη χώρα. Σε κανονική φορολόγηση υποχρεούνται μόνο για την όποια επαγγελματική ή επιχειρηματική δραστηριότητα ασκήσουν στην Ιταλία και τα αποτελέσματά της.
Το καθεστώς αυτό έχει πολλαπλά οφέλη. Φέρνει σημαντικότατα φορολογικά έσοδα στη χώρα, δίνει ώθηση στην τοπική αγορά ακινήτων και ενισχύει την κατανάλωση.
