Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα (απόφαση της 20ης Ιουλίου 2017) σε αποζημίωση 39.150 ευρώ για παραβίαση της ΕΣΔΑ (άρθρο 1 Πρωτόκολλο νο.1). Η υπόθεση αφορούσε προσφυγή στο ΕΔΔΑ (41230/12) έξι Ελλήνων πολιτών οι οποίοι ισχυρίστηκαν ότι το ελληνικό δικαστήριο είχε υπολογίσει την αξία των ακινήτων που απαλλοτριώθηκαν στη βάση μιας ημερομηνίας πολύ μακρινής από την ημερομηνία της ακρόασης για τον προσδιορισμό του τελικού ποσού της αποζημίωσης και ότι με αυτό τον τρόπο το ποσό για την απαλλοτρίωση της ιδιοκτησίας τους υπολογίστηκε πολύ χαμηλότερο από την πραγματική αξία της.
Ειδικότερα, σύμφωνα με το ιστορικό της υπόθεσης ο καθορισμός της προσωρινής αποζημίωσης έγινε από το Πρωτοδικείο τον Αύγουστο του 1998 σε 90.000 δραχμές (περίπου 264 ευρώ το τ.μ.). Εν συνεχεία, το Πρωτοδικείο καθόρισε τον Ιανουάριο του 2005 το ύψος της αποζημίωσης σε 320 ευρώ ανά τ.μ., λαμβάνοντας υπόψη την αξία του ακινήτου το Μάρτιο του 1998. Τον Δεκέμβριο του 2006, το Εφετείο Αθηνών απέρριψε την έφεση των προσφευγόντων με το σκεπτικό ότι υπήρχε ήδη απόφαση προσδιορισμού της αποζημίωσης και το 2009 ο Άρειος Πάγος, κατόπιν άσκησης αίτησης αναίρεσης από τους προσφεύγοντες, απέρριψε την αίτηση με το ίδιο σκεπτικό του Εφετείου. Στις 31 Αυγούστου 2009 οι προσφεύγοντες επανήλθαν με νέα έφεση, επικαλούμενοι ότι η αξία της ιδιοκτησίας τους είχε αυξηθεί. Το Εφετείο αναθεώρησε τελικά, με απόφαση του Ιανουαρίου 2012, το ύψος της αποζημίωσης σε 420 ευρώ το τ.μ., λαμβάνοντας υπόψη την αξία του ακινήτου κατά το χρόνο της πρώτης συζήτησης για τον καθορισμό του ποσού της οριστικής αποζημίωσης.
Το ΕΔΔΑ έκρινε στην απόφασή του ότι το Εφετείο αγνόησε τη διαφορά που υπήρχε ανάμεσα στην αξία του ακινήτου το Νοέμβριο του 1999 και τον Ιανουάριο του 2012 κάτι που προκάλεσε στους προσφεύγοντες δυσανάλογο και υπερβολικό βάρος και τους επιδίκασε αποζημίωση 39.150 ευρώ και επιπλέον 2000 ευρώ για ηθική βλάβη. Δείτε την απόφαση (στα γαλλικά) εδώ
