Σύμφωνα με το ΔΕΕ, απόφαση C‑487/12 της 18-9-2014, το δίκαιο της Ένωσης, και συγκεκριμένα το άρθρο 22 του κανονισμού 1008/2008, κατοχυρώνει την αρχή της ελευθερίας τιμολογήσεως, δυνάμει της οποίας οι αερομεταφορείς μπορούν να καθορίζουν βασική τιμή αεροπορικού εισιτηρίου μη περιλαμβάνουσα την παράδοση αποσκευών προς μεταφορά (GoLight κατά τα ελληνικά δεδομένα) και να αυξάνουν τη βασική τιμή του εισιτηρίου σε περίπτωση που ο πελάτης επιθυμεί να παραδώσει αποσκευές. Αυτό ισχύει μόνον για τις τις αποσκευές που δεν εμπίπτουν στην έννοια της χειραποσκευής, καθότι η μεταφορά των τελευταίων είναι δωρεάν και υπόκειται σε περιορισμούς με γνώμονα αποκλειστικά το βάρος και περιεχόμενό τους. Αναλυτικότερα:
Παλαιότερα η επιχειρηματική πολιτική των αεροπορικών εταιριών συνίστατο στο να παρέχεται η δυνατότητα στους επιβάτες να παραδίδουν αποσκευές προς μεταφορά χωρίς να υπόκεινται σε επιπρόσθετα έξοδα. Δεδομένου, όμως, ότι τα επιχειρηματικά μοντέλα των αεροπορικών εταιριών έχουν εξελιχθεί σημαντικά λόγω της γενικευμένης χρήσεως της αερομεταφοράς, διαπιστώνεται ότι πλέον ορισμένες αεροπορικές εταιρίες ακολουθούν ένα επιχειρηματικό μοντέλο που συνίσταται στην παροχή των υπηρεσιών αερομεταφοράς με το χαμηλότερο δυνατό κόστος. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, το κόστος που σχετίζεται με τη μεταφορά των αποσκευών, ως συνιστώσα της τιμής των εν λόγω υπηρεσιών, έχει σχετικώς μεγαλύτερη σημασία σε σχέση με το παρελθόν και, επομένως, οι συγκεκριμένοι αερομεταφορείς μπορούν να επιβάλλουν συναφώς αύξηση της τιμής του εισιτηρίου. Επιπλέον, δεν μπορεί να αποκλεισθεί το ενδεχόμενο ορισμένοι επιβάτες να προτιμούν να ταξιδεύουν χωρίς να παραδίδουν αποσκευή προς μεταφορά, υπό τον όρο ότι τούτο θα μειώσει την τιμή του εισιτηρίου τους.
Από τα προεκτεθέντα πρέπει να θεωρηθεί ότι η τιμή που πρέπει να καταβληθεί για τις παραδιδόμενες προς μεταφορά αποσκευές των επιβατών μπορεί να συνιστά προαιρετική αύξηση της τιμής του εισιτηρίου [«προαιρετική επιπρόσθετη τιμολόγηση»], κατά την έννοια του άρθρου 23, παράγραφος 1, του κανονισμού 1008/2008, δεδομένου ότι η υπηρεσία αυτή δεν μπορεί να θεωρηθεί ως υποχρεωτική ή αναγκαία για τη μεταφορά των επιβατών.
Αντιθέτως, όσον αφορά τις μη παραδιδόμενες προς μεταφορά αποσκευές, ήτοι τις χειραποσκευές, πρέπει να θεωρηθεί καταρχήν ότι αυτές συνιστούν αναγκαίο στοιχείο της μεταφοράς των επιβατών και ότι για τη μεταφορά τους δεν μπορεί, κατά συνέπεια, να επιβληθεί αύξηση της τιμής του εισιτηρίου, υπό τον όρο ότι η χειραποσκευή πληροί ορισμένες εύλογες απαιτήσεις σχετικά με το βάρος και τις διαστάσεις καθώς και τις εφαρμοστέες απαιτήσεις ασφαλείας.
Διαβάστε την απόφαση, εδώ.
