Αποζημίωση 373.160,02 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, επιδίκασε το Τριμελές Εφετείο Θράκης στην «ΑΔΜΗΕ ΑΕ». Τα χρήματα θα τα καταβάλει ανώνυμη εταιρεία κάτοχος άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και δραστηριοποιείται στην ελληνική αγορά.
Ρεπορτάζ: Πωλίνα Βασιλοπούλου
Όπως τονίζεται στην επίμαχη δικαστική απόφαση η σταδιακή απελευθέρωση και δημιουργία μιας ενιαίας και ανταγωνιστικής αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας αποτέλεσε έναν από τους βασικούς πυλώνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο πλαίσιο των ευρύτερων αλλαγών στον τομέα της ενέργειας κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990 και προς τούτο υιοθετήθηκε νέο κανονιστικό πλαίσιο που έθεσε τις βάσεις για την επίτευξη των ανωτέρω στόχων.
Με την Οδηγία 96/92/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου θεσπίσθηκαν κοινοί κανόνες για την παραγωγή, τη μεταφορά και τη διανομή ηλεκτρικής ενέργειας, προκειμένου να δημιουργηθεί σταδιακά μια εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, ώστε οι δραστηριότητες αυτές (παραγωγή, μεταφορά και διανομή της ηλεκτρικής ενέργειας) να καταστούν πιο αποδοτικές με παράλληλη ενίσχυση της ασφάλειας του εφοδιασμού και της ανταγωνιστικότητας της ευρωπαϊκής οικονομίας και με σεβασμό της προστασίας του περιβάλλοντος.
Νόμιμη διαχείριση…
Με την κρινόμενη αγωγή, η ενάγουσα που εκ του νόμου πλέον ασκεί τη διαχείριση, λειτουργία, ανάπτυξη και συντήρηση του Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας και τυγχάνει καθολική διάδοχος της ΔΕΣΜΗΕ Α.Ε., ισχυρίζεται ότι στους σκοπούς της εμπίπτει, μεταξύ άλλων, η τήρηση των διαχειριστικών λογαριασμών για την είσπραξη των χρεώσεων Υ.Κ.Ω. (Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας) και Ε.Τ.Μ.Ε.Α.Ρ. (Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αέριων) και η είσπραξη των χρεώσεων ΥΚΩ και του ειδικού τέλους Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας ήδη ΕΤΜΕΑΡ.
Επιπλέον, ισχυρίζεται ότι η εναγομένη εταιρεία είναι κάτοχος άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας και δραστηριοποιείται στην ελληνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας ως αυτοπαραγωγός και παράγει ηλεκτρική ενέργεια από μονάδα συμπαραγωγής ηλεκτρικής και θερμικής ενέργειας υψηλής απόδοσης (ΣΗΘΥΑ) για δική της χρήση αλλά και για διοχέτευση τυχόν πλεονάσματος στο Σύστημα Μεταφοράς, ενταγμένη στο Μητρώο Μονάδων ΣΗΘ/ΣΗΘΥΑ, που τηρεί ο Λειτουργός Αγοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας και, επίσης, ότι «η μονάδα αυτοπαραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της εναγομένης στη Νέα Καρβάλη Καβάλας, ήταν σε λειτουργία μέχρι το 2011, πλην όμως από το Δεκέμβριο του έτους 2009 έως τον Ιούλιο του 2011, η εναγόμενη εταιρία, δεν κατέβαλε, βάσει των στοιχείων που χορήγησε στη ΔΕΣΜΗΕ Α.Ε. για την ενέργεια που ιδιοκατανάλωσε το ανωτέρω χρονικό διάστημα, τις ρυθμιστικές χρεώσεις (τέλη) για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) συνολικού ποσού 373.160,02 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του Φ.Π.Α. 13% και για το ειδικό τέλος του άρθρου 40 παρ. 3γ ν.2773/1999 (ήδη Ε.Τ.Μ.Ε.Α.Ρ.) συνολικού ποσού 3.259,77 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του Φ.Π.Α. 13%, παρά τις οχλήσεις της ίδιας αλλά και της δικαιοπαρόχου της ΔΕΣΜΗΕ Α.Ε., αν και είναι υπόχρεη για την καταβολή τους, ως αυτοπαραγωγός ηλεκτρικής ενέργειας, απευθείας από το νόμο, αλλά και σύμφωνα με τους όρους της άδειας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που κατέχει. Ζήτησε δε να υποχρεωθεί η εναγόμενη εταιρία, να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 376.419,79 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής μέχρι την ολοσχερή εξόφληση και να καταδικασθεί στη δικαστική της δαπάνη.
Υποχρέωση καταβολής ανταλλάγματος
Στην προκειμένη περίπτωση, όμως, στη δικαστική απόφαση που δικαίωσε την ΑΔΜΗΕ Α.Ε. επισημαίνεται ότι με τις σχετικές διατάξεις του άρθρου 36 παρ. 3, 4 ν. 4067/2012 ρυθμίζονται μεν έννομες συνέπειες που γεννήθηκαν μετά την έναρξη εφαρμογής του και δη ο προσδιορισμός του ύψους ανταλλάγματος ΥΚΩ και οι συντελεστές επιμερισμού για την περίοδο των ετών 2008-2011, πλην όμως πηγάζουν από έννομη σχέση προϋφιστάμενη του νόμου, δεδομένου ότι η υποχρέωση καταβολής ανταλλάγματος για ΥΚΩ είχε ήδη θεσπισθεί, κατά τα ως άνω, με τους νόμους 2773/1999 και 3426/2005 και ως εκ τούτου πρόκειται μερί μη γνήσιας αναδρομής νόμου και δεν συντρέχει περίπτωση αντισυνταγματικότητας του νόμου, ως αβασίμως επικαλείται η εναγομένη, σημειουμένου ότι σε κάθε περίπτωση η συνταγματικότητα αναδρομικού νόμου διασώζεται, εφόσον η θέσπισή του δικαιολογείται κατ΄ εξαίρεση από την εξυπηρέτηση του κοινωνικού ή δημοσίου συμφέροντος (ΟλΑΠ 5/1988, ΟλΑΠ 6/2007, ΑΠ 1939/2009, ΑΠ 996/2008 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), περίπτωση που συντρέχει εν προκειμένω, καθόσον η καταβολή ανταλλάγματος για τις προσφερόμενες ΥΚΩ διασφαλίζει το δικαίωμα ευπαθών κοινωνικών ομάδων (κάτοικοι ΜΔΝ, πολύτεκνοι, δικαιούχοι ΚΟΤ) στην προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας σε τιμές προσιτές.
