Eναν νέο δικαστικό αγώνα για την αποκατάσταση της φήμης του, την ανάδειξη φαινομένων διαφθοράς στην αστυνομία του Νεπάλ αλλά και για την διαγραφή της ερυθράς αναγγελίας της intepol για την έκδοσή του, ξεκινά ο γνωστός συγγραφέας – πανεπιστημιακός καθηγητής και δημοσιογράφος του Νational Georgaphic κ. Ιan Archabald Baker, μετά την έκδοση της απόφασης του Συμβουλίου Εφετών Δωδεκανήσου, που απέρριψε το αίτημα για την έκδοσή του.
Ο 60χρονος καθηγητής παρέμεινε «εγκλωβισμένος» στην Ρόδο από την 17η Ιουνίου 2017 και θα αναχωρήσει τις προσεχείς ημέρες.
Το σκεπτικό της κρίσεως του Συμβουλίου Εφετών Δωδεκανήσου έχει ως εξής:
«Με την Νο. ΕοΝParis/Greece/296/10.7.2017 Ρηματική Διακοίνωση της Πρεσβείας του Νεπάλ στο Παρίσι, στην οποία επισυνάπτεται το με αριθμ. EA/Greece/9328/09.07.2017 αίτημα του Υπουργείου Εσωτερικών του Νεπάλ, ζητείται η έκδοση στο Νεπάλ του υπηκόου Η.ΠΑ Ian Archabald BAKER του John και της Virginia, ο οποίος φέρεται ότι διώκεται με την υπ’ αριθμ. 46/46/11.6.2008 απόφαση του Περιφερειακού Γραφείου Δασονομίας του Κατμαντού προκειμένου να εκτίσει ποινή φυλάκισης δεκαπέντε (15) ετών και 100.000 ρουπιών Νεπάλ. Όπως προκύπτει, όμως, από την επισκόπηση της ως άνω απόφασης, όπως αυτή διορθώθηκε και συμπληρώθηκε με την από 13.1.2010 απόφαση του Περιφερειακού Δασικού Γραφείου Κατμαντού Νεπάλ, που προσκομίζεται σε επίσημη μετάφραση στην ελληνική γλώσσα, δεν έχει επιβληθεί οποιαδήποτε ποινή στον εκζητούμενο με την ως άνω απόφαση, αλλά αυτός αναζητήθηκε ως φυγόδικος και εκδόθηκε κατ’ αυτού το από 8.6.2008 ένταλμα σύλληψης από τις αρχές του Δασαρχείου Κατμαντού, ώστε, σε περίπτωση σύλληψής του, να διωχθεί και να προσαχθεί στα αρμόδια δικαστήρια για να δικασθεί.
Η πράξη για την οποία ο εκζητούμενος διώκεται ως φυγόδικος και καταζητείται, προκειμένου να του ασκηθεί ποινική δίωξη, είναι το αδίκημα της κατοχής χωρίς άδεια οργάνων προστατευομένων άγριων ζώων (παράβαση του άρθρου 26 § 1 του Ν. 2029 του Νεπάλ, περί εθνικών πάρκων και προστασίας άγριας ζωής).
Ειδικότερα, όπως προκύπτει από το προσκομιζόμενο κατηγορητήριο έγγραφο, ο εκζητούμενος φέρεται ότι κατά το χρονικό διάστημα από 17 έως και 22 Μαίου 2008, από κοινού με τον Ramech Maharjan, κατείχε στην οικία του τελευταίου, που βρίσκεται στο Κατμαντού Νεπάλ, αντικείμενα ειδών προστατευόμενης χρήσης και συγκεκριμένα δέρματα άγριων ζώων, όπως τίγρεως, λεοπάρδαλης του χιονιού και νεφελώδους λεοπάρδαλης χωρίς να έχει εφοδιασθεί με νόμιμη άδεια.
Η ανωτέρω πράξη προβλέπεται και τιμωρείται από τα άρθρα 16, 19 και 26 § 1 του Ν. 2029 του Νεπάλ, περί εθνικών πάρκων και προστασίας άγριας ζωής, με πρόστιμο από πενήντα έως εκατό χιλιάδες ρουπίες ή με κάθειρξη από πέντε έως δεκαπέντε έτη ή και τις δύο ποινές.
Για την άσκηση ποινικής δίωξης για την πράξη αυτή, σύμφωνα με τους νόμους του Νεπάλ, δεν υπάρχει-χρονικό όριο. Η ανωτέρω πράξη που αποδίδεται στον εκζητούμενο, είναι αξιόποινη και κατά το ελληνικό ποινικό δίκαιο, ταυτιζόμενη προς εκείνη της παράνομης κατοχής θήρας χωρίς νόμιμη άδεια, που προβλέπεται και τιμωρείται από τις διατάξεις των άρθρων 258 παρ. 6 και 287 παρ. 22 του ΝΔ. 86/1969) με στερητική της ελευθερίας ποινή φυλακίσεως από δύο (2) μήνες έως ένα (1) έτος και σε περίπτωση υποτροπής με φυλάκιση δύο (2) ετών. Η πράξη αυτή κατά το ελληνικό δίκαιο χαρακτηρίζεται ως πλημμέλημα και εφόσον από το φερόμενο χρόνο τέλεσης αυτής (Μάιος 2008), μέχρι σήμερα (Αύγουστος 2017) έχει παρέλθει, δηλαδή το ανώτατο προβλεπόμενο για πλημμελήματα χρονικό όριο, έχει υποπέσει σε παραγραφή κατά τον Ελληνικό Ποινικό Κώδικα (αρθρ. 111,112,113 του ΠΚ). Επομένως σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 438 ΚΠΔ, απαγορεύεται η έκδοση του εκζητούμενου, αφού η πράξη, για την οποία ζητείται η έκδοση του, έχει παραγραφεί κατά το Ελληνικό Ποινικό Δίκαιο. Σε κάθε περίπτωση, και αν ακόμη ήθελε εκτιμηθεί ότι η έκδοση του εκζητούμενου ζητείται προκειμένου αυτός να εκτίσει με την προαναφερθείσα απόφαση οποιαδήποτε ποινή, από τα προσκομιζόμενα έγγραφα δεν προκύπτει το αμετάκλητο της ως άνω απόφασης όπως είναι αναγκαίο κατά τις διατάξεις του άρθρου 443 εδ. β»και γ’ΚΠΔ, παρά το ό,τι το Δικαστήριο ανέβαλε την παρούσα υπόθεση, προκειμένου να προσκομιστούν επιμέλεια της Εισαγγελίας Εφετών Δωδεκανήσου έγγραφα, που να αποδεικνύουν το αμετάκλητο της απόφασης αυτής.
Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, το Συμβούλιο τούτο γνωμοδοτεί υπέρ της μη εκδόσεως του εκζητούμενου. Τέλος, πρέπει να αρθούν οι περιοριστικοί όροι, υπό την αυτονόητη προϋπόθεση του αμετάκλητου της παρούσας, ήτοι θα παύσουν να ισχύουν οι όροι αυτοί μετά την παρέλευση άπρακτης της προθεσμίας άσκησης έφεσης, ενώ σε περίπττωση άσκησης εφέσεως, μετά την έκδοση σχετικής επ’ αυτής αποφάσεως του Αρείου Πάγου».
