Σπάνια εκτιμά κανείς τη σοφή συμβουλή να αποταμιεύει χρήματα για τις δύσκολες εποχές. Ας εξετάσουμε τις τράπεζες, οι οποίες από το 2018 θα αναγκαστούν να σχηματίζουν προβλέψεις για μη εξυπηρετούμενα δάνεια με νέο τρόπο εξαιτίας της αλλαγής των παγκόσμιων λογιστικών προτύπων. Οι Ευρωπαίοι τραπεζίτες υποστηρίζουν πως η αλλαγή θα οδηγήσει βραχυπρόθεσμα σε μείωση μερισμάτων και κερδών, ωστόσο παραβλέπουν τα μακροπρόθεσμα οφέλη που θα έχουν. Από το 2018 τα νέα παγκόσμια λογιστικά πρότυπα (IFRS 9) θα υποχρεώνουν τους τραπεζίτες να προβλέπουν με καλύτερο τρόπο τα οικονομικά ελλείμματα και δεν θα τους επιτρέπουν πλέον να περιμένουν μέχρι ένα δάνειο να κριθεί μη εξυπηρετούμενο για να καταγράψουν τη ζημία. Για δάνεια που εξυπηρετούνται κανονικά, οι προβλέψεις θα πρέπει να λαμβάνονται επί τη βάσει των προβλεπόμενων ζημιών για το επόμενο έτος. Αν επιδεινωθεί η πιστωτική ποιότητα, τότε θα πρέπει να ληφθούν προβλέψεις για ολόκληρη τη διάρκεια του δανείου. Αυτό θα είναι ένα επιπλέον μαξιλάρι ασφαλείας εκτός από τα χρήματα που ήδη αναγκάζονται να αποταμιεύουν οι τράπεζες για τα υπάρχοντα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Κοντολογίς οι ευρωπαϊκές τράπεζες θα πρέπει να σχηματίζουν υψηλότερες προβλέψεις μόλις αρχίσουν να ισχύουν τα νέα λογιστικά πρότυπα. Το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων τους είχε φτάσει στο απόγειο το 2012, τρία χρόνια αργότερα απ’ ό,τι στις ΗΠΑ, και έκτοτε υποχωρεί με βραδύτερο ρυθμό. Ο σχηματισμός νέων προβλέψεων θα μπορούσε αρχικά να περιορίσει τα καθαρά τους έσοδα και την παροχή πιστώσεων, όπως και το ύψος των μερισμάτων. Ο οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Moody’s υπολογίζει πως τα νέα λογιστικά πρότυπα θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την αναλογία βασικών ιδίων κεφαλαίων έως και κατά 60 μονάδες βάσης. Ωστόσο, οι τράπεζες, οι επενδυτές και η οικονομία θα βρεθούν, πιθανότατα, σε καλύτερη θέση όταν έρθουν κάποια στιγμή, αναπόφευκτα, δύσκολες εποχές. Δεν θα υπάρχει τόσο μεγάλη ανάγκη οι τραπεζίτες να προβούν σε μεγάλες, αναπάντεχες, προβλέψεις κατά τη διάρκεια οικονομικής ύφεσης, γεγονός που σημαίνει πως θα μπορούν να χορηγούν περισσότερες πιστώσεις σε σύγκριση με αυτές που θα χορηγούσαν υπό το ισχύον καθεστώς. To κόστος κεφαλαίου είναι επίσης πολύ πιθανό πως θα περιοριστεί με την πάροδο του χρόνου, αν οι ομολογιούχοι αισθανθούν ότι προστατεύονται καλύτερα. Οσοι δίνουν επίπονες συμβουλές δεν θα πρέπει να περιμένουν ευχαριστίες. Ωστόσο ενδέχεται να αποδειχθεί πως τα νέα λογιστικά πρότυπα τελικά είναι επωφελή για τις ευρωπαϊκές τράπεζες.
