Με την υπ’ αρίθμ. 198/2017 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου επιδικάστηκε χρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 45.000 ευρώ εκ των οποίων οι 20.000 ευρώ είναι προσωρινά εκτελεστές, σε έναν κάτοικο της Ρόδου, που έπεσε θύμα ασφαλιστικού συμβούλου, που χορηγούσε εικονικά αμοιβαία κεφάλαια.
Με την απόφαση υποχρεώνεται στην αποζημίωση του επενδυτή, τόσο ο ασφαλιστικός σύμβουλος όσο και η εταιρεία (ΑΕΔΑΚ) που τον απασχολούσε. Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι με την απόφαση διατάσσεται η προσωπική κράτηση του ασφαλιστικού συμβούλου για 6 μήνες, ενώ καταδικάζονται οι εναγόμενοι και στα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος τα οποία προσδιορίζονται σε 1.500 ευρώ.
Το ιστορικό της υπόθεσης φέρεται να έχει ως εξής:
Αρχές Νοεμβρίου του 2009 με τη διαμεσολάβηση του παλιού συμμαθητή του και συζητώντας για επιτόκια τραπεζών κλπ, προτάθηκε στον επενδυτή να αποταθεί στην ασφαλιστική International Life.
Tου συνέστησε τον διευθυντή ο οποίος στη συνέχεια του πρότεινε να αναλάβει τα χρήματα που είχε αποταμιεύσει στην Τράπεζα Πειραιώς και να τα επενδύσει στην εταιρεία που εργαζόταν.
Ο ενάγων ασχολείται με μελίσσια και γεωργικές εργασίες και σκέφτηκε ότι με την υποσχόμενη απόδοση από τον ασφαλιστικό σύμβουλο του 5,7% το τρίμηνο θα εξασφάλιζε κάποιο εισόδημα για να ενισχύσει τη γεωργική του δραστηριότητα.
Την 12/11/2009 κατέβαλε δυο τραπεζικές επιταγές της Τράπεζας Πειραιώς με αντίστοιχα ποσά 20.000 ευρώ και 24.000 ευρώ, αφού συμπλήρωσε την αίτηση προς την ΑΕΔΑΚ και την αποδοχή του κανονισμού για τα αμοιβαία κεφάλαια που θα αποκτούσε στο γραφείο του ασφαλιστικού συμβούλου, χωρίς να πάρει αντίγραφα. Φέρεται να τον διαβεβαίωσε ότι την 15/11/2009 τα χρήματά του επενδύθηκαν για ένα τρίμηνο ως εξής: 20.000 ευρώ στην εταιρεία International Life (διαχείριση διαθεσίμων) και 24.000 ευρώ στα ομόλογα εσωτερικού πιο υψηλού κινδύνου.
Την 15/01/2009 ενώ του έδωσε τους τίτλους με το λογότυπο της εταιρείας, του έδωσε συγχρόνως και ένα συμβόλαιο ασφάλισης ζωής το οποίο όμως ούτε είχαν συζητήσει, ούτε είχε ζητήσει, αλλά φέρεται να του είπε ότι ήταν δώρο της εταιρείας.
Στη συνέχεια λίγες μέρες μετά του είπε στο γραφείο του ότι προέκυψε ζημία στα υψηλού ρίσκου 250 ευρώ αλλά τη ζημία θα την κάλυπτε η εταιρεία, διότι ήταν καινούργιος πελάτης..
Προς το τέλος του τριμήνου αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα υγείας και χρειάστηκε χρήματα. Του ζήτησε λοιπόν να μην προβεί σε ανανέωση όλων των χρημάτων αλλά να εξαγόραζε ποσό εκ 4.000 ευρώ αφού υποτίθεται ότι είχε κερδίσει 2.670 ευρώ. Την 12/2/2010 υπέγραψε σύμβαση για το ποσό των 40.000 ευρώ προκειμένου να ανανεωθούν για τρεις μήνες, στα ίδια αμοιβαία τα δε υπόλοιπα χρήματα να κατατίθοντο στο λογαριασμό του στην Τράπεζα Πειραιώς. Φέρεται να τον διαβεβαίωσε ότι η εκταμίευση θα γινόταν στην Τράπεζα Πειραιώς στο λογαριασμό του την 16/02/2010. Ατυχώς τα χρήματα δεν κατετέθησαν και με διάφορες προφάσεις ανέβαλε συνέχεια την καταβολή.
Εντέλει τα 4.000 ευρώ κατετέθεσαν δέκα μέρες μετά ενόσω εκείνος με δική του πρωτοβουλία δέσμευσε το ποσό για ένα μήνα ενώ είχαν συμφωνήσει για τρεις μήνες, κλείνοντας συγχρόνως και την απόδοση ενώ του είχε πει να του την καταθέσει.
Κάποιος φίλος τον προέτρεψε να ζητήσει εξαγορά ολοκλήρου της επενδύσεώς του όσο γίνεται το νωρίτερο πριν είναι πολύ αργά.
Την 12/03/2010 επισκέφθηκε τον ασφαλιστικό σύμβουλο στο γραφείο του προκειμένου να του δώσει τη βεβαίωση της έκδοσης τίτλου για την ολική εξαγορά, αφού θεώρησε το γνήσιο της υπογραφής του όπως του ζήτησε, χωρίς όμως να κρατήσει αντίγραφο, διαβεβαιώνοντάς με ότι σε επτά εργάσιμες ημέρες θα γινόταν και η αποταμίευση. Πλην όμως από αναβολή σε αναβολή τα χρήματα δεν κατατίθεντο.
Στις 8/04/2010 πιστώθηκε ο λογαριασμός με το ποσό των 711 ευρώ το οποίο τον διαβεβαίωσε ότι ήταν μέρισμα και μετά αμέσως θα ακολουθούσε και το κεφάλαιο.
Επικοινώνησε με την εταιρεία τηλεφωνικά στην Αθήνα και την 28/04/2010 προς μεγάλη του έκπληξη έμαθε πως δεν υπάρχει το όνομά του στα αμοιβαία κεφάλαια και ούτε το έντυπο με το λογότυπο της εταιρείας που της απέστειλαν με φαξ είναι έντυπο των αμοιβαίων της.
Την υπόθεση χειρίστηκε η δικηγόρος κ. Δέσποινα Κοκκάρη.
Με την απόφαση υποχρεώνεται στην αποζημίωση του επενδυτή, τόσο ο ασφαλιστικός σύμβουλος όσο και η εταιρεία (ΑΕΔΑΚ) που τον απασχολούσε. Αίσθηση προκαλεί το γεγονός ότι με την απόφαση διατάσσεται η προσωπική κράτηση του ασφαλιστικού συμβούλου για 6 μήνες, ενώ καταδικάζονται οι εναγόμενοι και στα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος τα οποία προσδιορίζονται σε 1.500 ευρώ.
Το ιστορικό της υπόθεσης φέρεται να έχει ως εξής:
Αρχές Νοεμβρίου του 2009 με τη διαμεσολάβηση του παλιού συμμαθητή του και συζητώντας για επιτόκια τραπεζών κλπ, προτάθηκε στον επενδυτή να αποταθεί στην ασφαλιστική International Life.
Tου συνέστησε τον διευθυντή ο οποίος στη συνέχεια του πρότεινε να αναλάβει τα χρήματα που είχε αποταμιεύσει στην Τράπεζα Πειραιώς και να τα επενδύσει στην εταιρεία που εργαζόταν.
Ο ενάγων ασχολείται με μελίσσια και γεωργικές εργασίες και σκέφτηκε ότι με την υποσχόμενη απόδοση από τον ασφαλιστικό σύμβουλο του 5,7% το τρίμηνο θα εξασφάλιζε κάποιο εισόδημα για να ενισχύσει τη γεωργική του δραστηριότητα.
Την 12/11/2009 κατέβαλε δυο τραπεζικές επιταγές της Τράπεζας Πειραιώς με αντίστοιχα ποσά 20.000 ευρώ και 24.000 ευρώ, αφού συμπλήρωσε την αίτηση προς την ΑΕΔΑΚ και την αποδοχή του κανονισμού για τα αμοιβαία κεφάλαια που θα αποκτούσε στο γραφείο του ασφαλιστικού συμβούλου, χωρίς να πάρει αντίγραφα. Φέρεται να τον διαβεβαίωσε ότι την 15/11/2009 τα χρήματά του επενδύθηκαν για ένα τρίμηνο ως εξής: 20.000 ευρώ στην εταιρεία International Life (διαχείριση διαθεσίμων) και 24.000 ευρώ στα ομόλογα εσωτερικού πιο υψηλού κινδύνου.
Την 15/01/2009 ενώ του έδωσε τους τίτλους με το λογότυπο της εταιρείας, του έδωσε συγχρόνως και ένα συμβόλαιο ασφάλισης ζωής το οποίο όμως ούτε είχαν συζητήσει, ούτε είχε ζητήσει, αλλά φέρεται να του είπε ότι ήταν δώρο της εταιρείας.
Στη συνέχεια λίγες μέρες μετά του είπε στο γραφείο του ότι προέκυψε ζημία στα υψηλού ρίσκου 250 ευρώ αλλά τη ζημία θα την κάλυπτε η εταιρεία, διότι ήταν καινούργιος πελάτης..
Προς το τέλος του τριμήνου αντιμετώπισε κάποιο πρόβλημα υγείας και χρειάστηκε χρήματα. Του ζήτησε λοιπόν να μην προβεί σε ανανέωση όλων των χρημάτων αλλά να εξαγόραζε ποσό εκ 4.000 ευρώ αφού υποτίθεται ότι είχε κερδίσει 2.670 ευρώ. Την 12/2/2010 υπέγραψε σύμβαση για το ποσό των 40.000 ευρώ προκειμένου να ανανεωθούν για τρεις μήνες, στα ίδια αμοιβαία τα δε υπόλοιπα χρήματα να κατατίθοντο στο λογαριασμό του στην Τράπεζα Πειραιώς. Φέρεται να τον διαβεβαίωσε ότι η εκταμίευση θα γινόταν στην Τράπεζα Πειραιώς στο λογαριασμό του την 16/02/2010. Ατυχώς τα χρήματα δεν κατετέθησαν και με διάφορες προφάσεις ανέβαλε συνέχεια την καταβολή.
Εντέλει τα 4.000 ευρώ κατετέθεσαν δέκα μέρες μετά ενόσω εκείνος με δική του πρωτοβουλία δέσμευσε το ποσό για ένα μήνα ενώ είχαν συμφωνήσει για τρεις μήνες, κλείνοντας συγχρόνως και την απόδοση ενώ του είχε πει να του την καταθέσει.
Κάποιος φίλος τον προέτρεψε να ζητήσει εξαγορά ολοκλήρου της επενδύσεώς του όσο γίνεται το νωρίτερο πριν είναι πολύ αργά.
Την 12/03/2010 επισκέφθηκε τον ασφαλιστικό σύμβουλο στο γραφείο του προκειμένου να του δώσει τη βεβαίωση της έκδοσης τίτλου για την ολική εξαγορά, αφού θεώρησε το γνήσιο της υπογραφής του όπως του ζήτησε, χωρίς όμως να κρατήσει αντίγραφο, διαβεβαιώνοντάς με ότι σε επτά εργάσιμες ημέρες θα γινόταν και η αποταμίευση. Πλην όμως από αναβολή σε αναβολή τα χρήματα δεν κατατίθεντο.
Στις 8/04/2010 πιστώθηκε ο λογαριασμός με το ποσό των 711 ευρώ το οποίο τον διαβεβαίωσε ότι ήταν μέρισμα και μετά αμέσως θα ακολουθούσε και το κεφάλαιο.
Επικοινώνησε με την εταιρεία τηλεφωνικά στην Αθήνα και την 28/04/2010 προς μεγάλη του έκπληξη έμαθε πως δεν υπάρχει το όνομά του στα αμοιβαία κεφάλαια και ούτε το έντυπο με το λογότυπο της εταιρείας που της απέστειλαν με φαξ είναι έντυπο των αμοιβαίων της.
Την υπόθεση χειρίστηκε η δικηγόρος κ. Δέσποινα Κοκκάρη.
