To χρήμα. Ιδού η παγκόσμια γλώσσα, την οποία αυτή και μόνο κατανοούν οι Μαφίες που δραστηριοποιούνται στη διακίνηση μεταναστών με μικρές βάρκες προς την Ισπανία και οι οποίες είχαν αποφασίσει να αυξήσουν τις «τιμές» για τις «υπηρεσίες» τους, πριν από την αύξηση της ζήτησης που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες.
Σύμφωνα με την Frontex, οι οργανώσεις αυτές ζητούσαν κατά μέσο όρο 500 ευρώ το 2016 και διπλασίασαν το ποσό των «ναύλων» μέχρι το 2017.
Περίπου 7.500 άνθρωποι έφτασαν στην Ισπανία από τη θάλασσα κατά το πρώτο εξάμηνο του τρέχοντος έτους, σε σύγκριση με 3.600 το αντίστοιχο διάστημα κατά το προηγούμενο έτος, σύμφωνα με τα στοιχεία του ισπανικού υπουργείου Εσωτερικών.
«Παρά το γεγονός ότι δεν μπορούμε να κάνουμε προγνωστικά, θα πρέπει όμως να προετοιμαστούμε για κάποιους μήνες με έντονες αφίξεις», προβλέπει μια εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού, η οποία θεωρεί ότι η καλοκαιρία θα συμβάλει ώστε να ενταθεί ακόμη περισσότερο ο αριθμός των αφίξεων των μεταναστών, που φθάνουν με σχεδίες και μικρές βάρκες στην Ισπανία.
Πράγματι, μόνο μέσα στον Ιούνιο, περίπου 2.200 παράτυποι μετανάστες επεχείρησαν να διασχίσουν τα Στενά της Ισπανίας.
Τη φλογερή επιθυμία των απελπισμένων τούτων ανθρώπων εκμεταλλεύονται κι οι εγκληματικές οργανώσεις, που σύμφωνα με έκθεση του οργανισμού για τον έλεγχο των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ (Frontex), έχουν διπλασιαστεί την ταρίφα τους.
Οι Μαφίες των διακινητών προσφέρουν διαφορετικά πακέτα ανάλογα με τη χρηματική δυνατότητα των «πελατών» τους και αι οι επιλογές των μέσων διακίνησής τους ποικίλλουν: από φουσκωτά –παιχνίδι, ώς ταχύπλοα και τζετ σκι. Φυσικά, όσο χαμηλότερο είναι το κόστος και το μέσο μεταφοράς που επιλέγει ο παράτυπος μετανάστης, τόσο περισσότερο αυξάνεται κι ο κίνδυνος στη θάλασσα.
«Πληρώνουν μεταξύ 100 και 1.500 ευρώ για να φτάσουν στην Ισπανία, ανάλογα με την περιοχή διέλευσης και τον τύπο του σκάφους που χρησιμοποιούνται», τονίζει η Frontex στο ίδιο έγγραφο. Η τιμή εκτοξεύεται έως τα 3.000 δολάρια αν επιλέξουν ένα τζετ σκι. «Με αυτά απαιτούνται μόλις 30 λεπτά. Ο διακινητής αφήνει τον μετανάστη στην ακτή και στη συνέχεια επιστρέφει γρήγορα στις αφρικανικές ακτές».
«Από την αντίπερα ακτή της “απελπισίας” υπάρχουν άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να ρισκάρουν τη ζωή τους για να περάσουν απέναντι και αν χάσουν τη ζωή τους, έχουμε κι εμείς κάποια ευθύνη, ιδίως καθώς γνωρίζουμε πως οι συνθήκες τούτες επαναλαμβάνονται πάλι και πάλι», είχε τονίσει η βουλευτής των Σοσιαλιστών (PSOE), Έστερ Πένια, κατά την τελευταία συζήτηση στη Βουλή, υπό τον υπουργό Εσωτερικών Χουάν Ιγνάθιο Θόιδο, λίγο αφότου η Μεσόγειος είχε καταπιεί 49 μετανάστες ανοιχτά του Αλμποράν. Άλλα πενήντα άτομα είχαν προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των 6.000 θανάτων στα Στενά τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με την Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ανδαλουσίας.
Μολονότι το επίπεδο των από θαλάσσης αφίξεων πόρρω απέχει ακόμη από εκείνο το 2006, όταν καταγράφηκε άφιξη 39.180 παράτυπων μεταναστών, η θαλάσσια οδός έχει αναβιώσει κατά τα τελευταία δύο χρόνια.
Το 2016, στις ισπανικές ακτές έφτασαν με μικρές βάρκες 8.162 άνθρωποι, δύο φορές περισσότεροι απ’ ότι το 2015. Κατά δε το πρώτο εξάμηνο του 2017 ο ρυθμός των αφίξεων έχει αυξηθεί, καθώς καταγράφηκαν περίπου 7.500 αφίξεις, σε σύγκριση με 3.600 κατά το πρώτο εξάμηνο του 2016.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ερυθρού Σταυρού, που είναι ο καθ’ ύλην υπεύθυνος για την παροχή συνδρομής στην πρώτη φάση των αφίξεων, η Θέουτα και η Αλμερία ήταν τα δύο εκείνα σημεία όπου καταγράφηκαν περισσότερες διακινήσεις παράτυπων μεταναστών στην Ισπανία κατά το πρώτο εξάμηνο του 2017. Και βάσει των στοιχείων τους η συντριπτική πλειονότητα των ανθρώπων που έφτασαν στις ισπανικές ακτές ήταν άνδρες (90.48%) από την Υποσαχάρια Αφρική.
Ποιες οι αιτίες αυτής της αύξησης; Η Frontex επισημαίνει τρεις: παρά την άνοδο των τιμών, η ισπανική διαδρομή παραμένει η «πιο προσιτή» σε σύγκριση με αυτές της κεντρικής και ανατολικής Μεσογείου, λόγω της μικρής απόστασης μεταξύ των δύο ακτών. Επιπλέον, έχουν αρχίσει να χρησιμοποιούν ταχύπλοα σκάφη – μία πρακτική που έως τώρα κατέφευγαν οι έμποροι ναρκωτικών – τα οποία μπορούν και μεταφέρουν ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων σε λιγότερο χρόνο. Και τρίτον, το Μαρόκο και την Αλγερία «ενδεχομένως έχουν λειτουργήσει ως παράγοντας ώθησης», διαλύοντας τους κατά τόπους καταυλισμούς μεταναστών στις χώρες αυτές.
