Στη μείωση του εργατικού δυναμικού οφείλεται το 1/6 της μείωσης του ποσοστού των ανέργων την περίοδο 2014 -2017, σύμφωνα με όσα προκύπτουν από τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
Κι αυτό γιατί οι άνεργοι μειώνονται την περίοδο αυτή μαζί με το σύνολο των ατόμων που μπορούν να εργαστούν, είτε είναι άνεργοι, είτε εργάζονται.
Συγκεκριμένα το εργατικό δυναμικό, δηλαδή το άθροισμα των απασχολούμενων και των ανέργων ηλικίας 15 -64 ετών, μειώθηκε στην τελευταία τετραετία κατά σχεδόν 39.000 άτομα, την ίδια ώρα που οι άνεργοι μειώνονταν κατά περίπου 272.000.
Αυτό σημαίνει πως το 1/6 (39000 προς 272000) της μείωσης του ποσοστού των ανέργων οφείλεται στη μείωση του εργατικού δυναμικού (ενδεχομένως λόγω μετανάστευσης), αφού και το ποσοστό των ανέργων υπολογίζεται διαιρώντας το πλήθος των ανέργων με το άθροισμα των απασχολούμενων και των ανέργων, το οποίο συνιστά το πλήθος του εργατικού δυναμικού.
Η μείωση των ανέργων παράλληλα με τη μείωση του εργατικού δυναμικού οδήγησε σε μεγαλύτερη πτώση του ποσοστού των ανέργων από την πτώση η οποία θα σημειωνόταν σε άλλη περίπτωση (πχ στην περίπτωση που ο αριθμός των ανέργων υποχωρούσε, αλλά το εργατικό δυναμικό παρέμενε σταθερό).
Πιο συγκεκριμένα,σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ το ποσοστό των ανέργων μειώθηκε από το 27,1% το Μάιο του 2014 (1,307 εκατομμύρια άνεργοι προς 4,818 εκατομμύρια απασχολούμενων και ανέργων) στο 21,7% το Μάιο του 2017 (1,035 άνεργοι προς 4,779 εκατ. απασχολούμενων και ανέργων).
Με άλλα λόγια, μεταξύ Μαΐου 2014 –Μαΐου 2017 δεν μειώθηκε μόνο το πλήθος των ανέργων (από τα 1,307 εκατ. στα 1,035 εκατ. ή 68.000 ανά έτος) αλλά και το πλήθος του εργατικού δυναμικού από τα 4,818 εκατ. στα 4,779 εκατ. (δηλ. κατά 39000 ή 9700 ανά έτος).
Η μείωση του εργατικού δυναμικού το 2014 -2017 οφείλεται στο γεγονός ότι οι απασχολούμενοι αυξήθηκαν λιγότερο (233.000) από όσο μειώθηκαν οι άνεργοι (272.000).
Έτσι το άθροισμά τους μειώθηκε παράλληλα με τη μείωση ενός μέρους τους, δηλαδή των ανέργων. Έτσι ο παρανομαστής του κλάσματος από το οποίο προκύπτει το ποσοστό των ανέργων (σ.σ. “εργατικό δυναμικό”) μειώθηκε, την ώρα που ο αριθμητής (“άνεργοι”) επίσης μειώθηκε.
Το φαινόμενο της μείωσης του εργατικού δυναμικού δεν εμφανίστηκε την περίοδο 2014 -2017, δηλαδή κατά την περίοδο ουσιαστικά της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛΛ, αλλά από το 2008.
Εκείνο το οποίο είναι πρωτοφανές είναι ότι συνεχίστηκε η μείωση του εργατικού δυναμικού μετά το 2014, παρά το γεγονός ότι είχε αρχίσει ήδη από το 2013 (και όχι από το 2015) να μειώνονται οι άνεργοι και, φυσικά, να αυξάνονται οι απασχολούμενοι.
Του λόγου το αληθές από το Μάιο του 2008 έως το Μάιο του 2014, οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 948.000 (1,307 εκατ. το 2014 έναντι 359.000 το 2008) ή 135.000 ανά έτος.
Την ίδια περίοδο (2008-2014), το εργατικό δυναμικό μειώθηκε κατά 83.000 (4,818 εκατ. έναντι 4,901 εκατ.) ή 11.000 ανά έτος.
Με άλλα λόγια, ο ρυθμός μέσης ετήσιας μείωσης του εργατικού δυναμικού έχει συνεχίσει μετά το 2014 (9700 λιγότεροι δυνάμει εργαζόμενοι ανά έτος) να είναι σε παρόμοια επίπεδα σε σχέση με εκείνα της προ του 2014 περιόδου (11.000 λιγότεροι δυνάμει εργαζόμενοι ανά έτος), την ίδια στιγμή που αποφασιστικά από το 2014 έχει αρχίσει η μείωση των ανέργων.
Ωστόσο, η μείωση του εργατικού δυναμικού μετά το 2014 και κυρίως μετά το 2015 λειτουργεί “θετικά” στην εμφάνιση του ποσοστού των ανέργων που προκύπτει από το κλάσμα “άνεργοι” προς “εργατικό δυναμικό” (καθώς μειώνεται ο παρανομαστης “εργατικό δυναμικό” την ίδια ώρα που αυξάνεται ο αριθμητής “άνεργοι”). Έτσι το ποσοστό των ανέργων εμφανίζεται χαμηλότερο από ό,τι θα εμφανιζόταν στην περίπτωση που το εργατικό δυναμικό παρέμενε αν μη τι άλλο σταθερό κατά την περίοδο 2014 -2017.
Αντίθετα, προ του 2014, η μείωση του εργατικού δυναμικού λειτουργούσε αρνητικά στην εμφάνιση του ποσοστού των ανέργων (καθώς μειωνόταν ο παρανομαστής “εργατικό δυναμικό”, την ώρα που αυξάνονταν ο αριθμητής “άνεργοι”). Έτσι το ποσοστό των ανέργων εμφανιζόταν μεγαλύτερο απ’ ο,τι θα εμφανιζόταν στην περίπτωση που, κατά την περίοδο 2008-2014, το εργατικό δυναμικό παρέμενε αν μη τι άλλο σταθερό.
