Το έγγραφο που κατέθεσε ο γενικός γραμματέας, αν και είναι άτυπο, αποτελεί βάση για οριστική κατάργηση των εγγυήσεων και επεμβατικών δικαιωμάτων
Το περιεχόμενο του non paper του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες για το πλαίσιο παρακολούθησης της εφαρμογής της λύσης του Κυπριακού, το οποίο αποκάλυψε στο σύνολό του χθες ο τηλεοπτικός σταθμός ”Σίγμα”, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων, έρχεται να αλλάξει τα δεδομένα στο εσωτερικό πολιτικό σκηνικό.
Το έγγραφο που κατέθεσε ο γενικός γραμματέας στο τελευταίο δείπνο του Κραν Μοντανά αν και είναι άτυπο αποτελεί βάση για οριστική κατάργηση των εγγυήσεων και επεμβατικών δικαιωμάτων, γεγονός που ανατρέπει το αφήγημα του Προέδρου της Δημοκρατίας, Νίκου Αναστασιάδη, ο οποίος επαναλαμβάνει από τον Ιούλιο, και το τέλος των συνομιλιών, ότι η Τουρκία δεν άλλαζε θέσεις.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Χρίστου Χαραλάμπους ο κ. Γκουτέρες ως πεδία εφαρμογής αναφέρει: Συνταγματικές πτυχές της λύσης, Εδαφικές αναπροσαρμογές, Κανόνες αστυνόμευσης, Απόσυρση ξένων στρατευμάτων και αποστρατιωτικοποίηση εγχώριων δυνάμεων, εφαρμογή της συμφωνίας για το περιουσιακό και συμμόρφωση με το κεκτημένο της ΕΕ (παρακολούθηση από την ΕΕ).
Το πρώτο επίπεδο παρακολούθησης της εφαρμογής επί του εδάφους περιλαμβάνει:
την απομάκρυνση των στρατευμάτων
την αποστρατιωτικοποίηση
Η παρακολούθηση προτείνεται να γίνει από την αποστολή του ΟΗΕ, η οποία θα υποβάλλει εκθέσεις στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών κάθε τρεις μήνες για όλες τις πτυχές της συμφωνίας.
Το δεύτερο επίπεδο παρακολούθησης, η Επιτροπή των μερών (COP) -ένα συμβουλευτικό όργανο στο οποίο προτείνεται να μετέχουν 2 εκπρόσωποι της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης (1 Ε/Κ, 1 Τ/Κ), 1 εκπρόσωπος από κάθε συνιστών κράτος, 1 εκπρόσωπος από την Τουρκία, 1 εκπρόσωπος από την Ελλάδα, 1 εκπρόσωπος από το Ηνωμένο Βασίλειο, 1 εκπρόσωπος του ΟΗΕ που θα προεδρεύει- αποτέλεσε σημείο τριβής, αφού περιλαμβάνει και τις εγγυήτριες δυνάμεις
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του «Σίγμα» η πρώτη σημαντική ένσταση της ε/κ πλευράς αφορούσε τη συμπερίληψη των συνταγματικών πτυχών διότι θεωρούσε ότι κάτι τέτοιο νομικά παραπέμπει σε εξωτερικές εγγυήσεις.
