«Ούτε γάτα ούτε ζημιά» για μια υπάλληλο της ΔΕΔΔΗΕ, η οποία καταδικάστηκε αμετάκλητα το 2016 σε ποινή φυλάκισης δύο ετών με τριετή αναστολή για 8 περιπτώσεις παθητικής δωροδοκίας κατ’ εξακολούθηση και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, ενώ για τα ίδια αδικήματα που συνιστούσαν πειθαρχικά παραπτώματα, αφού διαπράχθηκαν κατά και σε βάρος της υπηρεσίας της, απολύθηκε οριστικά και μάλιστα χωρίς αποζημίωση, καθώς τελικά συνταξιοδοτήθηκε από την υπηρεσία που με τις πράξεις της ζημίωσε.
Επιμέλεια: Νίκος Τσαγκατάκης
Πριν καλά-καλά στεγνώσει το μελάνι της καταδικαστικής απόφασης, η υπάλληλος αιτήθηκε συντάξεως, ο συνταξιοδοτικός φορέας απηύθυνε σχετικό ερώτημα στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους, και το ΝΣΚ απάντησε θετικά: δικαιούται να πάρει σύνταξη!
Με την υπ’ αριθμ. 173/2017 γνωμοδότησή του, το Στ’ Τμήμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους απεφάνθη συγκεκριμένα ότι «τα εγκλήματα της παθητικής δωροδοκίας και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα δεν περιλαμβάνονται στα ρητά αναφερόμενα στη διάταξη του άρθρου 13 παρ.4 του ν.4491/1966, για τα οποία τυχόν ποινική καταδίκη του δικαιούχου σύνταξης θα επέφερε την απώλεια του συνταξιοδοτικού του δικαιώματος. Περαιτέρω, κατά αναλογία με τα νομολογιακά κριθέντα για τη διάταξη του άρθρου 62 περ.β του π.δ. 169/2007, ο κατάλογος των αναφερομένων στην διάταξη του άρθρου 13 παρ.4 του ν.4491/1966 εγκλημάτων είναι αποκλειστικός, ώστε να μην είναι δυνατόν να συμπεριληφθούν σ’ αυτόν και άλλα “παρόμοια” εγκλήματα».
«Σε κάθε περίπτωση δε», υπογραμμίζει το ΝΣΚ, «ακόμη και αν τα εγκλήματα της παθητικής δωροδοκίας και της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα περιλαμβάνονταν στα εγκλήματα της διάταξης του άρθρου 13 παρ.4 του ν.4491/1966, τυχόν απορριπτική απόφαση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος του καταδικασθέντος λόγω τέλεσης των αξιόποινων αυτών πράξεων, πιθανολογείται ότι θα ακυρωνόταν δικαστικά, ενόψει της διαμορφωθείσας νομολογίας του Ε.Δ.Δ.Α. και του Ελεγκτικού Συνεδρίου».
Σύμφωνα λοιπόν με το άρθρο 13 παρ. 4 του ν. 4491/1966 «το δικαίωμα εις σύνταξιν απόλλυται εάν ο δικαιούχος καταδικασθεί εις εγκληματικήν ποινήν επί κλοπή, υπεξαιρέσει, απάτη, πλαστογραφία, απιστία, εφόσον τα αδικήματα ταύτα στρέφονται κατά της ΔΕΗ ή κατά του Ελληνικού Δημοσίου». Και αφού τα αδικήματα για τα οποία καταδικάσθηκε η υπάλληλος δεν συμπεριλαμβάνονται στην λίστα του 1966, δεν χάνει την σύνταξή της.
Φαίνεται ότι ο νομοθέτης του 1966 δεν θα μπορούσε ποτέ να φανταστεί την περίπτωση της δωροδοκίας δημοσίων υπαλλήλων, ώστε να προβλέψει την συνταξιοδοτική «τιμωρία» τους, στα πενήντα όμως χρόνια που πέρασαν, δεν μπορεί, κάποιος θα το ’χε σκεφτεί, τα παραδείγματα άλλωστε πολλά και σε κάθε βαθμίδα της Δημόσιας Διοίκησης.
