Μια διαμάχη μεταξύ γονέων και του γιου τους, η οποία άρχισε πριν από δεκαέξι χρόνια, έκλεισε με χθεσινή απόφαση του Εφετείου. Αποφασίστηκε ότι οι γονείς έχουν το δικαίωμα τόσο της διαμονής όσο και της επικαρπίας του επίδικου ακινήτου, ενόσω βρίσκονται εν ζωή.
Σύμφωνα με τα γεγονότα, το 2001, οι γονείς συμφώνησαν να μεταβιβάσουν το επίδικο ακίνητο στον γιο τους υπό τον όρο ότι θα διέμεναν σε αυτό όσο ζούσαν και περαιτέρω ότι θα είχαν δικαίωμα επικαρπίας. Το ακίνητο αποτελείται από τρία επίπεδα, ήτοι δύο οικίες και ένα καφεστιατόριο. Όταν η μητέρα και ο γιος μετέβησαν στο Κτηματολόγιο, ο γιος αντέδρασε στην επιβολή του όρου της επικαρπίας.
Μετά από διαβεβαίωση του γιου ότι δικαίωμα επικαρπίας και οίκησης είναι το ίδιο πράγμα και ότι, προς επιβεβαίωση της διατήρησης του δικαιώματος των εναγόντων για επικαρπία, θα παραχωρούσε στους γονείς του σχετικό πληρεξούσιο, πράγμα που έγινε, η μητέρα ζήτησε διαγραφή του όρου της επικαρπίας.
Μετά τη μεταβίβαση και παρά τις διαβεβαιώσεις του για το θέμα της επικαρπίας, ο γιος επιδίωξε να λάβει κατοχή του ακινήτου, περιορίζοντας την πρόσβαση των γονέων του σε ένα μόνο δωμάτιο του κτηρίου, με σκοπό να καρπούται ο ίδιος το όφελος από τις επιχειρήσεις.
Πρωτόδικα, κρίθηκε πως οι γονείς είχαν το δικαίωμα διαμονής εφ’ όρου ζωής στο επίδικο ακίνητο αλλά απέρριψε την αξίωση για αναγνώριση της επικαρπίας.
Μάλιστα, προς στοιχειοθέτηση της θέσης τους πως με ψεύδη ο γιος τους πέτυχε τη μεταβίβαση, χωρίς τον όρο της επικαρπίας, παρέπεμψαν σε μαρτυρία για τηλεφωνική συνομιλία του γιου τους με άλλο άτομο κατά την οποία ανέφερε ότι «επιτέλους τα κατάφερα, δεν κατάλαβαν τίποτε τι έγινε».
Το Εφετείο αποφάσισε να δώσει στους γονείς την επικαρπία, αφού έκρινε πως ο γιος αθέτησε τις υποσχέσεις του δυνάμει των οποίων έγινε διαγραφή του συγκεκριμένου όρου. Όπως σημειώνεται στην απόφαση του Εφετείου, «το δικαίωμα οίκησης αναγράφηκε στο πιστοποιητικό εγγραφής, ενώ το δικαίωμα επικαρπίας δεν ενεγράφη λόγω του ότι ο γιος προέβη σε κάποιες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις τις οποίες δεν τήρησε, ούτε και είχε σκοπό να τηρήσει».
Αποτέλεσμα ήταν η έκδοση τελεσίδικης απόφασης με την οποία αναγνωρίζεται το δικαίωμα των γονέων σε διαμονή και επικαρπία του επίδικου ακινήτου.
