Με καίρια ζητούμενα για τον τραπεζικό τομέα, τα οποία θα καθορίσουν την έκβαση της κρίσιμης τρίτης αξιολόγησης, ξεκινούν σήμερα οι διαπραγματεύσεις με τους Θεσμούς.
Πρόκειται για ζητούμενα που αποβλέπουν στην πλήρη θωράκιση των τραπεζών για τη μείωση των “κόκκινων” δανείων τους, τόσο έναντι των στρατηγικών κακοπληρωτών, όσο και έναντι μελλοντικών πτωχεύσεων εταιριών.
Το μεσημέρι, στο “τραπέζι” της διαπραγμάτευσης μπαίνει ο εξωδικαστικός μηχανισμός, με βασικό ζήτημα την οριστικοποίηση του πώς θα ρυθμιστούν αυτοματοποιημένα οι οφειλές 20.000 – 50.000 ευρώ. Τα μέχρι στιγμής δεδομένα για το θέμα αυτό προβλέπουν ότι:
α) διαγραφή οφειλής θα μπορεί να γίνει μόνο για τόκους υπερημερίας, προσαυξήσεις και πρόστιμα και όχι για την κύρια οφειλή, β) τη βιωσιμότητα του οφειλέτη για να υπαχθεί στην αυτοματοποιημένη διαδικασία θα κρίνουν τα θετικά EBITDA (κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων) το δημοσιονομικό έτος πριν από την αίτηση υποβολής στον εξωδικαστικό μηχανισμό ή τα θετικά EBITDA κατά τα δύο δημοσιονομικά έτη την τριετία πριν από την υποβολή της αίτησης, και γ) ο λόγος ανάμεσα στο ύψος του χρέους που θα διαγραφεί και τα EBITDA του προηγούμενου έτους ή του μέσου όρου των δύο θετικών χρήσεων να μην υπερβαίνει το 15.
Μάλιστα, προκειμένου η εξωδικαστική αυτοματοποιημένη διαδικασία των ρυθμίσεων οφειλών 20.000 – 50.000 ευρώ να μην αποτελέσει “παραθυράκι” για στρατηγικούς κακοπληρωτές, η τυποποιημένη διαδικασία δεν θα προσφέρεται σε όσους οφειλέτες έχουν ακίνητη περιουσία της οποίας η αξία υπερβαίνει κατά 25 φορές την αξία του υπό αναδιάρθρωση χρέους.
Η πρόθεση της πλήρους θωράκισης των τραπεζών από πρακτικές αθέτησης πληρωμών έχει καταστεί ήδη σαφής από τους “θεσμούς” μέσω των “μηνυμάτων” που έχουν σταλεί από Φρανκφούρτη και Ουάσιγκτον για τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς. Οι τελευταίοι πρόκειται να ξεκινήσουν στα τέλη του επόμενου μήνα και μέσω αυτών επιδιώκεται να μπει τέλος στο “άσυλο” της ακίνητης περιουσίας οφειλετών που έχουν αποδεδειγμένα την οικονομική δυνατότητα να αποπληρώσουν τις οφειλές τους.
Εν τω μεταξύ, όπως αποκάλυψε το Capital.gr, οι Θεσμοί πρόκειται να πάνε ένα βήμα παραπέρα το ζητούμενο της θωράκισης των τραπεζών, θέτοντας ζήτημα μεγαλύτερης κάλυψης των τελευταίων από το προϊόν των πλειστηριασμών.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Capital.gr, στις διαπραγματεύσεις των επόμενων ημερών οι Θεσμοί θα θέσουν θέμα ενίσχυσης της θέσης των ενυπόθηκων πιστωτών. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι θα ζητήσουν να αυξηθεί το ποσοστό ικανοποίησης των τραπεζών από το αποτέλεσμα πλειστηριασμών, έτσι ώστε αυτές να λαμβάνουν μεγαλύτερο μερίδιο από την εκποίηση ενεχύρων δανείων που έχουν χορηγήσει και δεν εξυπηρετούνται και παράλληλα, να έχουν μεγαλύτερη κάλυψη για τα νέα δάνεια που θα χορηγήσουν, και άρα μικρότερο ρίσκο έναντι πτωχεύσεων επιχειρήσεων.
Η ενίσχυση της θέσης των τραπεζών ως ενυπόθηκων δανειστών θα ζητηθεί να γίνει με τροποποίηση του νέου Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, ο οποίος ψηφίστηκε τον Ιούλιο του 2015. Αυτός προβλέπει ότι οι απαιτήσεις με ειδικά προνόμια (οι τράπεζες που έχουν ενέχυρα) ικανοποιούνται σήμερα έως το 65% από το προϊόν του εκπλειστηριάσματος , ενώ οι απαιτήσεις με γενικά προνόμια (εργαζόμενοι, ασφαλιστικά ταμεία, Δημόσιο) ικανοποιούνται έως 25% και το υπόλοιπο 10% ορίζεται για την ικανοποίηση των μη προνομιούχων πιστωτών.
Η τροποποίηση που αναμένεται να ζητήσουν οι Θεσμοί για τη μεγαλύτερη κάλυψη των τραπεζών (σε ποσοστό άνω του 65%) θα θίξει κυρίως το ποσοστό ικανοποίησης του Δημοσίου από το αποτέλεσμα εκποίησης ενεχύρων έναντι οφειλών.
Τέλος, στο “τραπέζι” της διαπραγμάτευσης θα μπουν και σοβαρές τροποποιήσεις που σχετίζονται με τη λειτουργία του νόμου Κατσέλη ως ασύλου για στρατηγικούς κακοπληρωτές. Οι τροποποιήσεις αυτές είναι ζητούμενο και των τραπεζών στο πλαίσιο της επανεξέτασης του νόμου.
Όπως έχει γράψει το Capital.gr, οι τράπεζες θέτουν το ζήτημα της προστασίας που παρέχει ο νόμος άπαξ και υποβληθεί η αίτηση ένταξης. Από το στάδιο αυτό και μέχρι να εκδικασθεί η αίτηση του δανειολήπτη, καθίσταται αδύνατη για τις τράπεζες η επιβολή οποιουδήποτε μέσου είσπραξης της οφειλής, βάζοντας στο “απυρόβλητο” τον δανειολήπτη, ανεξαρτήτως της πραγματικής αδυναμίας του να εξυπηρετήσει το χρέος του.
Προς την κατεύθυνση αυτή, και δεδομένου ότι εντοπίζονται τακτικές παρακώλυσης της διαδικασίας από τους οφειλέτες, αναμένεται να ζητηθούν “φραγμοί” που θα “αποβάλουν” τον αιτούντα από την προστασία του νόμου μετά την πρώτη του “ευκαιρία”. Σημειώνεται ότι και στις υπό εξέταση περιπτώσεις του νόμου Κατσέλη, θα υπάρχει άρση του τραπεζικού απορρήτου με πρόσβαση στις καταθέσεις των οφειλετών, όπως ακριβώς στον εξωδικαστικό μηχανισμό.
