Επιδικάστηκε αποζημίωση σε θύμα ξυλοδαρμού με αφορμή… τραπεζοκαθίσματα

Χρηματική αποζημίωση ύψους 5.000 ευρώ εκ των οποίων τα 1500 προσωρινά εκτελεστά, επιδίκασε με απόφαση, που εξέδωσε το Μονομελές Πρωτοδικείο Ρόδου, σε έναν κάτοικο Ρόδου, που ενήγαγε ημεδαπό, που δραστηριοποιείται σε παρακείμενο του δικού του ομοειδές κατάστημα στην Μεσαιωνική Πόλη, για αδικοπραξία.
Οι διάδικοι είχαν διαφορές από το έτος 2015, όταν ο υιός του ενάγοντος άρχισε να λειτουργεί ατομική επιχείρηση ομοειδούς αντικειμένου με αυτήν του εναγομένου, ήτοι εστίασης, στην Παλιά Πόλη και σε απόσταση 50 μέτρων από αυτήν. Λόγω δε του μικρού πλάτους της οδού, έχουν ανακύψει διαφωνίες μεταξύ αυτών ως προς τη χρήση των τραπεζοκαθισμάτων και την πρόσβαση των πελατών στην επιχείρηση του εναγομένου.
Στις 26.09.2015 και περί ώρα 09.30 π.μ., ο ενάγων, πατέρας του ιδιοκτήτη της μίας εκ των δύο γειτνιαζουσών επιχειρήσεων, επιτέθηκε λεκτικά επιτιμώντας αυτόν σε έντονο ύφος και τον εξύβρισε και ζητώντας επίμονα την απομάκρυνση από τον εναγόμενο των τραπεζοκαθισμάτων που είχε αναπτύξει επί της οδού.
Εξαιτίας των ύβρεων και της εν γένει προσβλητικής συμπεριφοράς της ενάγουσας, ο εναγόμενος έχασε την ψυχραιμία του, επιτέθηκε στον ενάγοντα και τον χτύπησε με γροθιές στο πρόσωπο, προκαλώντας σ’ αυτόν κακώσεις.
Μετά τον τραυματισμό του ο ενάγων μετέβη στο Γ.Ν. Νοσοκομείο Ρόδου, όπου διαπιστώθηκε ότι, συνεπεία του προαναφερομένου ξυλοδαρμού του, υπέστη κάταγμα ρινός, οίδημα, μώλωπα άνω χείλους και κάταγμα άνω γνάθου.
Το δικαστήριο έκρινε ότι στην επέλευση της ζημιογόνου πράξης συνετέλεσε πταίσμα του ενάγοντος, που ανέρχεται σε ποσοστό 20%, ο οποίος με την ανάρμοστη και προσβλητική συμπεριφορά του προκάλεσε τον εναγόμενο, καθυβρίζοντάς τον έξω από την επιχείρηση του δεύτερου, με αποτέλεσμα αυτός να χάσει την ψυχραιμία του και τον αυτοέλεγχό του, να του επιτεθεί και να τον χτυπήσει.
Κρίθηκε παραπέρα ότι η ποινικώς αξιόλογη συμπεριφορά του εναγομένου οφείλεται όμως κυρίως στην υπαιτιότητα (δόλο), που επέδειξε ο ίδιος, σε ποσοστό 80%, ο οποίος υπερέβη τα επιτρεπτά από τις κοινωνικές συνθήκες όρια, «απαντώντας» στην εξυβριστική συμπεριφορά του ενάγοντος, υπερβαίνοντας κατά τις περιστάσεις, την έκφραση της αγανάκτησής του προς την προηγούμενη συμπεριφορά του με την επίθεση προς αυτόν και την πρόκληση σωματικών βλαβών στο πρόσωπό του με γροθιές.
Αυτός δεν δικαιολογείτο να παρασυρθεί σε μία τέτοια πράξη, γιατί η αμέσως προηγηθείσα συμπεριφορά του ενάγοντος ήταν μεν προκλητική όχι όμως ιδιαίτερα σκληρή ή βάναυση.