ΜΠρΡοδ 425/2012
Οι αιτούντες το συναινετικό διαζύγιο έχουν ο μεν την ελληνική ιθαγένεια, η δε την γεωργιανή ιθαγένεια και μετά το πολιτικό γάμο τον οποίο τελέσαν στη Γεωργία εγκαταστάθηκαν στη Ρόδο όπου και βρισκόταν η τελευταία κοινή συνήθης διαμονή τους.
“Για την εκδίκαση της αιτήσεως αυτής υπάρχει δικαιοδοσία των ελληνικών δικαστηρίων, εφόσον η τελευταία συνήθης διαµονή των αιτούντων ήταν η Ρόδος, σύµφωνα και µε το άρθρο 3 §1 α περ. ί) του Κανονισµού 2201/2003 . Περαιτέρω εφαρµοστέο δίκαιο για την εκδίκαση της ένδικης αίτησης διαζυγίου των αιτούντων είναι το ελληνικό δίκαιο, σύµφωνα µε το άρθρα 16 και 14 ΑΚ, καθόσον οι διάδικοι δεν έχουν κοινή ιθαγένεια και η τελευταία κατά τη διάρκεια του γάµου κοινή συνήθης διαµονή αυτών υπήρξε η Ρόδος. Εποµένως η αίτηση παραδεκτά και αρµοδίως εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου και κατά τη διαδικασία της εκουσίας δικαιοδοσίας, σύµφωνα µε το άρθρο 3 του Κανονισµού (ΕΚ) 2201/ 2003 του Συµβουλίου της 27ης Νοεμβρίου 2003, σε συνδυασµό µε τα άρθρα 22, 39 και 739 επ ΚΠολΔ, και 121 ΕισΝΑΚ, και είναι νόµιµη, στηριζόµενη στις διατάξεις των άρθρων 14, 16, 1438 και 1441 του ΑΚ, όπως αυτό τροποποιήθηκε µε το άρθρο 3 του ν.4055/2012 και έχει εφαρµογή και εν προκειµένω σύµφωνα µε το άρθρο 110 §1 του ιδίου νόμου.”
