Τα κονταροχτυπήματα μεταξύ γειτόνων σε τοπικές κοινωνίες ενδημούν όχι μόνο στην ελληνική ύπαιθρο αλλά ακόμα και στην καρδιά του αττικού λεκανοπεδίου. Οι συγκρούσεις δήμων συχνά έχουν ως επίδικο τα διοικητικά όρια που αμφισβητούνται, με αποτέλεσμα να χάνονται οφέλη, κομμάτια γης που οι κάτοικοί τους, χωρισμένοι στα δύο, δεν θέλουν ή θέλουν να τα παραδώσουν στην ανάπτυξη, αλλά και εμβληματικές διαμάχες για τη σύνδεση της περιοχής τους με τον γενέθλιο τόπο μεγάλων προσωπικοτήτων. Πρόσφατα, λόγω της μεγάλης όξυνσης στις σχέσεις Υδρας και Λαυρεωτικής για τη διεκδίκηση της βραχονησίδας του Αγίου Γεωργίου, νοτίως του Σουνίου, οι δύο δήμοι έφτασαν ως την πόρτα του υπουργού Εσωτερικών κ. Πάνου Σκουρλέτη. Στη διένεξή τους εμπλέκεται και το ζήτημα των ειδικών ανταποδοτικών τελών ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) από το αιολικό πάρκο που βρίσκεται εγκατεστημένο στη βραχονησίδα. Οποιος είναι ιδιοκτήτης του εκτός άλλων θα έχει απολαβές ύψους περίπου 500.000 ευρώ ανά έτος…
Μάχες με τις ανεμογεννήτριες
«Φουρτουνάκηδες και Βροντάκηδες» που κονταροχτυπιούνται στη σκιά των ανεμογεννητριών γέμισε η Ελλάδα. Όπως αναφέρει δημοσίσευμα της εφημερίδας «Το βήμα», τοπικές κοινωνίες γίνονται από… δύο χωριά και αντιδικούν με φόντο τα αιολικά πάρκα. Αλλού οι διαμάχες φουντώνουν διότι και οι δύο πλευρές διεκδικούν το ποιος θα καρπωθεί τα οικονομικά οφέλη. Αλλού πάλι, οι τοπικοί φορείς συσπειρώνονται για να εκδιώξουν τις εταιρείες που ετοιμάζονται να εγκαταστήσουν… αιολικά μεγαβάτ, εκτιμώντας ότι είναι εχθρικά στο περιβάλλον.
Στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο εκδικαζόταν στις αρχές του μήνα άλλη μία υπόθεση που αφορά αιολικό έργο, στον Καφηρέα της Εύβοιας, μια περιοχή με υψηλό αιολικό δυναμικό, αλλά και κατοίκους με ισχυρές αντιδράσεις. Το έργο έχει εξασφαλίσει όλες τις απαιτούμενες άδειες και εγκρίσεις, όχι όμως την κοινωνική συναίνεση. Οπως άλλωστε έχει συμβεί και με δεκάδες άλλα έργα ΑΠΕ σε διάφορες περιοχές της χώρας – στην Πάρο, στη Νάξο, στην Ανδρο, στην Τήνο, στη Σκύρο, σε περιοχές της Κρήτης, στο Νότιο Πήλιο, στο Βέρμιο κ.α.
Την ίδια ώρα, μια μικρή πόλη της Κρήτης, η Σητεία των 20.000 κατοίκων, ομνύει στις ΑΠΕ, έχοντας καταφέρει να έχει έσοδα άνω του 1 εκατ. ευρώ τον χρόνο εκμεταλλευόμενη τον ήλιο και, κυρίως, τον άνεμο. Ο δήµαρχος κ. Θοδωρής Πατεράκης μιλώντας στο «Βήμα» εξηγεί πώς ο δήμος κατάφερε να απαλλάξει από το βάρος του τιμολογίου ρεύματος σχεδόν τους μισούς δημότες του, αλλά και να καλύψει άλλες υποχρεώσεις του. Από τη συμμετοχή του δήμου και της αναπτυξιακής του εταιρείας σε αιολικά πάρκα (έχει και δικές του ανεμογεννήτριες) λαμβάνει 770.000 ευρώ από μερίσματα και κέρδη. Παράλληλα, εισπράττει και το ειδικό τέλος ΑΠΕ (400.000 ευρώ το 2016), το οποίο αντιστοιχεί στο 1,7% των ακαθάριστων πωλήσεων από τα 90 μεγαβάτ ανεµογεννητριών στην περιοχή. Αλλο 1% αποδίδεται στους οικιακούς καταναλωτές που διαμένουν στα χωριά κοντά στα
αιολικά πάρκα. «Για την περίοδο 2011-2015 μοιράστηκε 1,5 εκατ. ευρώ – με καθυστέρηση τριών ετών. Οχι μόνο θα έχουν τζάμπα ρεύμα, αλλά ορισμένοι είχαν και επιστροφή χρημάτων, από 50 ευρώ έως και 33.000 ευρώ» τονίζει ο κ. Πατεράκης. Και η δραστηριότητα του δήμου στον χώρο των ΑΠΕ επεκτείνεται. Την περασμένη εβδομάδα πέρασε από το Δημοτικό Συμβούλιο η σύμβαση με νέο επενδυτή για την κατασκευή ηλιοθερµικού συστήματος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας κοντά στον Αθερινόλακκο, το οποίο όταν εγκατασταθεί θα αποδίδει στον δήμο περισσότερα από 300.000 ευρώ τον χρόνο.
Μήλον της έριδος το Ελληνικό
Στην Αττική, στο παραλιακό μέτωπο, μια σύγκρουση μεγατόνων αφορά τον Δήμο Ελληνικού – Αργυρούπολης και τον Δήμο Αλίμου. Η διαφωνία τους σχετίζεται με τα όριά τους στην περιοχή του Αγίου Κοσμά. Πολλοί μιλούν για μια διένεξη που βρίσκεται σε εξέλιξη στη σκιά της επένδυσης στο Ελληνικό και συνδέεται με πολλαπλά οφέλη. Τον Ιούλιο οι σχέσεις των δύο δήμων βρέθηκαν στην κόψη του ξυραφιού.
Και οι δύο εμφανίζονται να αποδέχονται τα «σύνορα» που έχουν προσδιοριστεί με πράξη της Νομαρχίας Αθηνών το 1968. Ωστόσο, με επίκεντρο την κτηματογράφηση, υπήρξαν αμφισβητήσεις. Ο Δήμος Αλίμου, ύστερα από ελέγχους, διαπίστωσε ότι έχουν αποτυπωθεί λανθασμένα τα όρια στους χάρτες της Κτηματολόγιο ΑΕ. Θέση του Δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης είναι ότι δεν διεκδικεί έκταση από τα διοικητικά όρια του Δήμου Αλίμου, ταυτόχρονα όμως «δεν αποδέχεται τη διεκδίκηση του όμορου δήμου σε βάρος των ορίων του Δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης». Η επίλυση της διαφωνίας στην ειδική Επιτροπή Ορίων του άρθρου 11 του Ν. 3463/2006…
Η αιώνια έριδα για τον Γκρέκο και το… Ελαφονήσι
Μία από τις πιο εμβληματικές «βεντέτες» στην Κρήτη έχει επίκεντρο την αιώνια διένεξη του Δήμου Ηρακλείου και του Δήμου Μαλεβίζου που διεκδικούν με πάθος τον τίτλο η καθεμιά της γενέθλιας πόλης του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου. Στο Ηράκλειο ή στο Φόδελε γεννήθηκε ο Ελ Γκρέκο; Ιδού η απορία. Πολλά χρόνια πίσω, άλλοι και με τη στήριξη ερευνητών, διανοουμένων και λογοτεχνών, όπως ο Πρεβελάκης, έλεγαν ότι ο μεγάλος ζωγράφος καταγόταν από το Ηράκλειο και άλλοι, με το ίδιο σθένος, έφερναν στοιχεία για το Φόδελε, που βρίσκεται 30 χιλιόμετρα μακριά από το Ηράκλειο (αναφορές σε ονόματα που έλκουν την καταγωγή τους από το σόι του – Θεοτοκάκης, ή ακόμη και περιγραφές για σπίτι όπου γεννήθηκε στον παλαιό οικισμό Σκοτεινή, προτού πάει η οικογένεια στον Χάνδακα). Πριν από δυο χρόνια «έβραζε» το Μαλεβίζι, με την τελετή αδελφοποίησης του Δήμου Ηρακλείου με το Τολέδο, οπότε έμπαινε η… βούλα για τη σχέση του Ηρακλείου με την ισπανική πόλη την οποία ο Γκρέκο επέλεξε να κάνει δεύτερη πατρίδα του και να δημιουργήσει σπουδαία έργα υψηλής αισθητικής.
Διαφορετική διάσταση έχει η σύγκρουση δυο γειτονικών δήμων στο νησί της Κρήτης, με μήλον της έριδας την παραλία Ελαφονησίου, στον Νομό Χανίων. Ο Δήμος Καντάνου – Σελίνου και ο Δήμος Κισσάμου έχουν… διασυνοριακά προβλήματα, διεκδικώντας ο καθένας τα οφέλη από τη διαχείριση της πανέμορφης και πολύ τουριστικής ακτής.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο ξαναέφτασαν στα δικαστήρια περί των ορίων της χρήσης εκάστου δήμου στην παραλία Ελαφονησίου. Ο Δήμος Καντάνου – Σελίνου διακηρύσσει ότι τα δικαστήρια τον δικαίωσαν, θέτοντας ως όριο μεταξύ των δύο δήμων τη νοητή γραμμή που διέρχεται από την πηγή Βουλισμένη. Την ίδια ώρα, ο Δήμος Κισσάμου αξιοποιούσε τμήμα της παραλίας με καθίσματα και ομπρέλες…
