Οι χρόνοι ανεργίας ή και ασθένειας θεωρούνται «συντάξιμοι» για όσο διάστημα οι ασφαλισμένοι επιδοτήθηκαν λόγω ανεργίας ή και ασθένειας.
Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να συμπληρωθούν οι 100 ημέρες για τα 2 από τα 5 έτη που ζητά ο νόμος.
Για παράδειγμα, ασφαλισμένη 62 ετών σήμερα που είχε 7.000 ένσημα έως το 2015 και έμεινε άνεργη χρειάζεται να έχει 100 ένσημα ανά έτος για τα έτη 2016, 2015, 2014, 2013 και 2012.
Δεδομένου ότι έχει ανεργία το 2015 και το 2016, μπορεί να χρησιμοποιήσει τις ημέρες που επιδοτήθηκε για να συμπληρωθούν τα 100 ένσημα στην κάθε χρονιά.
Αν δεν επαρκούν όμως, θα χάσει το δικαίωμα και το πιο πιθανό είναι να οδηγηθεί στη σύνταξη στα 67, που θα είναι πλήρης.
Υπάρχει και η επιλογή της ασφάλισης με εργόσημο όμως σε συνδυασμό με τα ένσημα από ανεργία.
Για παράδειγμα, ασφαλισμένη που έχει τα 70 ένσημα από επιδοτούμενη ανεργία το 2017 μπορεί να κάνει ασφάλιση με εργόσημο και να συμπληρώσει άλλα 30 για να έχει 100. Τα 30 ένσημα με εργόσημο μπορεί να τα πάρει οποιοσδήποτε θέλει να την εμφανίσει ως περιστασιακά εργαζόμενη και το κόστος θα βαρύνει την ίδια, δεδομένου ότι θα τα χρησιμοποιήσει για να συμπληρώσει τα 100 που λείπουν για την πρόωρη σύνταξη.
Στα Ταμεία των ΔΕΚΟ και τραπεζών, αντί για 100 ένσημα, αναζητούνται 500 ημέρες στην τελευταία 5ετία, για τις κατηγορίες ασφαλισμένων που έχουν 25ετία και δεν συνταξιοδοτούνται με διατάξεις ανηλίκων ή με 35ετία.
Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι γυναίκες που έκλεισαν τα 55 είτε στα έτη 2011 και 2012 είτε μετά το 2013. Όσες είχαν το 55ο έτος έως το 2012 βγαίνουν οποτεδήποτε με μειωμένη, αλλά δεν θα πρέπει να έχουν διακόψει την εργασία τους ούτε λόγω εθελούσιας εξόδου. Αν υπάρχει διακοπή, χωρίς να συμπληρώνονται οι 500 ημέρες συνεχόμενης απασχόλησης στην τελευταία 5ετία, θα χάσουν το δικαίωμα για πρόωρη και θα οδηγηθούν στα 67.
