Σύγκρουση Καθέτως Κινουμένων ΙΧΕ και Ταξί
Παραβίαση Ερυθρού Σηματοδότη
Αποκλειστική υπαιτιότητα του οδηγού ΙΧΕ ο οποίος παραβιάζοντας ερυθρό σηματοδότη επί Εθνικής Οδού προσέκρουσε με το εμπρόσθιο τμήμα του οχήματός του επί του αριστερού τμήματος ταξί που εισήρχετο κανονικά στη διασταύρωση. (παράβαση άρθρων 6παρ.1β’, 12 παρ. 1, 19παρ.1,2,3 και 26 παρ. 1,4,6 του ΚΟΚ).
Προϋπάρχουσα Νεφρική Ανεπάρκεια και Εκφύλιση μυοκαρδίου δεν συνδέονται αιτιωδώς με την πρόκληση του θανάτου
Ο θάνατος του 67χρονου επιβάτη προήλθε από τα τραύματα που προκλήθηκαν σ΄αυτόν από το τροχαίο ατύχημα (κακώσεις στον θώρακα) και όχι από την εκφύλιση του μυοκαρδίου και την νεφρική ανεπάρκεια που έπασχε, για την αντιμετώπιση της οποίας υποβαλλόταν σε αιμοκάθαρση, (από την οποία επέστρεφε την ημέρα του ατυχήματος), αλλά κρίθηκε ότι δεν συνδέεται αιτιωδώς με την επέλευση του θανάτου του.
Ψυχική Οδύνη – Δικαιούχοι και τα τέκνα εκ Δευτέρου Γάμου (1)
Στην έννοια της οικογένειας του θύματος περιλαμβάνονται ο/η σύζυγος, οι ανιόντες (παππούς- γιαγιά), οι κατιόντες και οι απώτεροι κατιόντες (εγγόνια, δισέγγονα), οι αδελφοί, οι αγχιστείς συγγενείς πρώτου βαθμού, όπως είναι ο πεθερός, η πεθερά, ο γαμβρός από κόρη, η νύφη από γιό, καθώς και τα τέκνα του ενός συζύγου που γεννήθηκαν από άλλο γάμο, τα οποία σε περίπτωση θανατώσεως του συζύγου του δευτέρου γάμου γονέα τους δικαιούνται χρηματική ικανοποίηση λόγω ψυχικής οδύνης.
Ψυχική Οδύνη 202.000 ευρώ
Για τον θάνατο 67χρονου επιδικάσθηκαν:
40.000 ευρώ στη σύζυγο
Ανά 50.000 ευρώ σε καθένα από τα δύο τέκνα
30.000 ευρώ στο θετό τέκνο
ανά 6.000 ευρώ σε καθένα από τα δύο πεθερικά
ανά 10.000 ευρώ σε καθένα από τα δύο εγγόνια
Ζώνη Ασφαλείας
Απορρίπτεται ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν η ένσταση συνυπαιτιότητας του θανόντος επιβάτη για έλλειψη ζώνης ασφαλείας καθότι οι μάρτυρες κατέθεσαν ότι ο θανών έφερε αυτή και είχε σημάδια από αυτή. Κρίθηκε επίσης ότι αν δεν τη φορούσε, θα έφερε και άλλα σοβαρότερα τραύματα και σε άλλα μέρη του σώματός του, εκτός από τον θώρακα, λόγω της σφοδρότητας της συγκρούσεως.
Υποκατάσταση Ασφαλιστή
Ο ασφαλιστής, που κατέβαλε το ασφάλισμα, υποκαθίσταται στη θέση που ακριβώς βρισκόταν ο ασφαλισμένος έναντι του τρίτου, εναντίον του οποίου αυτός δικαιούται να στραφεί συνεπεία της από την επέλευση του ασφαλιστικού κινδύνου ζημίας. Στην υποκατάσταση αυτή, που αποτελεί περίπτωση νόμιμης εκχωρήσεως, η απαίτηση μεταβιβάζεται με όλα τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά της. Έτσι, ο τρίτος μπορεί να αντιτάξει κατά του ασφαλιστή όλες τις ενστάσεις που είχε κατά του ασφαλισμένου μέχρι την καταβολή του ασφαλίσματος, εκτός από εκείνες που πηγάζουν από τη σύμβαση ασφαλίσεως, γιατί αυτές είναι ενστάσεις που απορρέουν από δικαίωμα τρίτου και γι’ αυτό, κατ’ άρθρο 262 § 2 ΚΠολΔ, είναι κατ’ αρχήν ανεπίτρεπτες.
Οι ενστάσεις αυτές πρέπει να γεννήθηκαν μέχρι την υποκατάσταση του ασφαλιστή. Συνεπώς, μετά το χρόνο αυτόν μπορεί ο τρίτος – εναγόμενος από τον ασφαλιστή – να προτείνει μόνο ενστάσεις που έχει κατ’ αυτού (ασφαλιστή) εξ ιδίου δικαίου, όπως π.χ. ότι παραγράφηκε η αξίωση ή που συνάπτονται ευθέως με την ενεργητική νομιμοποίηση του υποκαθισταμένου ασφαλιστή, όπως εικονικότητα (άρθρο 138 ΑΚ) ή αισχροκέρδεια (άρθρο 174 ΑΚ).
Σχόλια – Παρατηρήσεις
Ψυχική Οδύνη – Δικαιούχοι και τα τέκνα εκ Δευτέρου Γάμου
Αναιρείται εφετειακή απόφαση που απέρριψε το αίτημα για επιδίκαση ψυχικής οδύνης σε τέκνο του θανόντος που προήρχετο από προηγούμενο γάμο. ΑΠ.795/2004,ΣΕΣυγκΔ 2004/565
Ψυχική Οδύνη ανά 50.000 ευρώ σε καθένα από τα τρία τέκνα εκ προηγουμένου γάμου. Διοικ.Πρωτ.Κοζάν. 401/2006, ΣΕΣυγκΔ 2008/580
