Παρότι τα στοιχεία της ελληνικής αγοράς εργασίας αποτυπώνουν συνθήκες εργασιακής σκλαβιάς την τελευταία εξαετία και οι ευέλικτες μορφές εργασίας έχουν ρίξει τους μισθούς στα «τάρταρα», ο Σύνδεσμος Ελληνικών Βιομηχανιών επιμένει ότι δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα.
Στο τελευταίο δελτίο του για την ελληνική οικονομία ο ΣΕΒ επισημαίνει πως χωρίς τη μερική απασχόληση και τη μείωση του κατώτατου μισθού, αλλά και τη μεγαλύτερη ευελιξία στον καθορισμό των μισθών σε επιχειρησιακό επίπεδο, η ανεργία θα ήταν σήμερα σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα, ενώ η ύφεση θα συνεχιζόταν με αμείωτο ρυθμό.
«Συνεπώς, όσοι ζητούν επαναφορά πρακτικών στις εργασιακές σχέσεις που επικρατούσαν πριν την κρίση, μετά την ολοκλήρωση των Μνημονίων τον Αύγουστο του 2018, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτή δεν πρόκειται να επιφέρει βελτίωση της κατάστασης των εργαζομένων, αντιθέτως, θα σηματοδοτήσει το τέλος της όποιας ανάκαμψης και της συνακόλουθης αύξησης της απασχόλησης».
Οσον αφορά τα ποσοστά απασχόλησης, στην Ελλάδα εργάζεται ένας στους δύο, δηλαδή το 50,8% του πληθυσμού στις παραγωγικές ηλικίες 15-64 ετών. Αντίστοιχα ο μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ είναι 66,4%, ενώ υπάρχουν και επτά χώρες άνω του 74% (όπως οι Γερμανία, Ολλανδία, σκανδιναβικές χώρες, Ελβετία κ.ά.)
Σε περίπτωση που μείνει άνεργος ο Ελληνας εργαζόμενος χάνει το 32% του εισοδήματός του, έναντι 26,6% στην Ισπανία και 11,7% στην Πορτογαλία.
