Κλείδωσαν τελικά οι προς πώληση λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ κατά τις διαπραγματεύσεις της ελληνικής πλευράς που διεξήχθησαν το τελευταίο 48ωρο στις Βρυξέλλες.
Στη συμφωνία που κατέληξαν χθες στη βελγική πρωτεύουσα αντιπροσωπεία του ΥΠΕΝ με την DG Comp, προβλέπεται ότι θα πωληθούν οι μονάδες της Μελίτη Ι στη Φλώρινα (330 MW), η άδεια για τη Μελίτη ΙΙ (450 MW), και οι δύο μονάδες στη Μεγαλόπολη Αρκαδίας (600 MW), μαζί με τα ορυχεία που τις τροφοδοτούν.
Η συμφωνία πρόκειται να παρουσιαστεί τη Δευτέρα στους δανειστές, και μέσα στο Δεκέμβριο θα διενεργηθεί το market test, αυτή δηλαδή η διαδικασία που θα τεστάρει το επενδυτικό ενδιαφέρον ή μη. Επισημαίνεται ότι εκτός από Κινεζικές εταιρείες, έως σήμερα έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την αγορά μονάδων της ΔΕΗ, Ιάπωνες (Hitachi), και ανατολικοευρωπαϊκές εταιρείες όπως οι Τσέχοι (CEZ), όχι όμως και δυτικοευρωπαϊκές, λόγω της στρατηγικής τους να επενδύσουν στην απαναθρακοποίηση.
Και κάπου εδώ αρχίζουν τα δύσκολα. Καταρχήν οι όποιοι ενδιαφερόμενοι μπορεί να εγείρουν απαιτήσεις, όπως για παράδειγμα για το προσωπικό των μονάδων. Είναι δηλαδή πιθανό κάποιοι να μην θέλουν να αγοράσουν τον ΑΗΣ Μεγαλόπολης και με τους 1.100 εργαζόμενους που απασχολεί.
Έπειτα, όσο και να επιθυμεί ένας επενδυτής να αποκτήσει λιγνιτικές μονάδες και ορυχεία για να μπει στην ελληνική αγορά και να ελέγχει ο ίδιος το κόστος του ρεύματος που πουλάει, άλλο τόσο δεν είναι διατεθειμένος να βάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη, όταν η ευρωπαϊκή πολιτική για την κλιματική αλλαγή έχει καταστήσει τα στερεά καύσιμα επένδυση ασύμφορη. Σήμερα το κόστος παραγωγής για ένα λιγνιτικό εργοστάσιο της ΔΕΗ υπολογίζεται σε 50-60 ευρώ η μεγαβατώρα, αλλά το 2030 αναμένεται να έχει εκτιναχθεί κοντά στα 100 ευρώ.
Στην πραγματικότητα δεν συμφέρει κανέναν η αγορά λιγνιτικού εργοστασίου και ορυχείου, παρά μόνο εάν το τίμημα είναι χαμηλό. Το ερώτημα επομένως είναι πόσο αποτιμάται μια μονάδα όπως π.χ. η Μεγαλόπολη 4, με διάρκεια ζωής μόνο 14 ετών (ως το 2030), και τι τιμή θα έχουν έως τότε τα δικαιώματα ρύπων. Το ερώτημα επίσης είναι κατά πόσο μπορούν να κάνουν αποδεκτό ένα χαμηλό τίμημα, τόσο το Δ.Σ. της ΔΕΗ, το οποίο λογοδοτεί στους μετόχους της, όσο και οι τράπεζες, οι οποίες εδώ και καιρό και την έχουν θέσει σε ένα είδος επιτροπείας.
Από εκεί και πέρα, ακόμη και αν το «market test» αποβεί θετικό, η πώληση των μονάδων της ΔΕΗ είναι εξαιρετικά σύνθετη. Απαιτείται η πρόσληψη συμβούλου για την αποτίμηση των μονάδων, απόσχιση εν συνεχεία των περιουσιακών αυτών στοιχείων από τον σημερινό κορμό της επιχείρησης, έγκριση από διοικητικά συμβούλια της ΔΕΗ και γενικές συνελεύσεις του μετόχου, δηλαδή διαδικασίες δύσκολες, που σημειωτέον θα «πολεμηθούν» από τη ΓΕΝΟΠ με απεργίες, και καταλήψεις.
Το συνδικάτο έχει προαναγγείλει συλλαλητήριο στις 4 Δεκεμβρίου στη Φλώρινα, και εν συνεχεία απεργιακές κινητοποιήσεις, ωστόσο του ασκούνται πιέσεις να κινηθεί πιο δυναμικά. «Όταν ο Αθανασόπουλος είχε πει ότι περισσεύει κόσμος στη ΔΕΗ, η ΓΕΝΟΠ είχε κάνει γενναίες κινητοποιήσεις, ενώ τώρα δεν κουνιέται φύλλο», είπε προ ημερών ο νεοδημοκράτης δήμαρχος Φλώρινας Γιάννης Βοσκόπουλος. Επίσης προ ημερών ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Αρκαδίας Γ.Παπαηλιού δήλωσε την αντίθεσή του στην πώληση μονάδων, ενώ με ενδιαφέρον αναμένεται η στάση του υπ. Εσωτερικών και πρώην υπ. ΠΕΝ Πάνου Σκουρλέτη.
Ακόμη και αν ξεπερασθούν τα πολιτικά εμπόδια, πρόκειται για τόσο σύνθετη υπόθεση, που γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο ο διαγωνισμός πώλησης των μονάδων έχει προγραμματιστεί να ξεκινήσει τον Ιούνιο του 2018. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν αυτός ευοδωθεί, ο προτιμητέος επενδυτής δεν πρόκειται να ανακηρυχθεί πριν τα τέλη του επόμενου έτους.
Αν και ο υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Γιώργος Σταθάκης προέβλεψε χθες από το βήμα του συνεδρίου του ΙΕΝΕ την δημιουργία μιας δεύτερης και μιας τρίτης ΔΕΗ μετά την πώληση των λιγνιτικών μονάδων, πολλοί εκτιμούν ότι την καυτή πατάτα θα αναλάβει να διεκπεραιώσει η επόμενη κυβέρνηση.
