Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας (ΕΕ) 2015/2366 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2015 «σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των Οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2009/110/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ και του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και την κατάργηση της Οδηγίας 2007/64/ΕΚ».
Με τα άρθρα 1 έως και 109 του νόμου σκοπείται η ενσωμάτωση στην ελληνική έννομη τάξη της Οδηγίας 2015/2366/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβούλιου της 25ης Νοεμβρίου 2015 σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των Οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2009/110/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ και του Κανονισμού αριθ. 1093/2010/ΕΕ και την κατάργηση της Οδηγίας 2007/64/ΕΚ (EE L 337).
Οι διατάξεις των άρθρων 1 έως και 109 του νόμου εφαρμόζονται στις ακόλουθες κατηγορίες παρόχων υπηρεσιών πληρωμών:
α) πιστωτικά ιδρύματα κατά την έννοια του σημείου 1 της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 575/2013 (EE L 176), περιλαμβανομένων των υποκαταστημάτων τους κατά την έννοια του σημείου 17 της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του εν λόγω Κανονισμού είτε η έδρα τους βρίσκεται εντός κράτους μέλους, είτε σε τρίτη χώρα, καθώς και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
β) ιδρύματα ηλεκτρονικού χρήματος κατά την έννοια του σημείου 3 του άρθρου 10 του ν. 4021/2011 (Οδηγία 2009/110/ΕΚ), περιλαμβανομένων των υποκαταστημάτων ιδρυμάτων ηλεκτρονικού χρήματος με καταστατική έδρα εκτός Ελλάδος τα οποία λειτουργούν στην Ελλάδα, και μόνο στον βαθμό που οι υπηρεσίες πληρωμών τις οποίες προσφέρουν τα εν λόγω υποκαταστήματα συνδέονται με την έκδοση ηλεκτρονικού χρήματος.
γ) γραφεία ταχυδρομικών επιταγών τα οποία εξουσιοδοτούνται βάσει της εθνικής νομοθεσίας να παρέχουν υπηρεσίες πληρωμών,
δ) ιδρύματα πληρωμών κατά την έννοια του σημείου 4 του άρθρου 4 του παρόντος νόμου,
ε) η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εφεξής ΕΚΤ) και οι εθνικές κεντρικές τράπεζες όταν δεν ενεργούν υπό την ιδιότητά τους ως νομισματικές ή άλλες δημόσιες αρχές,
στ) το Ελληνικό Δημόσιο και τα άλλα κράτη μέλη ή οι περιφερειακές ή τοπικές αρχές τους όταν δεν ενεργούν υπό την ιδιότητά τους ως δημόσιες αρχές.
Ο νόμος θεσπίζει επίσης κανόνες σχετικά με τη διαφάνεια των όρων και τις απαιτήσεις ενημέρωσης σχετικά με τις υπηρεσίες πληρωμών και καθορίζει τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των χρηστών υπηρεσιών πληρωμών και των παρόχων υπηρεσιών πληρωμών όσον αφορά την παροχή υπηρεσιών πληρωμών ως τακτική απασχόληση ή επιχειρηματική δραστηριότητα.
Το Υπουργείο Οικονομικών (Γενική Δ/νση Οικονομικής Πολιτικής, Δ/νση Χρηματοοικονομικής Πολιτικής), ενόψει της ενσωμάτωσης της εν θέματι Οδηγίας στην ελληνική νομοθεσία, καλεί τους άμεσα ενδιαφερόμενους φορείς (Υπουργεία, άλλες δημόσιες υπηρεσίες, Ν.Π.Δ.Δ., Ν.Π.Ι.Δ, εταιρείες του χρηματοπιστωτικού τομέα, φυσικά πρόσωπα κ.λ.π.) να συμμετάσχουν καταθέτοντας προτάσεις, διατυπώνοντας απόψεις και παρατηρήσεις, επί του υποβληθέντος σχεδίου Νόμου.
Η ευρύτατη συμμετοχή όλων των ανωτέρω θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη, προκειμένου το Υπουργείο Οικονομικών να εξετάσει τις προτάσεις και όπου κριθεί αναγκαίο να προβεί στις απαραίτητες τροποποιήσεις του σχεδίου νόμου, πριν αυτό προωθηθεί προς ψήφιση στη Βουλή των Ελλήνων.
Η διαβούλευση θα ολοκληρωθεί την 10/11/2017 και ώρα 12:00.
Η δημόσια διαβούλευση από εδώ:
Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας (ΕΕ) 2015/2366 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 25ης Νοεμβρίου 2015 «σχετικά με υπηρεσίες πληρωμών στην εσωτερική αγορά, την τροποποίηση των Οδηγιών 2002/65/ΕΚ, 2009/110/ΕΚ και 2013/36/ΕΕ και του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 και την κατάργηση της Οδηγίας 2007/64/ΕΚ».
