Για πρώτη φορά, η Συμφωνία του Παρισιού αναγνώρισε ότι η κλιματική αλλαγή προκαλεί μεταναστευτικές ροές. Στην COP23 στη Βόννη, το μεγάλο ερώτημα έγκειται στον τρόπο αντιμετώπισης του εν λόγω ζητήματος, δήλωσε ο William Lacy Swing σε συνέντευξή του στη EURACTIV.
Ο William Lacy Swing είναι γενικός διευθυντής του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης του ΟΗΕ.
Κατά μέσο όρο, η μετανάστευση που προκλήθηκε από φυσικές καταστροφές ανέρχεται σε 22 εκατομμύρια ανθρώπους κάθε χρόνο ήδη από το 2008. Τι είναι η περιβαλλοντική μετανάστευση;
Αφορά στους ανθρώπους που αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τις εστίες τους, λόγω φυσικών καταστροφών, όπως σεισμοί ή πλημμύρες.
Πιστεύετε ότι οι περιβαλλοντικοί μετανάστες πρέπει να έχουν το καθεστώς του πρόσφυγα;
Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να κάνουμε διάκριση μεταξύ μεταναστών και προσφύγων. Οι πρόσφυγες είναι άνθρωποι που διώκονται πολιτικά και πρέπει να εγκαταλείψουν τις χώρες τους, ενώ οι μετανάστες έχουν πολλές μορφές, συμπεριλαμβανομένων των αναγκαστικών μεταναστών. Αυτό που προσπαθούμε τώρα να διαπραγματευτούμε στο Global Compact for Migration είναι μια συμφωνία που θα δώσει στις χώρες τη δέσμευση να μοιραστούν την ευθύνη για τους ανθρώπους που μεταναστεύουν. Πολλοί εξ αυτών δεν μπορούν να θεωρηθούν πρόσφυγες ή απάτριδες. Δεν έχουν διασχίσει τα διεθνή σύνορα και δεν είναι εκτοπισμένοι, αλλά χρειάζονται προστασία.
Τα θύματα λαθρεμπόρων, οι άρρωστοι και οι ηλικιωμένοι, οι έγκυες γυναίκες, οι ασυνόδευτοι ανήλικοι, οι σπουδαστές … υπάρχουν πολλές κατηγορίες, αλλά όλοι τους λόγω κινητικότητας είναι πιο ευάλωτοι. Αυτό ακριβώς εξετάζουμε.
Ποιες είναι οι προκλήσεις για την επίτευξη αυτής της αναγνώρισης;
Νομίζω ότι κατά κύριο λόγο είναι μια αναγνώριση για το ότι ο ανθρώπινος παράγοντας είναι σημαντικός. Η μετανάστευση είναι τόσο παλιά όσο το ανθρώπινο είδος. Οι μετακινήσεις μεγάλης κλίμακας είναι αναπόφευκτες, είναι απαραίτητες για την πλήρωση θέσεων εργασίας, οι δεξιότητες πρέπει να είναι διαθέσιμες, οι οικονομίες να ευδοκιμήσουν και οι κοινότητες να ευημερούν και είναι εξαιρετικά επιθυμητό να υπάρξει μετανάστευση, αν το διαχειριστούμε με ανθρωπιστική και υπεύθυνη συμπεριφορά.
Δεν μιλάω για έναν κόσμο χωρίς σύνορα, αλλά για έναν κόσμο όπου κατανοεί ότι η μετανάστευση είναι θετική, σίγουρα μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα.
Αυτό που συμβαίνει τώρα είναι ότι οι μετανάστες συνδέονται με την τρομοκρατία, γεγονός που αποτελεί τραγική ειρωνεία, επειδή πολλοί από αυτούς στην πραγματικότητα διαφεύγουν από την τρομοκρατία.
Πιστεύουμε ότι πρέπει να καταβληθεί μεγάλη προσπάθεια για καλύτερη ολοκλήρωση. Εκμάθηση γλωσσών, κοινότητες που αναλαμβάνουν την ευθύνη των ανθρώπων. Οι δήμαρχοι είναι εξαιρετικά σημαντικοί, καταλαβαίνουν το θέμα καλύτερα από τους πολιτικούς. Γιατί; Επειδή πρέπει να παρέχουν το καταφύγιο, τα προς το ζην, την ασφάλεια, όλα αυτά. Συνεπώς, συνεργαζόμαστε πολύ μαζί τους.
Παρά τις προσπάθειες, ο αριθμός των νέων Αφρικανών στην ανεργία αναμένεται να τριπλασιαστεί τα επόμενα χρόνια (από 35 εκατομμύρια σήμερα σε 100 εκατομμύρια, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων). Τι κάνει ο ΔΟΜ, για να βοηθήσει τους νέους να παραμείνουν στη χώρα τους ή να μεταναστεύσουν με ασφάλεια;
Πρέπει να αναπτύξουμε διάλογο μεταξύ Ευρώπης και Αφρικής. Πιστεύω ότι ο διάλογος μεταξύ της ΕΕ και της Αφρικανικής Ένωσης είναι πολύ σημαντικός. Οι διάλογοι αυτοί πρέπει να συνεχιστούν και να βρεθεί μια λύση από κοινού. Οι χώρες προέλευσης έχουν, επίσης, την ευθύνη να προστατεύσουν τους νέους τους, να δημιουργήσουν περισσότερες θέσεις εργασίας για αυτούς – ιδίως στον τομέα της γεωργίας και της αγροτικής ανάπτυξης.
Η μετανάστευση βρίσκεται στο επίκεντρο της αναπτυξιακής ατζέντας της ΕΕ. Οι επικριτές αναφέρουν ότι οι ανησυχίες για την ασφάλεια παραβιάζουν τους μακροπρόθεσμους αναπτυξιακούς στόχους και τους προϋπολογισμούς. Ποιος είναι ο κίνδυνος για γρήγορες διορθώσεις σε μακροπρόθεσμες λύσεις;
Πρέπει να υπάρχει καλύτερη ισορροπία μεταξύ των ανησυχιών για την ασφάλεια και των ανησυχιών για την ανάπτυξη. Πολλά από τα χρήματα δαπανώνται επιτυχώς για την προσπάθεια μείωσης των ροών, αλλά το πράττουν με υπεύθυνο τρόπο.. Προσπαθούμε να τους μιλήσουμε για τους κινδύνους στα χέρια των λαθρεμπόρων. Χάσαμε 5.000 ανθρώπους πέρυσι, σχεδόν 3.000 φέτος.
Δεύτερον, προσπαθούμε να ανακαλύψουμε, εάν υπάρχουν μεταξύ τους οι άνθρωποι που μπορούν να τύχουν του καθεστώτος του πρόσφυγα και τους παραδίδουμε στην Ύπατη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους Πρόσφυγες. Τρίτον, για όσους είναι επιφυλακτικοί στις μετακινήσεις, προσφέρουμε να τους πάρουμε πίσω, δωρεάν και να τους δώσουμε λίγα χρήματα, για να μπορέσουν να επιστρέψουν με αξιοπρέπεια και να ξαναρχίσουν τη ζωή τους.
