Στα 10,2 δολάρια ΗΠΑ την ώρα διαμορφώνεται το ωρομίσθιο στην Ελλάδα, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ, ενώ ο μέσος όρος των χωρών του Οργανισμού είναι 16,5 δολάρια/ώρα (61% υψηλότερο)
Αυτό επισημαίνει ο ΣΕΒ στο εβδομαδιαίο δελτίο οικονομικών εξελίξεων, προσθέτοντας ότι σε χώρες όπως η Τουρκία (5,6 δολάρια/ώρα), η Ρωσία (4,1 δολάρια/ώρα), η Πορτογαλία (8,6 δολάρια/ώρα), καθώς και πρώην κομμουνιστικές χώρες, οι αμοιβές των εργαζομένων είναι χαμηλότερες.
Ο ΣΕΒ χαρακτηρίζει «μάλλον απογοητευτική» την κατάσταση στην ελληνική αγορά εργασίας, καθώς από τα στοιχεία του ΟΟΣΑ προκύπτει ότι:
•Η Ελλάδα έχει το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας στις χώρες του ΟΟΣΑ (21,6% το β’ τρίμηνο του 2017)
•Από τους ανθρώπους σε εργάσιμη ηλικία 15-64 ετών, μόνο οι μισοί περίπου εργάζονται (50,8% το 2015, 53% το 2017) ενώ στις χώρες του ΟΟΣΑ εργάζονται 2 στους 3 (66,4%).
•Όταν οι εργαζόμενοι μένουν άνεργοι, χάνουν το 32% του εισοδήματος τους, όταν ο μέσος όρος ΟΟΣΑ είναι 6,5%.
•64,4% των εργαζομένων είναι καταπονημένοι (δουλεύουν πολύ με λίγα μέσα) και το 11,2% δουλεύει πάνω από 60 ώρες εβδομαδιαίως. Μόνο η Τουρκία είναι σε χειρότερη κατάσταση (76,2% καταπονημένοι με το 23,3% πάνω από 60 ώρες εβδομαδιαίως).
•16,1% των εργαζομένων αμείβονται με κάτω του 50% του διαμέσου διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών, με μέσο όρο ΟΟΣΑ 10,6%, όταν το εισοδηματικό όριο όσων αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας ορίζεται στο 60% του διάμεσου εισοδήματος.
•Οι γυναίκες αμείβονται για την ίδια δουλειά λιγότερο από τους άνδρες, με τη διαφορά στις αμοιβές να ανέρχεται σε 51,7% της αμοιβής των ανδρών. Μεγαλύτερες διαφορές εντοπίζονται μόνο στην Κορέα, την Ιαπωνία και το Μεξικό ενώ στη Σκανδιναβία η διαφορά περιορίζεται στο 20-25%.
•Οι νέοι, οι γέροι, οι μητέρες με μικρά παιδιά, τα άτομα με ειδικές ανάγκες και οι μετανάστες, έχουν μικρότερο ποσοστό απασχόλησης.
Σύμφωνα με τον ΣΕΒ η κακή εικόνα στην αγορά εργασίας δεν σχετίζεται με το νέο θεσμικό πλαίσιο που εισήχθη τα τελευταία χρόνια. Αντίθετα, υποστηρίζει ότι το ισχύον θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της αγοράς εργασίας βοήθησε στην εξομάλυνση των αδιεξόδων της ανεργίας που προκάλεσε στην ιδιωτική οικονομία η βίαιη δημοσιονομική προσαρμογή.
«Χωρίς τη μερική απασχόληση και τη μείωση του κατώτατου μισθού, καθώς και τη μεγαλύτερη ευελιξία στον καθορισμό των μισθών σε επιχειρησιακό επίπεδο, η ανεργία θα ήταν σήμερα σε ακόμη υψηλότερα επίπεδα από το υψηλό 27% του 2013, ενώ η ύφεση θα συνεχιζόταν με αμείωτους ρυθμούς», αναφέρει ο ΣΕΒ και καταλήγει:
«Συνεπώς, όσοι ζητούν επαναφορά πρακτικών στις εργασιακές σχέσεις που επικρατούσαν πριν την κρίση, μετά την ολοκλήρωση των Μνημονίων τον Αύγουστο του 2018, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι αυτή δεν πρόκειται να επιφέρει και βελτίωση της κατάστασης των εργαζομένων στην αγορά εργασίας. Αντιθέτως, μια τέτοια επιστροφή στο παρελθόν, θα σηματοδοτήσει το τέλος της όποιας ανάκαμψης, και της συνακόλουθης αύξησης της απασχόλησης, και, την απαρχή νέων περιπετειών για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και εργασίας. Επείγει, συνεπώς να συμφωνηθεί μέσω του κοινωνικού διαλόγου ένα νέο, φιλικό προς την ανάπτυξη, θεσμικό πλαίσιο στα εργασιακά».
