Νέα γερμανική ιστορική μελέτη αμφισβητεί ότι υπήρξε το κατοχικό δάνειο ύψους 476 εκατομμυρίων μάρκων του Ράιχ από την Ελλάδα προς το Γ’ Ράιχ.
Τα συμπεράσματα παρουσιάζει συνοπτικά η εφημερίδα Welt στην ηλεκτρονική της έκδοση. Η νέα μελέτη που εκπονήθηκε από την Επιτροπή Ιστορικών του Γερμανικού Υπουργείου Οικονομικών εστιάζει στον τρόπο χρηματοδότησης του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τη Γερμανία.
Όπως σημειώνει το δημοσίευμα, η επιτροπή «ερευνά από το 2009 τον ρόλο του προγενέστερου θεσμού του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών στο Γ’ Ράιχ.
Ως τρίτος τόμος της σειράς δημοσιεύσεων κυκλοφόρησε τώρα η μελέτη «Πόλεμος με δαπάνες άλλων» του ιστορικού Γιούργκεν Κίλιαν σχετικά με το «Υπουργείο Οικονομικών του Ράιχ και την οικονομική κινητοποίηση της Ευρώπης για τον πόλεμο του Χίτλερ».
Η εφημερίδα του Βερολίνου γράφει ότι ο γερμανός ιστορικός εστιάζει ειδικά στη συμβολή των κατεχόμενων χωρών στη χρηματοδότηση του πολέμου των ναζί, επισημαίνοντας ότι οι υπό κατοχή χώρες αναγκάστηκαν μεταξύ 1939 και 1945 να διαθέσουν -με σημερινές τιμές- περισσότερα από δύο τρισεκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη των εξόδων της Βέρμαχτ.
«Το πιο σημαντικό συμπέρασμα (σ.σ. της μελέτης): Οι κατεχόμενες χώρες λεηλατήθηκαν σε μεγάλο βαθμό από περίπου 1.200 απεσταλμένους υπαλλήλους του υπουργείου Οικονομικών του Ράιχ προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η συνέχιση του πολέμου.
Ταυτόχρονα ο Κίλιαν αντικρούει ωστόσο τον ισχυρισμό ότι τεράστια ποσά έρευσαν από τις υπό κατοχή χώρες προς το Γ΄ Ράιχ» με στόχο τη χρηματοδότηση μιας «ευημερούσας δικτατορίας» κατά τη διατύπωση του γερμανού ιστορικού, κοινωνικού επιστήμονα και εκδότη Γκετς Άλυ.
«Βεβαίως αυτό το γεγονός δεν κάνει την κατάσταση καλύτερη. Διότι οι κατεχόμενες χώρες έπρεπε να πληρώσουν το κόστος της ίδιας τους της καταπάτησης», υποστηρίζει η γερμανική εφημερίδα και επισημαίνει:
«Ένα άκρως επίμαχο ζήτημα είναι το φερόμενο “αναγκαστικό δάνειο” της Ελλάδας ύψους 476 εκατομμυρίων μάρκων του Ράιχ. Ο Κίλιαν παρουσιάζει παραθέτοντας πληθώρα δεδομένων σε 24 σελίδες το ακριβές είδος των οικονομικών σχέσεων μεταξύ της κατεχόμενης Ελλάδας και του Γ’ Ράιχ.
Αποτέλεσμα (σ.σ. των ερευνών): Το υποτιθέμενο δάνειο δεν υπήρξε ποτέ. Αντιθέτως στόχος των γερμανών υπαλλήλων (σ.σ. του υπ. Οικονομικών του Ράιχ) ήταν να μην αφήσουν την ελληνική οικονομία να καταρρεύσει. Βεβαίως σε καμία περίπτωση με ευγενή κίνητρα: Μόνο μια λειτουργική κρατική οικονομία μπορούσε να παράσχει τα μέσα που απαιτούνταν για να καλυφθεί το κόστος της κατοχής».
Υπενθυμίζεται πως πάγια υπήρξεη στάση της γερμανικής κυβέρνησης ως προς το ζήτημα των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων προς την Ελλάδα.
Αναφερόμενη στο θέμα των επανορθώσεων η Bild επανειλημμένα έχει γράψει ότι η Γερμανία απορρίπτει αναφανδόν τις ελληνικές αξιώσεις: «Ως αιτιολογία αναφέρεται, μεταξύ άλλων, ότι το αναγκαστικό δάνειο εμπίπτει στη συμφωνία του Λονδίνου για το χρέος του 1953, η οποία απαλλάσσει τη Γερμανία από κάθε λογής επανορθώσεις και αποζημιώσεις.
Στον αντίποδα η Αθήνα παραπέμπει στο ότι πρέπει να γίνεται διαχωρισμός μεταξύ του κατοχικού δανείου και της απαίτησης για επανορθώσεις. Δεν διαφαίνεται το τέλος αυτής της διαμάχης», σχολιάζει λακωνικά η Bild.
Για το ίδιο θέμα η Handelsblatt έχει υποστηρίξει: «Η ελληνική κυβέρνηση επαναφέρει την απαίτηση για την καταβολή γερμανικών επανορθώσεων για τα εγκλήματα στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Η γερμανική κυβέρνηση θεωρεί το ζήτημα λήξαν».
Το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel έχει γράψει: «Η Ελλάδα απαιτεί εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ από τη Γερμανία, ως αποζημίωση για τα εγκλήματα πολέμου κατά τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Σε έναν τόπο γεμάτο συμβολισμούς ο πρωθυπουργός Τσίπρας επανέφερε την αξίωση αυτή» (τον Αύγουστο του 2016).
