Η Κίνηση Οργανικότητας ΚΟΣΜΟΠΟΛΙΣ στα πλαίσια του εκπαιδευτικού της προγράμματος ανάπτυξης της προσωπικότητας των ανθρώπων, ως ΟΛΟΝ, διοργάνωσε διάλεξη του εκλεκτού Διεθνολόγου, Στρατηγικού Αναλυτή και Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιά Παναγιώτη Ήφαιστου, με θέμα: «Κοινωνικό και Πολιτικό γεγονός στον τόπο και στον χρόνο, κατά την διάρκεια των πέντε χιλιετιών πολιτικού πολιτισμού».
Η ομιλία έλαβε χώρα την Τετάρτη, 6/12/2017, στις 18.30, στον πολυχώρο ΑΙΤΙΟΝ, ο οποίος γέμισε από ανήσυχους ακι ενεργούς πολίτες, που τιμούν την ιδιότητα του πολίτη , φιλοσοφούντες και δρώντες επ’ αγαθώ.
Παρά τις αντίξοες συνθήκες, λόγω των επεισοδίων του κέντρου ελέω επετείου Γρηγορόπουλου, παρά το εορταστικό της ημέρας του Αγ. Νικολάου και τα μέτρα για την επίσκεψη Ερντογάν, επέλεξαν να αφήσουν τη ζώνη άνεσης και παθητικότητας και να απαντήσουν θετικά στο προσκλητήριο ενότητας. Μεταξύ αυτών και ο εκλεκτός καθηγητής του Πενπιστημίου Πειραιά (υπεύθυνος του Τμήματος Πληροφορικής και του Μεταπτυχιακού Συστημικής Ανάλυσης) Νικήτας Ασσημακόπουλος, που μας τίμησε επίσης με την παρουσία και την παρέμβασή του.
Ο ομιλητής με την μακρά και πλούσια σε έργο πορεία του, μοιράστηκε μαζί μας τα βιώματα και τις γνώσεις του , προσφέροντας ένα πολύτιμο υλικό και έναυσμα συζήτησης , για ζητήματα που αγγίζουν το χαρακτήρα και την ιδιοσυστασία του Πολιτικού Γεγονότος, που συντελείται σε ένα κόσμο, ο οποίος είναι κοινωνικά και πολιτειακά διαφοροποιημένος. Πώς δηλαδή συμπλέκονται σκοποί, κριτήρια πολιτικής ηθικής, που τους δικαιολογούν, καθώς και αποφάσεις και σχέσεις των ανθρώπων, ως άτομα και ως συλλογικότητες.
Η επικέντρωση του ομιλητή μας φώτισε τα θέματα αυτά σε τρία επίπεδα:
Πρώτον, πως φορείς κοινών παραδοχών συσπειρώνονται με τρόπο, που διακρίνει την ιεραποστολική προσπάθεια πειθούς από την πολιτική προσπάθεια πειθούς. Στην εποχή του πολιτικού πολιτισμού, η αφετηρία του οποίου τοποθετείται πριν πέντε χιλιάδες χρόνια, Πολιτικό Γεγονός σημαίνει πολιτική οργάνωση, προσδιορισμό των σκοπών, διανεμητική δικαιοσύνη και νομιμοποιημένες πολιτικοοικονομικές ιεραρχίες.
Δεύτερον, το Πολιτικό γεγονός με διαφορετικό τρόπο και διαφορετικά όμως χαρακτηριστικά μπορεί να είναι: α) πολιτειακό γεγονός, β) διαπολιτειακό γεγονός (συμφωνίες, συνθήκες, συμβάσεις, διεθνείς θεσμοί) και γ) παγκόσμιο γεγονός. Και στα τρία επίπεδα το μέγα ζήτημα είναι η συσχέτιση πνευματικών κριτηρίων και παραγόντων με Πολιτικά άξια λόγου γεγονότα. Με δεδομένη την διαφοροποίηση πολιτισμών και πολιτικών παραδόσεων, στο παγκόσμιο επίπεδο, επίσης, κανείς θα πρέπει να σκεφτεί την πολιτική τους ένταξη.
Τρίτον, η πολιτική οργάνωση πέραν του κράτους μπορεί να νοηθεί: α) ως δεσποτική ηγεμονική (Ρωμαίοι, Οθωμανοί, Αποικιοκρατικές αυτοκρατορίες), β) ως μετακρατική/διεθνιστική (ΕΣΣΔ και κάποιες τάσεις στην ΕΕ αλλά και στα αναρχικά ρεύματα) και γ) ως μετακρατοκεντρική/κοσμοσυστημική (Βυζαντινή Οικουμένη). Σε αυτές τις τρεις εκδοχές ενδιαφέρον είχε η άποψή του για το ποια είναι η σχέση του μέρους με το όλο (ανθρώπου-κράτους, ανθρώπου-κόσμου, κράτους-κόσμου).