Κατά τις νεότερες ιατρικές παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες μόνο για την νηπιακή ηλικία αναγνωρίζεται υπεροχή στη μητέρα, ενώ για το μεταγενέστερο χρόνο αναγνωρίζεται ο σοβαρός ρόλος του πατέρα στη διαμόρφωση των διαπροσωπικών σχέσεων του τέκνου. Κατά τη ρύθμιση της επιμέλειας δεν συνεκτιμάται η υπαιτιότητα των γονέων για τη διακοπή της συμβίωσης ή το διαζύγιο, εκτός αν η συμπεριφορά του υπαιτίου έχει επιδράσει και στην άσκηση της γονικής μέριμνας-επιμέλειας, ώστε να αναμένεται η τήρηση συμπεριφοράς αντίθετης στο συμφέρον του τέκνου, λόγω της έκτασης και της βαρύτητας της συμπεριφοράς του, δηλωτικής της δομής του χαρακτήρα του και της εν γένει προσωπικότητάς του. Απόρριψη αιτήματος διατροφής συζύγου, διότι δεν διέκοψε τη συμβίωση με εύλογη αιτία. Απόρριψη αιτήματος μετοίκησης, επειδή η σύζυγος έχει αποχωρήσει από την οικογενειακή στέγη. Ανάθεση της επιμέλειας του τέκνου στον πατέρα, ο οποίος διαμένει στον τόπο, όπου βρίσκεται η οικογενειακή στέγη και πάντοτε ασχολείτο με τη φροντίδα του τέκνου, ενώ η μητέρα έχει μετοικήσει σε άλλη περιοχή για αναζήτηση εργασίας.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΧΑΛΚΙΔΑΣ
ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 662/2017
Συγκροτήθηκε από τη Δικαστή Σοφία Αντωνιάδου, Πρόεδρο Πρωτοδικών, την οποία όρισε η Διευθύνουσα του Πρωτοδικείου Χαλκίδας, χωρίς τη σύμπραξη Γραμματέως.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 27 Ιουλίου 2017, για να δικάσει την υπόθεση, μεταξύ:
Α. ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ: …, κατοίκου …, ΑΦΜ …, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου, Γεωργίου Λαδογιάννη (ΑΜΔΣ Αθηνών 21709), ο οποίος κατέθεσε σημείωμα.
ΤΗΣ ΚΑΘΉΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: …, κατοίκου …και προσωρινά διαμένουσας στον Κορυδαλλό Αττικής (…), που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου, Μάριου – Μηνά Χαραλαμπίδη (ΑΜΔΣ Αθηνών 265768), ο οποίος κατέθεσε σημείωμα.
Β. ΤΗΣ ΑΙΤΟΥΣΑΣ: …, κατοίκου …, για τον εαυτό της ατομικά και ως ασκούσης την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της, …, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου της δικηγόρου, Μάριου – Μηνά Χαραλαμπίδη (ΑΜΔΣ Αθηνών 265768), ο οποίος κατέθεσε σημείωμα.
ΤΟΥ ΚΑΘΌΥ Η ΑΙΤΗΣΗ: …, κατοίκου …, που παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου του δικηγόρου, Γεωργίου Λαδογιάννη (ΑΜΔΣ Αθηνών 21709), ο οποίος κατέθεσε σημείωμα.
Ο αιτών της υπό στοιχ.Α’ αίτησης ζητά να γίνει δεκτή η από 30-5-2017 αίτηση του, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1554/401/31-5-2017 και προσδιορίσθηκε για συζήτηση κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.
Η αιτούσα της υπό στοιχ.Β’ αίτησης ζητά να γίνει δεκτή η από 31-5-2017 αίτηση της, η οποία κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, με αριθμό έκθεσης κατάθεσης δικογράφου 1575/408/31-5-2017 και προσδιορίσθηκε για συζήτηση κατά την αναφερόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο.
ΚΑΤΑ τη συζήτηση της υποθέσεως οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν προφορικά τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα σημειώματα που κατέθεσαν.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού εκκρεμούν: Α) η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1554/401/31-5-2017 αίτηση προσωρινής ρύθμισης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, …, άλλως προσωρινής ρύθμισης της επικοινωνίας με αυτό του …, και Β) η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1575/408/31-5-2017 αίτηση προσωρινής ρύθμισης της επιμέλειας και διατροφής του ίδιου ανηλίκου τέκνου της …. Τα δύο αυτά δικόγραφα πρέπει να ενωθούν και συνεκδικαστούν, λόγω της προφανούς συνάφειας που υπάρχει μεταξύ τους, και διότι με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται η διεξαγωγή της δίκης και επέρχεται μείωση των εξόδων (246 ΚΠολΔ).
Από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρ. 1510, 1511, 1512, 1514 και 1518 ΑΚ συνάγεται, ότι η γονική μέριμνα του ανηλίκου τέκνου περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου του (η οποία εμπεριέχει την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση και την εκπαίδευση του τέκνου, καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου της διαμονής του), επί πλέον δε και την διοίκηση της περιουσίας του και την εκπροσώπηση του τέκνου σε κάθε υπόθεση ή δικαιοπραξία ή δίκη που αφορά το πρόσωπο ή την περιουσία του. Στην περίπτωση διακοπής της συζυγικής συμβίωσης, όταν ανατρέπονται πλέον οι συνθήκες της ζωής της οικογένειας, καταργείται ο συζυγικός οίκος, δημιουργείται χωριστή εγκατάσταση του καθενός από τους γονείς και ανακύπτει το θέμα της διαμονής των ανηλίκων τέκνων πλησίον του πατέρα ή της μητέρας τους, η ρύθμιση δε της γονικής μέριμνας και της επιμέλειας αυτών γίνεται από το δικαστήριο. Ως κατευθυντήρια γραμμή για την άσκηση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων των τέκνων και της προσφυγής τους στο δικαστήριο, αλλά και πυρήνας για τον προσδιορισμό της άσκησης της είναι το αληθινό συμφέρον του τέκνου, που αποσκοπεί στην ανάπτυξη του ανηλίκου σε μία ανεξάρτητη και υπεύθυνη προσωπικότητα. Για την εξειδίκευση της αοριστίας αυτής νομικής έννοιας δεν παρέχονται από τον νομοθέτη εκ των προτέρων προσδιοριστικά στοιχεία πέραν από το επιβαλλόμενο στον δικαστή καθήκον να σεβαστεί την ισότητα μεταξύ των γονέων και να μην κάνει διακρίσεις εξαιτίας του φύλου, της κοινωνικής προέλευσης ή της περιουσιακής -οικονομικής κατάστασης τους. Η μικρή ηλικία του ανηλίκου τέκνου και το φύλο του δεν αποτελούν κυρίαρχο κατά νόμο στοιχείο για τον προσδιορισμό του συμφέροντος του ανηλίκου αναφορικά με την ανάθεση της γονικής μέριμνας ή της επιμέλειας στον ένα ή τον άλλο από τους γονείς του, γιατί η άποψη ότι η γονική μέριμνα των μικρής ηλικίας τέκνων πρέπει να ανατίθεται στη μητέρα τους λόγω του ότι έχουν ανάγκη της μητρικής στοργής και ιδιαίτερων περιποιήσεων, εξακολουθεί να ισχύει, κατά τις νεότερες ιατρικές παιδαγωγικές και ψυχολογικές έρευνες, μόνο για την νηπιακή ηλικία, για την οποία αναγνωρίζεται σαφής βιοκοινωνική υπεροχή στη μητέρα, ενώ για το μεταγενέστερο χρόνο αναγνωρίζεται ο σοβαρός ρόλος του πατέρα στην όλη διαμόρφωση των διαπροσωπικών σχέσεων του τέκνου. Στην δικαστική, συνεπώς, κρίση καταλείπεται ευρύ πεδίο ώστε, αφού ληφθούν υπόψη, όλες οι σχέσεις και οι περιστάσεις, να καταλήξει σε ρύθμιση τέτοια, που να εξυπηρετείται καλύτερα το συμφέρον του ανηλίκου τέκνου. Κρίσιμα προς τούτο στοιχεία είναι, μεταξύ άλλων, η καταλληλότητα του ή των γονέων για την ανάληψη του έργου της διαπαιδαγώγησης και της περίθαλψης του ανηλίκου τέκνου, και οι έως τότε δεσμοί του τέκνου με τους γονείς και αδελφούς του. Για το σκοπό αυτό λαμβάνεται υπόψη η προσωπικότητα και η παιδαγωγική καταλληλότητα του κάθε γονέα και συνεκτιμώνται οι συνθήκες κατοικίας και η οικονομική κατάσταση τούτων (ΑΠ 952/2007). Από το συνδυασμό, επίσης, των ίδιων πιο πάνω διατάξεων των άρθρ. 1510, 1511, 1512, 1514 και 1518 ΑΚ συνάγεται, ότι οι ικανότητες των γονέων, το περιβάλλον, το επάγγελμα, η πνευματική τους ανάπτυξη και η δράση τους στο κοινωνικό σύνολο, η ικανότητα προσαρμογής τους στις απαιτήσεις της σύγχρονης κοινωνίας μέσα στα πλαίσια της λογικής και ορθολογικής αντιμετώπισης των θεμάτων των νέων, η σταθερότητα των συνθηκών ανάπτυξης του τέκνου χωρίς εναλλαγές στις συνθήκες διαβίωσης, περιλαμβάνονται στα κριτήρια προσδιορισμού του συμφέροντος του τέκνου. Αυτό δε ισχύει ανεξάρτητα από την υπαιτιότητα των γονέων ως προς το διαζύγιο ή τη διακοπή της έγγαμης συμβίωσης, εκτός εάν η συμπεριφορά του υπαίτιου έχει επιδράσει και στην άσκηση της γονικής μέριμνας – επιμέλειας, ώστε να ανακύπτει αντίθεση στο συμφέρον του τέκνου, λόγω της έκτασης και της βαρύτητας της συμπεριφοράς του αυτής, δηλωτικής της δομής του χαρακτήρα του και της εν γένει προσωπικότητας του, έτσι ώστε και έναντι του τέκνου να αναμένεται από αυτόν η τήρηση της ίδιας συμπεριφοράς (ΑΠ 1218/2006) (ΑΠ 537/2012 δημΤΝΠ Νόμος).
Με την υπό στοιχ.Α’ συνεκδικαζόμενη αίτηση, ο αιτών, επικαλούμενος επείγουσα περίπτωση, ζητά να ρυθμιστεί προσωρινά η άσκηση της γονικής μέριμνας και να ανατεθεί στον ίδιο προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου του, …, που απέκτησε από το γάμο του με την καθ’ ης, καθώς και η διοίκηση της περιουσίας και η εκπροσώπηση του, διότι αυτό επιβάλλεται από το αληθινό συμφέρον του, μετά την οριστική διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των γονέων του και να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας της καθ’ ης με τον ανήλικο κατά πρόσφορο τρόπο και προς το συμφέρον του ανηλίκου, άλλως δε και όλως επικουρικώς, να διαταχθεί η διενέργεια ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης της καθ’ ης ώστε να εκτιμηθεί η καταλληλότητα της για την άσκησης της επιμέλειας του ανηλίκου, άλλως δε όλως επικουρικώς για την περίπτωση απόρριψης του κυρίου αιτήματος του, να ανατεθεί η επιμέλεια του ανηλίκου σε αμφότερους τους διαδίκους – γονείς του από κοινού ασκούμενη εκ περιτροπής, κατά τον ειδικότερα εκτιθέμενο τρόπο, άλλως δε και όλως επικουρικώς για την περίπτωση απόρριψης των προηγούμενων αιτημάτων του να ρυθμιστεί προσωρινά, κατά τον ειδικότερα οριζόμενο τρόπο, το δικαίωμα επικοινωνίας του με το ανήλικο τέκνο του. Επίσης, ζητά να καταδικασθεί η καθ’ ης στη δικαστική του δαπάνη.
Με το περιεχόμενο και τα αιτήματα αυτά η αίτηση, αρμόδια και παραδεκτά φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), είναι δε σαφής, ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη ως προς το κύριο αίτημα της στις διατάξεις των άρθρων 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1516 παρ.2, 1518 ΑΚ, 176, 688 παρ.1 και 735 του ΚΠολΔ, και ως προς το επικουρικό στις διατάξεις των άρθρων 176, 1520 ΑΚ, 682 ΚΠολΔ, πλην του αιτήματος να ρυθμιστεί το δικαίωμα επικοινωνίας της καθ’ ης με τον ανήλικο κατά πρόσφορο τρόπο και προς το συμφέρον του ανηλίκου, το οποίο είναι απορριπτέο ως απαράδεκτο, καθόσον το σχετικό αίτημα νομιμοποιείται να υποβάλει μόνο ο γονέας, που δεν διαμένει με το τέκνο, στον οποίο ανήκει το δικαίωμα αυτό, και όχι ο αιτών για λογαριασμό της καθ’ ης, ο οποίος επομένως δεν νομιμοποιείται στην υποβολή τέτοιας αιτήσεως (ΑΠ 162/1993 ΕλλΔνη 34.598, ΕφΘεσ 6763/2008 ΕλλΔνη 50.531, ΕφΑθ 7073/2003 ΕλλΔνη 45.1693, Εφθεσ 256/2000 Αρμεν 2001.1055). Πρέπει, συνεπώς, να ερευνηθεί περαιτέρω η ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης κατά το μέρος που κρίθηκε νόμιμη.
Με την υπό στοιχ. Β’ συνεκδικαζόμενη αίτηση, η αιτούσα, επικαλούμενη επείγουσα περίπτωση, ζητά να της ανατεθεί προσωρινά η άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου της, …, που απέκτησε από το γάμο της με τον καθ’ου, διότι αυτό επιβάλλεται από το αληθινό συμφέρον του, μετά την οριστική διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των γονέων του, και 2) να υποχρεωθεί ο καθ’ου, από την επίδοση της αίτησης και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση, να της καταβάλει μηνιαίως τις πέντε πρώτες ημέρες κάθε μήνα και με το νόμιμο τόκο, το ποσό των 418 ευρώ για λογαριασμό του ανηλίκου τέκνου τους, ως προσωρινή σε χρήμα διατροφή αυτού, επικαλούμενη ότι το ανήλικο τέκνο τους δεν μπορεί να αυτοδιατραφεί, λόγω της απορίας του και της ανικανότητας του για εργασία, ενώ ο καθ’ου πατέρας του έχει την οικονομική δυνατότητα να καλύψει τις διατροφικές του ανάγκες, όπως ειδικότερα τις προσδιορίζει, συνυπολογιζομένης και της δικής της συνεισφοράς στη διατροφή του και ως προσωρινή διατροφή της ιδίας προς κάλυψη των άμεσων διατροφικών αναγκών της, τις οποίες ειδικότερα προσδιορίζει, εφόσον αυτή δεν μπορεί να εξασφαλίσει τη διατροφή της από τα εισοδήματα ή την περιουσία της, το ποσό 438 ευρώ, επικαλούμενη ότι από λόγους που αφορούν το πρόσωπο του καθ’ου διασπάσθηκε η έγγαμη συμβίωση τους. Επίσης, ζητά να της επιτραπεί προσωρινά η μετοίκηση της από τη συζυγική στέγη και καταδικασθεί ο καθ’ου στη δικαστική της δαπάνη.
Με το περιεχόμενο και τα αιτήματα αυτά η αίτηση, αρμόδια και παραδεκτά φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. ΚΠολΔ), είναι δε σαφής, ορισμένη και νόμιμη, στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390, 1391, 1392, 1393, 1485, 1486, 1489, 1493, 1496 εδ α’, 1498, 1510, 1511, 1512, 1513, 1514, 1516 παρ. 2, 1518, 340, 345, 346 του ΑΚ, 176, 688 παρ.1, 728, 729, 730, 735 του ΚΠολΔ. Πρέπει, συνεπώς, να ερευνηθεί περαιτέρω η ουσιαστική βασιμότητα της αίτησης.
Από τις διατάξεις των άρθρων 1389, 1390 και 1391 του ΑΚ προκύπτει, ότι οι σύζυγοι έχουν αμοιβαία υποχρέωση για διατροφή τους ο καθένας ανάλογα με τις δυνάμεις του, ανεξάρτητα του αν ο ένας από αυτούς είναι εύπορος και ο άλλος άπορος, το μέτρο δε της διατροφής καθενός από αυτούς προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες του, όπως αυτές προκύπτουν από τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής και, εφόσον κάποιος από αυτούς διέκοψε την έγγαμη συμβίωση για εύλογη αιτία, η διατροφή που του οφείλεται από τον άλλον πληρώνεται, σε χρήμα κάθε μήνα προκαταβολικώς και προσδιορίζεται αφού ληφθούν υπόψη και οι συνθήκες της χωριστής διαβίωσης (ΑΠ 132/2003 ΕλλΔνη 2003.1299, ΑΠ 195/2006 δημ. ΤΝΠ Νόμος).
Το μέτρο της συνεισφοράς κάθε συζύγου, ανάλογα με τις δυνάμεις του, για την αντιμετώπιση των αναγκών της οικογενειακής ζωής, προσδιορίζεται από τις συνθήκες της οικογενειακής ζωής και η εκπλήρωση γίνεται με την προσωπική εργασία, τα εισοδήματα και την περιουσία των συζύγων, οπότε λαμβάνονται υπόψη όλα τα παραπάνω στοιχεία. Αν διακοπεί η έγγαμη συμβίωση, η υποχρέωση διατροφής που υποκαθιστά στην περίπτωση αυτή την υποχρέωση συνεισφοράς η οποία υπάρχει μόνο όσο διατηρείται η έγγαμη συμβίωση, διέπεται από τους ίδιους, όπως η τελευταία, κανόνες των ανωτέρω άρθρων 1389 και 1390 ΑΚ, και υπολογίζεται με βάση τις οικονομικές δυνάμεις των συζύγων, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών χωριστής διαβίωσης, οπότε ο σύζυγος που διέκοψε από εύλογη αιτία την έγγαμη συμβίωση, δικαιούται να απαιτήσει από τον άλλο σύζυγο διατροφή σε χρήμα, υπό την προϋπόθεση ότι δικαιούνταν τέτοια διατροφή κατά τη διάρκεια της συμβιώσεως από τα εισοδήματα του άλλου συζύγου (ΑΠ 272/2004 ΕλλΔνη 2005.419, ΑΠ 782/2003 ΑρχΝ 2004.717, ΑΠ 132/2003 ο.π., ΕφΑΘ 1458/2004 ΕλλΔνη 2005.524, ΕφΘεσ 2944/2004 Αρμ 2005.866).
Ο καθ’ου η αίτηση, κατά την προφορική συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, με δήλωση του πληρεξουσίου του δικηγόρου, την οποία επαναλαμβάνει στο έγγραφο σημείωμα του, αρνείται την αίτηση ως προς το ύψος της αιτούμενης για το ανήλικο τέκνο του διατροφής και ως προς την υπαιτιότητα του για την διακοπή της έγγαμης συμβίωσής τους.
Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων, …, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο επιμέλεια του αιτούντος της υπό στοιχ. Α’ αίτησης και της αιτούσας της υπό στοιχ. Β’ αίτησης, αντίστοιχα, από τα έγγραφα που προσκομίζουν και επικαλούνται οι διάδικοι, από τις ένορκες βεβαιώσεις με αριθμούς …/31-7-2017 και …/31-7-2017 ενώπιον της συμβολαιογράφου Ιστιαίας, …. που προσκομίζει ο αιτών – καθ’ ου, για τις οποίες προκύπτει εμπρόθεσμη και νομότυπη κλήτευση της καθ’ ης – αιτούσας, και όσα προφορικά στο ακροατήριο ανέπτυξαν και επανέλαβαν με τα σημειώματα που κατέθεσαν οι πληρεξούσιοι δικηγόροι τους, καθώς και από όλη γενικώς τη διαδικασία, πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Οι διάδικοι τέλεσαν νόμιμο πολιτικό γάμο στην Ιστιαία στις 23-1-2014, μετά από πολυετή σχέση που ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1990 και συγκατοίκηση στην οικία του αιτούντος – καθ’ ου στο Νέο Πύργο του Δήμου Ιστιαίας – Αιδηψού Ευβοίας, όπου και παρέμειναν μετά την τέλεση του γάμου τους. Από το γάμο αυτό απέκτησαν ένα τέκνο, τον …, που γεννήθηκε στις 3-2-2014. Αρχές Μαΐου του έτους 2017 η καθ’ ης – αιτούσα, έχοντας αποφασίσει να διακόψει την έγγαμη συμβίωση της με τον αιτούντα – καθ’ ου μετέβη στην Αθήνα προκειμένου να μισθώσει διαμέρισμα και να προβεί σε σχετικές απαραίτητες ενέργειες για την μετεγκατάσταση της, στη συνέχεια δε ενημέρωσε τον αιτούντα – καθ’ ου για την απόφαση της και αρχικά υπήρχε η διάθεση και στα δύο διάδικα μέρη να λυθεί ο γάμος με την έκδοση συναινετικού διαζυγίου. Ο ισχυρισμός της καθ’ ης – αιτούσας ότι η διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης τους οφείλεται στην υποτιμητική και προσβλητική για το πρόσωπο της συμπεριφορά, που δια της αιτήσεως της αποδίδει στον αντίδικο σύζυγο της, δεν πιθανολογείται ως βάσιμος, καθόσον δεν πιθανολογήθηκε από κανένα αποδεικτικό μέσο, δεδομένου ότι η μόνη που κατέθεσε σχετικά ήταν η εξετασθείσα μάρτυρας – αδελφή της καθ’ ης – αιτούσας, …, η οποία κατοικεί στην Αθήνα, επισκεπτόταν σπάνια το Νέο Πύργο και ως εκ τούτου δεν έχει άμεση αντίληψη της καθημερινότητας της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων. Από τα ανωτέρω περιστατικά δεν πιθανολογήθηκε ότι η καθ’ ης – αιτούσα διέκοψε την έγγαμη συμβίωση με τον αιτούντα – καθ’ ου σύζυγό της από εύλογη γι’ αυτήν αιτία, και συνεπώς δεν δικαιούται να αξιώνει διατροφή από τον τελευταίο καθόσον προϋπόθεση για την επιδίκαση τέτοιας διατροφής αποτελεί η από το δικαιούχο διακοπή της έγγαμης συμβίωσης από εύλογη γι’ αυτόν αιτία. Πρέπει να σημειωθεί ότι το αναφερόμενο σε βάρος της περιστατικό βίαιης συμπεριφοράς του καθ’ ου, έλαβε χώρα, κατά τους ισχυρισμούς στις 27-5-2016, ήτοι μετά από την γνωστοποίηση της πρόθεσης της για τη λύση του γάμου τους και ενώ ήδη συζητούσαν με τους δικηγόρους τους τα θέματα που σχετίζονταν με την έκδοση συναινετικού διαζυγίου. Κρίνεται, επομένως, απορριπτέα η υπό στοιχ. Β’ συνεκδικαζόμενηαίτηση ως ουσία αβάσιμη ως προς το αίτημα επιδίκασης προσωρινής διατροφής για την ίδια. Η καθ’ ης κατέθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου αυτού την κρινόμενη υπό στοιχ. Β’ αίτηση ασφαλιστικών μέτρων με αίτημα χορήγησης προσωρινής διαταγής, το οποίο έγινε δεκτό, και με την από 6-6-2017 προσωρινή διαταγή του Δικαστηρίου αυτού ανατέθηκε προσωρινά στην αιτούσα η επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου της, επιτράπηκε η μετοίκηση της από την οικογενειακή στέγη και υποχρεώθηκε ο καθού να καταβάλλει προσωρινά μηνιαία διατροφή για την ίδια και το ανήλικο τέκνο τους. Έκτοτε η αιτούσα διαμένει σε μισθωμένο διαμέρισμα στην Αθήνα και ο καθ’ου διαμένει στο Νέο Πύργο Ευβοίας στην οικία, η οποία αποτελούσε την οικογενειακή τους στέγη. Συνεπώς το αίτημα να επιτραπεί η μετοίκηση της καθ’ ης – αιτούσας, πρέπει ν’ απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμο, καθόσον αυτή ήδη αποχώρησε από τη συζυγική οικία, και συνακόλουθα δεν τίθεται ζήτημα μετοίκησής της, αφού δεν πιθανολογήθηκε η συνδρομή οποιουδήποτε περιστατικού, που να επιβάλλει τη λήψη του ασφαλιστικού αυτού μέτρου, της απομάκρυνσης δηλαδή κάποιου συζύγου από τη συζυγική στέγη, που διαφέρει κατά περιεχόμενο και σκοπό από εκείνο της ρύθμισης της χρήσης της οικογενειακής στέγης και το οποίο (μετοίκηση) συγκεκριμένα δεν αποσκοπεί σε τέτοια ρύθμιση, αλλά στη ρύθμιση των σχέσεων των συζύγων που έχουν διαταραχθεί, προς διατήρηση της ειρήνης και τάξης στη συζυγική οικία, διατάσσεται δε ως μέσο πρόνοιας, όταν κρίνεται ότι η εξακολούθηση της συμβίωσης μόνο σε περαιτέρω παρόξυνση και εκτράχυνση των ήδη τεταμένων συζυγικών σχέσεων οδηγεί (ΜΠρΑΘ 4525/2010, ΜΠρΘεσ 19629/2008 δημΤΝΠ Νόμος).
Ενόψει της διαμορφωθείσας κατάστασης συντρέχει επείγουσα περίπτωση να ρυθμισθεί προσωρινά το θέμα της άσκησης της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων. Από τα ίδια παραπάνω αποδεικτικά μέσα πιθανολογήθηκε ότι κατά τη διάρκεια της έγγαμης συμβίωσης των διαδίκων ο αιτών – καθ’ ου ασχολούνταν με την ανατροφή του ανηλίκου τέκνου και το φρόντιζε καθημερινά ανταποκρινόμενος πλήρως στις καθημερινές του ανάγκες, συνεπικουρούμενος από τους γονείς, οι οποίοι διαμένουν σε διαμέρισμα της ίδιας οικοδομής, ενώ η καθ’ ης – αιτούσα απουσίαζε για μεγάλα χρονικά διαστήματα κατά τη διάρκεια της ημέρας από τη συζυγική οικία. Ειδικότερα πιθανολογήθηκε ότι ο αιτών – καθ’ ου τρέφει αισθήματα αγάπης και στοργής για το ανήλικο τέκνο του, επιδεικνύοντας ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την επιμέλεια του προσώπου του και τη σωστή ανατροφή του. Δεδομένου δε ότι αφενός μεν ο πατέρας του έχει μέχρι σήμερα κυρίως την επιμέλεια του ανηλίκου, αφετέρου δε ότι η μητέρα του, κατά τη μετεγκατάσταση της στην Αθήνα και στην προσπάθεια της για ανεύρεση εργασίας και προσαρμογή σε έναν καινούργιο τρόπο ζωής, στερείται αρωγής από οικεία της πρόσωπα, παρά το γεγονός ότι δεν αμφισβητείται η αγάπη της μητέρας για το τέκνο της και η επιθυμία για ανάληψη της ευθύνης του, το βασικό κριτήριο για την ανάθεση της επιμέλειας του είναι η μη διατάραξη του τρόπου ζωής του τέκνου, η διατήρηση της ψυχικής του ηρεμίας και η μη απομάκρυνση του από πρόσωπα από τα οποία είναι άμεσα συνδεδεμένο όπως ο πατέρας του και παππούδες του από την πατρική γραμμή. Ενόψει αυτών το Δικαστήριο, με αποκλειστικό γνώμονα το αληθινό συμφέρον του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, όπως το καθορίζουν οι βιοτικές και ψυχικές του ανάγκες, κρίνει ότι το συμφέρον του ανηλίκου δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί στην προκείμενη περίπτωση από την παρουσία και των δύο γονέων του ή την ανάθεση αποκλειστικά στη μητέρα του της άσκησης της επιμέλειας του προσώπου του και η πλέον ενδεδειγμένη λύση επί του παρόντος για την όσο δυνατόν καλύτερη εξυπηρέτηση του ως άνω συμφέροντος του ανηλίκου είναι η προσωρινή ανάθεση της άσκησης της επιμέλειας του προσώπου του στον πατέρα του, ο οποίος έχει όλα τα απαιτούμενα προσόντα να επωμισθεί το λειτουργικό αυτό καθήκον και να ανταποκριθεί με επάρκεια σ’ αυτό. Πρέπει επομένως να γίνει δεκτή ως βάσιμη και κατ’ ουσίαν η υπό στοιχ. Α’ αίτηση ως προς το κύριο αίτημα της και να απορριφθεί ως αβάσιμη κατ’ ουσίαν η υπό στοιχ. Β’ αίτηση. Τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφισθούν ολικώς μεταξύ των διαδίκων, λόγω της συζυγικής τους σχέσης (179 ΚΠολΔ).
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ αντιμωλία των διαδίκων.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την ένωση και συνεκδίκαση: Α) της με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1554/401/31-5-2017 αίτησης προσωρινής ρύθμισης της επιμέλειας του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, …, άλλως προσωρινής ρύθμισης της επικοινωνίας με αυτό, και Β) η με αριθμό έκθεσης κατάθεσης 1575/408/31-5-2017 αίτησης προσωρινής ρύθμισης της επιμέλειας και διατροφής του ίδιου ανηλίκου τέκνου.
ΔΕΧΕΤΑΙ την υπό στοιχ. Α’ και με αριθμό κατάθεσης 1554/401/31-5-2017 αίτηση.
ΑΝΑΘΕΤΕΙ προσωρινά στον αιτούντα την αποκλειστική άσκηση της επιμέλειας του προσώπου του ανηλίκου τέκνου των διαδίκων, ….
ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την υπό στοιχ. Β’ και με αριθμό κατάθεσης 1575/408/31-5-2017 αίτηση.
ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ στο σύνολό τους τα μεταξύ των διαδίκων δικαστικά έξοδα.
ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στη Χαλκίδα, στις 10 Οκτωβρίου 2017, χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων, με την παρουσία της Γραμματέως.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
